Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει εκατομμύρια ενήλικες σε όλον τον κόσμο. Το γεγονός ότι η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση διαταραχή σημαίνει ότι το σώμα δεν αναγνωρίζει τα δικά του υγιή κύτταρα και τα προσβάλλει σαν να είναι ξένα. Αυτό προκαλεί φλεγμονή στις αρθρώσεις, η οποία μεταφράζεται σε:
- δυσκαμψία
- οίδημα
- πόνο
- και μερικές φορές ακόμη και ανωμαλίες
Τα λεγόμενα αντιρευματικά φάρμακα είναι συνήθως η πρώτη γραμμή θεραπείας για τη νόσο. Αλλά η ρευματοειδής αρθρίτιδα δεν έχει καμία οριστική θεραπεία την στιγμή. Εάν ένα άτομο με ρευματοειδή αρθρίτιδα δεν αντιδρά καλά σε αυτά τα φάρμακα, οι αποκαλούμενοι τροποποιητές βιολογικής απόκρισης (“biologicals”) είναι η δεύτερη επιλογή θεραπείας.
Ποιος έκανε την έρευνα
Όπως επισημαίνουν οι συντάκτες της ανασκόπησης, οι βιολογικές ουσίες είναι δαπανηρές και μπορούν να έχουν σοβαρές παρενέργειες. Έτσι, ερευνητές από το Ινστιτούτο Βιομηχανικής Τεχνολογίας Kalinga (KIIT) στο Bhubaneswar της Ινδίας, ξεκίνησαν να διερευνούν διαιτητικές εναλλακτικές λύσεις για τη φαρμακευτική αγωγή.
Ο δρ. Bhawna Gupta, μαζί με τους Shweta Khanna και Kumar Sagar Jaiswal στο Εργαστήριο Βιολογίας Ασθενειών του KIIT στη Σχολή Βιοτεχνολογίας, επανεξέτασαν προϋπάρχουσες έρευνες “από διάφορα εργαστηριακά πειράματα υπό διαφορετικές συνθήκες”.
Εστίασαν τα ευρήματά τους σε 33 τροφές, που, αποδεδειγμένα, μειώνουν τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου. Η μελέτη είναι μόνο η δεύτερη για να γίνει μια συνολική διαιτητική αξιολόγηση αυτής της ασθένειας. Αυτοί οι ερευνητές επέλεξαν αυστηρά εκείνες τις τροφές που αποδείχτηκαν επιστημονικά ότι έχουν μακροχρόνια οφέλη.
Ολόκληροι σπόροι, όσπρια, φρούτα και μπαχαρικά
Οι συγγραφείς απαριθμούν τις τροφές, ομαδοποιώντας τες σε οκτώ κατηγορίες:
- φρούτα
- δημητριακά
- όσπρια
- δημητριακά ολικής αλέσεως
- μπαχαρικά
- βότανα
- έλαια
- «διάφορα»
Τα φρούτα περιλαμβάνουν:
- δαμάσκηνα
- γκρέιπφρουτ
- σταφύλια
- βατόμουρα βακκίνια
- μπανάνες
- ρόδια
- μάνγκο
- ροδάκινα
- μήλα
Τα δημητριακά περιλαμβάνουν:
- ολόκληρο πλιγούρι βρώμης
- ψωμί ολικής αλέσεως
- ολόκληρο ρύζι (μαζί με τον φλοιό του, όπως π.χ. το καστανό ρύζι)
Οι ολόκληροι σπόροι περιλαμβάνουν:
- καλαμπόκι
- σίκαλη
- κριθάρι
- σιτάρι
- σόργος (είναι γένος αγγειόσπερμων μονοκότυλων φυτών της οικογένειας Graminae που ανήκει στην ομάδα των σιτηρών)
- Σπόρος canary (καναβούρι)
Επίσης:
- Μπαχαρικά (κουρκούμη, τζίντζερ)
- ελαιόλαδο
- ιχθυέλαιο
- πράσινο τσάι
- γιαούρτι
Αυτά μπορούν να μειώσουν το επίπεδο των κυτοκινών. Αυτές οι ουσίες εκκρίνονται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή σε άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Μπορούν, επίσης, να μειώσουν το οξειδωτικό στρες, βελτιώνοντας έτσι την ικανότητα του σώματος να καταπολεμά τις τοξίνες.
Τι είπαν οι ερευνητές
“Η τακτική κατανάλωση συγκεκριμένων διαιτητικών ινών, λαχανικών, φρούτων και μπαχαρικών, καθώς και η εξάλειψη των συστατικών που προκαλούν φλεγμονή και βλάβες μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να διαχειριστούν τις επιπτώσεις της ρευματοειδούς αρθρίτιδας”, λέει ο δρ. Gupta.
Και προσθέτει: “Η ενσωμάτωση προβιοτικών στη διατροφή μπορεί επίσης να μειώσει την εξέλιξη και τα συμπτώματα (…) Η επισκόπησή μας επικεντρώθηκε σε συγκεκριμένα διαιτητικά συστατικά και φυτοχημικά προϊόντα από τροφές που έχουν αποδεδειγμένη ευεργετική επίδραση στη ρευματοειδή αρθρίτιδα”.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη εναλλακτικών φαρμάκων.
“Οι φαρμακευτικές εταιρείες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για να αναπτύξουν συνταγογραφούμενα φάρμακα. Τα λεγόμενα nutraceuticals έχουν ένα πλεονέκτημα έναντι των χημικά προσαρμοσμένων φαρμάκων, καθώς δεν συνδέονται με παρενέργειες, προέρχονται από φυσικές πηγές και είναι φθηνότερα”, εξηγεί ο dr. Gupta.
Προσοχή
Ωστόσο, οι συγγραφείς προειδοποιούν επίσης τους ανθρώπους με ρευματοειδή αρθρίτιδα ενάντια στην ενσωμάτωση αυτών των τροφών στη διατροφή τους σε υπερβολικό βαθμό ή/και χωρίς να συμβουλευτούν τον γιατρό τους.
“Τα διαιτητικά συστατικά ποικίλλουν ανάλογα με τη γεωγραφία και τις καιρικές συνθήκες. Έτσι οι ασθενείς θα πρέπει να γνωρίζουν τις διατροφικές τους ανάγκες, τις αλλεργίες και οποιοδήποτε άλλο ιστορικό των νόσων που σχετίζονται με τα τρόφιμα (…) Προτείνουμε έντονα στους πάσχοντες να συμβουλευτούν γιατρούς και διαιτολόγους προτού ακολουθήσουν οποιοδήποτε πρόγραμμα διατροφής”.