Μία ορμόνη που παράγεται στο έντερο και ρυθμίζει την πείνα, μπορεί να επηρεάζει απ’ ευθείας το τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει τις αποφάσεις μας, σύμφωνα με μία νέα έρευνα.
Η έρευνα είναι η πρώτη που δείχνει πως, όταν αποφασίζουμε αν θα φάμε, οι ορμόνες που ρυθμίζουν την πείνα επηρεάζουν με άμεσο τρόπο την δραστηριότητα του ιπποκάμπου.
Ο ιππόκαμπος είναι το τμήμα του εγκεφάλου που συμμετέχει στην δημιουργία και χρήση των αναμνήσεων, καθώς και στην πλοήγηση στον χώρο. Οι ασθενείς με εκτεταμένες βλάβες σε αυτόν δυσκολεύονται να σχηματίσουν και να συγκρατήσουν νέες πληροφορίες.
Η νέα έρευνα όμως υποδηλώνει πως έχει καθοριστικό ρόλο στην πρόσληψη τροφής. Στην πραγματικότητα, για να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει πολυφαγία, «φρενάρει» το ένστικτο της κατανάλωσης τροφής. Το ένστικτο αυτό ενεργοποιείται κάθε φορά που βλέπουμε φαγητό.
Όταν, όμως, πεινάμε, οι ορμόνες που ρυθμίζουν την πείνα απενεργοποιούν αυτό το εγγενές «φρένο», λένε οι ερευνητές.
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύονται στην ιατρική επιθεώρηση Neuron. Η όλη έρευνα διεξήχθη σε ποντίκια. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Andrew MacAskill, από το Τμήμα Νευροεπιστήμης, Φυσιολογίας & Φαρμακολογίας του University College στο Λονδίνο (UCL), είναι γνωστό πως όταν πεινάμε γινόμαστε παρορμητικοί.
«Αναλογισθείτε μόνο το είδος και τις ποσότητες των τροφίμων που αγοράζετε όταν πηγαίνετε στο σούπερ μάρκετ με άδειο στομάχι», είπε χαρακτηριστικά. Μολονότι, όμως, η παρόρμηση αυτή μοιάζει απλή, στην πραγματικότητα είναι πολύπλοκη διαδικασία.
Η νέα έρευνα
Στο πλαίσιο της έρευνας, οι ερευνητές τοποθέτησαν ποντίκια σε έναν χώρο που είχε τροφή και τα παρακολουθούσαν όταν ήταν χορτάτα και όταν πεινούσαν. Στη διάρκεια της περιηγήσεώς τους στον χώρο οι ερευνητές απεικόνιζαν σε αληθινό χρόνο την εγκεφαλική λειτουργία τους.
Όλα τα ποντίκια αφιέρωναν χρόνο για να επεξεργαστούν την τροφή. Μόνο, όμως, όσα πεινούσαν την κατανάλωναν.
Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά τον ιππόκαμπό τους, οι ερευνητές παρατήρησαν πως αρχικά, καθώς πλησίαζαν τα ποντίκια την τροφή, αυξανόταν η δραστηριότητα στο κάτω μέρος του (κοιλιακός ιππόκαμπος). Όταν τα ποντίκια ήταν χορτάτα, η δραστηριότητα αυτή συνέπιπτα με την αποφυγή του φαγητού.
Στα ποντίκια που πεινούσαν, όμως, η δραστηριότητα του κοιλιακού ιπποκάμπου γρήγορα μειωνόταν και τα ζώα έτρωγαν την τροφή.
Η δραστηριότητα στον κοιλιακό ιππόκαμπο αντιστοιχεί στην αύξηση της γκρελίνης που κυκλοφορεί στο αίμα, λένε οι ερευνητές. Η γκρελίνη είναι ορμόνη που παράγεται στο έντερο και διεγείρει την πείνα.
Προγενέστερες μελέτες είχαν δείξει ότι ο ιππόκαμπος διαθέτει υποδοχείς της γκρελίνης. Ωστόσο έως τώρα δεν ήταν γνωστό πως ακριβώς λειτουργούν. Τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η γκρελίνη φθάνει έως τον εγκέφαλο όπου προφανώς συνδέεται με αυτούς τους υποδοχείς.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι ο κοιλιακός ιππόκαμπος είναι απρόσμενα ευάλωτος στην πείνα, επηρεάζοντας σημαντικά τις επιλογές μας», σχολίασε ο Dr. MacAskill. Ωστόσο αυτό μπορεί να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι, διότι αν οι επιλογές μας είναι λανθασμένες, μπορεί να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην υγεία, πρόσθεσε.
Φωτογραφία: iStock