Οι γιατροί υπαίθρου ταλανίζονται από τις συνεχείς μετακινήσεις, τις ελλείψεις προσωπικού και την επικίνδυνη, όπως λένε, μεθόδευση των μικτών ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ με τη συμβολή της πυροσβεστικής, του στρατού και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Τους τελευταίους μήνες, όπως σημειώνουν, οι καταγγελίες αγροτικών ιατρών, αλλά και διαφόρων άλλων υγειονομικών έχουν πληθύνει σχετικά με την κατάσταση διάλυσης που επικρατεί στη δημόσια υγεία.
Πλήρως υποστελεχωμένα νοσοκομεία εφημερεύουν δίχως βασικές ειδικότητες και με ελάχιστες διαθέσιμες κλίνες, ενώ ιατροί μετακινούνται υποχρεωτικώς από την μια υγειονομική δομή στην άλλη προκειμένου να «καλυφθούν υπηρεσιακές ανάγκες».
«Αγροτικοί ιατροί αποσπώνται από τις θέσεις τους ώστε να καλύψουν τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.) νοσοκομείων, τα οποία πλείστες φορές εφημερεύουν χωρίς καν την παρουσία ειδικευμένων επιμελητών. Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία παραμένουν δίχως μόνιμους ιατρούς, εξοπλισμό και υποδομές. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι αγροτικοί ιατροί γινόμαστε καθημερινά έρμαια απειλών και εκβιασμών από τις διοικήσεις των νοσοκομείων και τις υγειονομικές περιφέρειες. Τα παραπάνω αποτελούν μονάχα μία συνοπτική εικόνα της τραγικής κατάστασης που επικρατεί στο Ε.Σ.Υ. σε όλη τη χώρα. Μέσα σε αυτήν τη συνθήκη καλούμαστε να πάρουμε θέση για ό,τι συμβαίνει, ώστε να προασπιστούμε τις ανάγκες της κοινωνίας αλλά και όλων των συναδέλφων μας», σημειώνουν.
Αγροτικοί γιατροί: «Έχουμε επικουρικό ρόλο»
Ο θεσμός του ιατρού υπηρεσίας υπαίθρου (αγροτικού ιατρού) εξυπηρετεί αποκλειστικά την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών απομακρυσμένων και άγονων περιοχών που δεν έχουν πρόσβαση σε μεγάλα νοσοκομεία.
Στο πλαίσιο αυτό, ο αγροτικός ιατρός διαθέτει τυπικά έναν επικουρικό ρόλο στις υπηρεσίες των ειδικευμένων, κυρίως γενικών ιατρών, στα ΚΥ όπως εξάλλου ορίζεται νομικά (βλ. το ΦΕΚ ΦΕΚ A’ 87/08.04.2023 άρθρο 98 παράγραφος 1α για τις διακομιδές).
«Η πραγματικότητα διαφέρει ριζικά, αφού οι αγροτικοί ιατροί, άσχετα από την εμπειρία και τις γνώσεις που έχουμε, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε εξ ολοκλήρου σοβαρά περιστατικά μόνοι όπως επίσης και να διαχειριστούμε διακομιδές ασταθών αιμοδυναμικά ασθενών , χωρίς τη συνδρομή ειδικού ιατρού, κάτι το οποίο συμβαίνει συνεχώς και τείνει να γίνει πάγια τακτική. Οι αγροτικοί ιατροί δεν εφησυχάζουμε και αρνούμαστε να αποτελούμε μια εφήμερη λύση στο ήδη λαβωμένο Ε.Σ.Υ., που οι διαχρονικές πολιτικές, όλων των κυβερνήσεων, το έφεραν σε αυτή την οικτρή κατάσταση, αδιαφορώντας για την ασφάλεια των πολιτών και ειδικά όσων ζουν στην επαρχία», τονίζουν στην καταγγελία τους.
Αγροτικοί γιατροί και υποχρεωτικές μετακινήσεις
Οι διαρκείς μετακινήσεις αγροτικών ιατρών από τη μία θέση στην άλλη, σε ένα νοσοκομείο αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τον χώρο ευθύνης τους, πολλές φορές με δικά τους έξοδα χωρίς καμία οικονομική κάλυψη ή ενίσχυση, είναι επισφαλής και άκρως επικίνδυνη, όπως λένε.
