Σε μάστιγα της εποχής μας αναδεικνύεται ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) καθώς εκτιμάται ότι στα επόμενα 15 χρόνια, ο αριθμός των ατόμων με ΣΔ θα υπερβεί παγκοσμίως τα 500 εκατομμύρια. Σημαντικοί παράγοντες που έχουν συμβάλλει στην αύξηση αυτή είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η παχυσαρκία, η έλλειψη άσκησης και το άγχος.
Η συχνότητα εμφάνισης του ΣΔ συνιστά σήμερα μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο και φυσικά και για τη χώρα μας.
Το 1970 ο επιπολασμός του ΣΔ ήταν 2,8% ενώ το 2017 είναι μεγαλύτερος από 10%. «Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι συστηματικό νόσημα και δεν αφορά μόνο τη διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, αλλά όλες ανεξαιρέτως τις παραμέτρους του κυτταρικού μεταβολισμού. Στην πορεία εξέλιξης της νόσου δημιουργούνται συνοσηρότητες από όλα τα συστήματα (καρδιαγγειακό, νευρικό, πεπτικό, νεφρούς, δέρμα, ακόμα και από την ψυχική σφαίρα) ως αποτέλεσμα της χρόνιας υπεργλυκαιμίας – δυσλιπιδαιμίας και των χρόνιων επιπλοκών, γεγονός το οποίο καθιστά επιβεβλημένη την άριστη μεταβολική ρύθμιση του».
Στην επίτευξη αυτού του στόχου, συμπληρώνουν ο Πρόεδρος της ΕΔΕ Γιώργος Δημητριάδης και ο Γεν. Γραμματέας Ανδρέας Μελιδώνης, έχουν συμβάλει αποφασιστικά η κυκλοφορία πρωτοπόρων φαρμάκων (νέες βασικές ινσουλίνες, αναστολείς DPP-4, αναστολείς SGLT2, ανάλογα GLP-1), καθώς και η εφαρμογή της τεχνολογίας στο πεδίο του ΣΔ (αντλίες ινσουλίνης νέας γενιάς, τεχνητό πάγκρεας, σύγχρονες συσκευές αυτομέτρησης της γλυκόζης στο αίμα, συσκευές συνεχούς καταγραφής).
Στο πλαίσιο του Συνεδρίου θα πραγματοποιηθούν διαλέξεις, στρογγυλά τραπέζια και κλινικά φροντιστήρια όπου θα παρουσιασθούν και θα αναλυθούν:
(α) οι τελευταίες εξελίξεις στην ταξινόμηση και τους μηχανισμούς παθογένειας όλων των τύπων του ΣΔ, (β) οι νέες κατηγορίες των φαρμάκων και η θέση τους στους θεραπευτικούς αλγόριθμους, (γ) η διαχείριση της δυσλιπιδαιμίας και της υπέρτασης στον ΣΔ, (δ) οι οξείες επιπλοκές του ΣΔ με πρακτικές οδηγίες πρόληψης και αντιμετώπισης, (ε) οι εξελίξεις στις χρόνιες επιπλοκές με έμφαση στις καρδιαγγειακές επιπλοκές, οι οποίες αποτελούν την 1η αιτία θανάτου των ασθενών με ΣΔ, (στ) οι τελευταίες εξελίξεις στην τεχνολογία με έμφαση στη συνεχή καταγραφή των διακυμάνσεων της γλυκόζης και την εντατικοποίηση της ρύθμισης, (ζ) οι νέες απόψεις σε θέματα διατροφής στον ΣΔ, (η) η πρακτική διαχείριση προβλημάτων τα οποία προκύπτουν στη καθημερινή ζωή των ασθενών με ΣΔ και (θ) η τελευταία επικαιροποίηση των κατευθυντήριων οδηγιών της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας και των Διεθνών Επιστημονικών Εταιρειών στην διαχείριση του ασθενούς με ΣΔ.
Στο συνέδριο συμμετέχουν έγκριτοι Έλληνες και ξένοι ομιλητές (ιατροί, διατροφολόγοι και επαγγελματίες υγείας).
Μεταξύ αυτών, οι παγκοσμίου φήμης ειδικοί στον ΣΔ και Μεταβολισμό Καθηγητές F. Giorgino (University of Bari, Italy), F. Karpe (University of Oxford, United Kingdom), D. MIchailidis (University College London, United Kingdom), A. Pfeiffer (German Institute of Human Nutrition, Germany), M. Rizzo (University of Palermo, Italy), M. Roden (Heinrich Heine University Düsseldorf, Director German Diabetes Center, Germany).
Η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία (ΕΔΕ)
Η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία (ΕΔΕ) επί 43 χρόνια υπηρετεί με συνέπεια όλες τις διαχρονικές επιστημονικές αξίες, ήτοι γνώση, εμπειρία, έρευνα, εκπαίδευση, γεγονός το οποίο την καθιστά (ιστορικά πλέον) καίριο θεσμικό παράγοντα της ιατρικής κοινότητας, και ειδικότερα της Διαβητολογίας στη χώρα μας. Ιδρύθηκε το 1975 και είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Τμήματος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (IDF-Europe).
Στο πλαίσιο του επιστημονικού της έργου η ΕΔΕ έχει ιδρύσει 5 Ομάδες Εργασίας:
Μελέτης Θεραπευτικής Εκπαίδευσης, Παιδικού και Εφηβικού Διαβήτη, Εντατικής Ινσουλινοθεραπείας – Προηγμένης Τεχνολογίας, Διαβητικής νευροπάθειας και Διαβητικού ποδιού, Διαβήτη και καρδιά. Παράλληλα, έχει οργανώσει δυο Πανελλαδικές επιδημιολογικές μελέτες για τον επιπολασμό των επιπλοκών του ΣΔ τύπου 2 στη χώρα μας που αφορούν: (1) την καταγραφή της νεφρικής νόσου η οποία έχει ήδη ολοκληρωθεί και ανακοινωθεί, (2) την καταγραφή της νευροπάθειας και της περιφερικής αγγειακής νόσου η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ συμμετείχε και στην «Εθνική Μελέτη Νοσηρότητας και Παραγόντων Κινδύνου – Επιπολασμός Διαβήτη (ΕΜΕΝΟ)».