Αυτό είναι το σύνδρομο από το οποίο ίσως πάσχει ο Πούτιν!

Iatropedia
12 Μαρτίου 2015 | 15:35

Τις τελευταίες ώρες πληθαίνουν οι φήμες οτι ο Βλαντιμίρ Πούτιν υποφέρει από σοβαρό πρόβλημα υγείας αλλά ένα από τα επίσημα πρακτορεία ειδήσεων της Ρωσίας διαψεύδει τις πληροφορίες αυτές. Από την άλληέκθεση του Πενταγώνου ανέφερε χθές ότι μπορεί να πάσχει από σύνδρομο Άσπεργκερ. Διαβάστε στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί τι είναι αυτό το σπάνιο σύνδρομο.

Της Χριστίνας Ι. Μπουντούρη

Γενικού – Οικογενειακού Ιατρού

Το σύνδρομο Άσπεργκερ είναι μια διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή. Περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Hans Asperger, το 1944 και βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Συμβαίνει περίπου σε 2-3 ανά 10.000 άτομα.

Η διαταραχή αυτή εμφανίζεται συνήθως για πρώτη φορά στην παιδική ηλικία, και χαρακτηρίζεται κυρίως από τη δυσκολία του ατόμου στις καθημερινές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με τους άλλους. Για παράδειγμα, ένα άτομο με Άσπεργκερ μπορεί να συμμετάσχει σε μακροσκελής, μονόπλευρες συνομιλίες χωρίς να παρατηρεί ή να τον νοιάζει το ενδιαφέρον του ακροατή. Επίσης, συχνά δεν έχουν τις συνήθεις μη λεκτικές δεξιότητες επικοινωνίας, όπως η οπτική επαφή με τους συνομιλητές. Συχνά δεν συμπάσχουν, δεν αντιδρούν, δεν αντιλαμβάνονται το χιούμορ και δεν δείχνουν το κατάλληλο ενδιαφέρον στον συνομιλητή με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζονται ως ¨αναίσθητοι¨.

Δεν είναι σπάνιο η διάγνωση του συνδρόμου να γίνει στην ενήλικη ζωή αν λανθασμένα δεν είχε η σωστή διάγνωση στην παιδική ηλικία.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ένα άτομο με σύνδρομο Asperger δεν εμφανίζει γενική καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου, στη γνωστική ανάπτυξη και την προσαρμοστική συμπεριφορά (εκτός από τις κοινωνικές σχέσεις). Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα τυπικά χαρακτηριστικά του αυτισμού, όπου τα παιδιά αυτά παρουσιάζουν έντονα ελλείμματα στους παραπάνω τομείς πριν από την ηλικία των 3 ετών.

Ύποπτα αρχικά συμπτώματα του συνδρόμου.

Πρώιμη ανάπτυξη του λόγου (π.χ., «Μίλησε πριν καν να περπατήσει!»)

Ιδιαίτερη ενασχόληση και ευκολία μάθησης γραμμάτων και αριθμών. Στην πραγματικότητα, το νεαρό παιδί μπορεί και να είναι σε θέση να αποκωδικοποιήσει λέξεις με μικρή ή καθόλου κατανόηση αυτών.

Δημιουργία στενών σχέσεων με τα μέλη της οικογένειας, αλλά όχι και με τρίτους ή φίλους. μη ακατάλληλες σχέσεις ή αλληλεπιδράσεις με τους φίλους και τους άλλους (και όχι στην απόσυρση ή επιφυλακτικότητα ως τον αυτισμό).