Επικίνδυνη είναι και για τους ίδιους τους ασθενείς, που περιμένουν αρκετές ώρες στους χώρους αναμονής των επειγόντων περιστατικών, ελπίζοντας ότι θα τους εξετάσει κάποιος ειδικός ιατρός και θα λάβουν κατάλληλες υπηρεσίες υγείας, όπως ορίζονται από τους νόμους.
«Είναι άστοχη και ακατάλληλη η κάλυψη της 2βαθμιας με προσωπικό της 1βαθμιας διότι τα περιστατικά που θα αδυνατεί να αντιμετωπίσει η 1βαθμια θα επιφορτίσουν ακόμη περισσότερο την 2βαθμια με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Ως απόρροια των παραπάνω, βιώνουμε συνεχώς και καθημερινά, μία διαρκή απαξίωση, εκβιασμούς, εξευτελισμό, εμπαιγμό, ψυχολογική, σωματική και οικονομική εξουθένωση», τονίζουν οι αγροτικοί γιατροί στην καταγγελία τους και προσθέτουν:
«Οι αγροτικοί ιατροί δεν είμαστε αναλώσιμοι! Δεν είμαστε ακόμα μία «λευκή μπλούζα τοποθετημένη για το θεαθήναι στα Τ.Ε.Π. ενός νοσοκομείου, ώστε να διαλαλούν οι διοικήσεις ότι όλα είναι καλώς καμωμένα και το σύστημα αντέχει ακόμα».
Ασθενοφόρα δίχως διασώστες
Το φετινό καλοκαίρι μία σειρά περιστατικών πανελλαδικώς, όπου συνάνθρωποί μας έχασαν τις ζωές τους περιμένοντας για ώρες ασθενοφόρα ή, ελλείψει αυτών, μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία με ακατάλληλα μέσα -ακόμη και σε καρότσες αγροτικών οχημάτων- ανέδειξαν το καθεστώς πλήρους υποστελέχωσης του ΕΚΑΒ και την εξευτελιστική αποδυνάμωση της προνοσοκομειακής και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στη χώρα μας, σύμφωνα με τους γιατρούς.
Η «απάντηση» σε αυτή την εικόνα διάλυσης ήταν η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία έγινε μια προσπάθεια κάλυψης των κενών μέσω της μετακίνησης στρατιωτικών, πυροσβεστών, ακόμη και υπαλλήλων των τοπικών αυτοδιοικήσεων στη θέση οδηγών ασθενοφόρου.
«Θεωρούμε ότι αυτή η κίνηση είναι παντελώς εκτός λογικής, αλλά πρωτίστως είναι επικίνδυνη και ανεύθυνη, καθώς θέτει σε άμεσο και σοβαρό κίνδυνο τη ζωή των ασθενών, των ίδιων των ατόμων που βαπτίστηκαν οδηγοί και κάθε άλλου επιβαίνοντα», σχολιάζουν οι γιατροί υπαίθρου και προσθέτουν:
«Η τωρινή σύνθεση των ασθενοφόρων σχεδόν σε όλη την επαρχία, με έναν μη-διασώστη στο τιμόνι και έναν αγροτικό ιατρό ως υγειονομικό προσωπικό είναι μια σύνθεση ακατάλληλη και ανεπαρκής, που δεν μπορεί αφενός να προσφέρει τη βέλτιστη προνοσοκομειακή φροντίδα στον άρρωστο, αφετέρου επιφορτίζει τους αγροτικούς ιατρούς με καθήκοντα που υπερβαίνουν κατά πολύ τις δυνατότητες και ικανότητές τους και τους συνθλίβει ψυχολογικά και σωματικά».
Τέλος, εκφράζουν την ανησυχία τους σχετικά με τη χρήση ιδιωτικών εταιρειών ασθενοφόρων για τα εξιτήρια και τις διακομιδές ασθενών από δημόσια νοσοκομεία. «Μια τέτοια λύση, στην οποία έχουν προβεί διάφορα δημόσια νοσοκομειακά ιδρύματα, υποσκάπτει, υπονομεύει εγκληματικά τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Ε.Σ.Υ. Απαιτούμε την ουσιαστική ενδυνάμωση του ΕΚΑΒ και του Ε.Σ.Υ και απορρίπτουμε οποιαδήποτε διείσδυση ιδιωτικών κερδοσκοπικών συμφερόντων στη δημόσια υγεία».