«Απαγορεύουν την πρόσβαση στις παραλίες, δυσκολεύουν το έργο της διάσωσης, γίνονται επικίνδυνοι αφού όταν βγαίνει η βάρκα αντί να περιθάλψουν και να ζεστάνουν τα μωρά, φωτογραφίζονται και αγνοούν βασικούς κανόνες περίθαλψης. Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη και εγώ θα πάω στον εισαγγελέα και ζητώ τη συνδρομή του ιατρικού κόσμου του νησιού» είπε μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Αιγαίου της Ελληνικής Ραδιοφωνίας η γνωστή για την προσφορά της σε όλη την Ελλάδα διασώστρια Ζωή Λειβαδίτου.
Ανάλογη είναι και η άποψη του προέδρου του ιατρικού Συλλόγου Λέσβου Παναγιώτη Προβέντζα, Ο οποίος, μιλώντας επίσης στον ραδιοφωνικό σταθμό Αιγαίου της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, υποστήριξε πως «ο ιατρικός σύλλογος είναι ο μόνος υπεύθυνος για την πιστοποίηση όλων των γιατρών και των μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στον υγειονομικό τομέα και μέχρι σήμερα παρά τις εκκλήσεις μας, μόνο οι γιατροί του κόσμου έχουν πιστοποιηθεί για τα μέλη που δραστηριοποιούνται στο νησί. Τους καλέσαμε δύο φορές και τους ζητήσαμε να έρθουν στον ιατρικό σύλλογο να πιστοποιηθούν ότι είναι γιατροί και να ξέρουμε που μπορούμε να τους αξιοποιήσουμε όταν χρειαστεί ανάγκη. Έφτασαν στο σημείο να παρουσιάσουν ένα σχεδιάγραμμα στον διοικητή του νοσοκομείου στο οποίο χώριζαν με τσιφλίκια τις παραλίες και τις περιοχές ευθύνης τους» υποστήριξε ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου. Ο οποίος κατέληξε λέγοντας: «Έχουμε δεχθεί καταγγελίες ότι δραστηριοποιούνται στον υγειονομικό τομέα οργανώσεις που τα μέλη τους δεν είναι καν γιατροί και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος. Ακόμα και συνάδελφοι γιατροί στο νοσοκομείο καταγγέλλουν για παρεμβάσεις μέσα στο νοσοκομείο, συνοδών προσφύγων που δηλώνουν γιατροί και παρεμβαίνουν στο έργο μας» κατέληξε συνηγορώντας στην πρόσκληση της Ζωής Λειβαδίτου για προσφυγή στον εισαγγελέα.
Σημειώνεται ότι πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η πρώτη αποστολή από την Ένωση Γιατρών Αχαΐας στη Λέσβο όπου προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες τους στο ΠΕΔΥ, στο Κέντρο Καταγραφής και Πιστοποίησης μεταναστών και προσφύγων στη Μόρια και όπου αλλού υπήρχε ανάγκη. Σε ανακοίνωσή τους μάλιστα αναφέρθηκαν στις δυσκολίες που αντιμετώπισαν αλλά και «στις πολλές από τις παχυλά χρηματοδοτούμενες μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται χωρίς να δίνουν λογαριασμό ποιες ανάγκες καλύπτουν και πού πάνε τα χρήματα των χορηγιών και των επιδοτήσεων που λαμβάνουν». Μιλώντας δε στο ραδιοφωνικό σταθμό Αιγαίου της Ελληνικής Ραδιοφωνίας ο πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Αχαΐας Τάσος Γιακουμής τόνισε ότι «το νησί έπρεπε από την αρχή να αντιμετωπιστεί σαν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα υγειονομικής θωράκισής του, λόγω προσφυγικού. Αυτή την κατάσταση ήρθαν να καλύψουν και οι ΜΚΟ που κάποιες από αυτές καλύπτουν πραγματικές ανάγκες, αλλά δημιουργούνται και αυτά τα φαινόμενα».
Γεγονός είναι ότι το νησί είναι ανοχύρωτο υγειονομικά, όχι μόνο για να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες λόγω προσφυγικού, αλλά και για τον ντόπιο πληθυσμό αφού το προσωπικό είναι μειωμένο κατά 30% με απληρωτες υπερωρίες, ενώ και το ΕΚΑΒ έχει φτάσει στα όριά του και η παρουσία των υγειονομικών οργανώσεων στο νησί θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική αν υπήρχε συντονισμός και έλεγχος της δράσης τους. Η παρουσία αρκετών από αυτές τις οργανώσεις λειτούργησε θετικά στην αντιμετώπιση ζητημάτων για τα οποία το νησί και οι εθελοντές αφέθηκαν στην τύχη τους, ωστόσο αν η δράση τέτοιων οργανώσεων καταντά επικίνδυνη, η πολιτεία πρέπει να απαντήσει.