Παρ’ όλη, πάντως, αυτή τη μείωση, ο σολομός ιχθυοτροφείου παραμένει μια από τις πλουσιότερες πηγές ωμέγα-3. Όμως, σύμφωνα με το BBC, οι εταιρείες ιχθυοκαλλέργειας αναζητούν τρόπους για να αναστρέψουν αυτή τη μείωση στον οργανισμό των σολομών, η οποία φαίνεται να οφείλεται στο είδος των ιχθυοτροφών.
Οι σολομοί διατρέφονται, μεταξύ άλλων, με άλλα λιπαρά ψάρια, όπως γαύρους, αλλά ενώ κάποτε οι τελευταίοι αποτελούσαν έως το 80% της τροφής των σολομών, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει πέσει στο 20%.
Όπως δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Ντάγκλας Τότσερ του Πανεπιστημίου του Στέρλινγκ, ενώ πριν μια πενταετία μια μερίδα σολομού βάρους 130 γραμμαρίων περιείχε περίπου 3,5 γραμμάρια ωμέγα-3 (σχεδόν όσο η εβδομαδιαία συνιστώμενη δόση για ένα άνθρωπο), σήμερα αυτή η ποσότητα έχει περιορισθεί στο μισό περίπου.
Συνεπώς για να πάρει κανείς την ίδια ποσότητα ωμέγα-3, θα πρέπει να φάει διπλάσια ποσότητα σολομού. Οι ερευνητές προειδοποίησαν ότι αν συνεχισθεί αυτή η πτωτική τάση, στο τέλος ο σολομός δεν θα περιέχει σχεδόν καθόλου ωμέγα-3.
Οι ειδικοί συνιστούν να τρώει κανείς ψάρια δύο φορές την εβδομάδα και τη μία φορά αυτά να είναι λιπαρά. Λιπαρά ψάρια είναι επίσης η ρέγγα, το σκουμπρί, η σαρδέλα και η πέστροφα.
Ιχθυοτροφές με γενετικά μεταλλαγμένα συστατικά χρησιμοποιούνται στις ΗΠΑ και στην Ασία, αλλά όχι στην Ευρώπη.
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