Τεράστιες ποσότητες κοινών αντιβιοτικών ρίχνονται στα δίκτυα αποβλήτων –ληγμένα φάρμακα που ξεφορτώνονται σπίτια και νοσοκομεία, έκδοχα αντιβιοτικών από φαρμακευτικές βιομηχανίες, ακόμη και ουσίες από φάρμακα που έχουμε πάρει και αποβάλλουμε σταδιακά από τον οργανισμό μας. Το πρόβλημα είναι ότι από την στιγμή που οι συνήθεις τρόποι επεξεργασίας αποβλήτων/λυμάτων δεν καταφέρουν να διαλύσουν τα φάρμακα αυτά, το πρόβλημα καθίσταται διπλό καθώς τα βακτήρια… μαθαίνουν να γίνονται ανθεκτικά στα αντιβιοτικά.
Τώρα, ερευνητές όπως η Olya Keen, καθηγήτρια πολιτικής και περιβαλλοντικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα, πιστεύουν ότι ο τρόπος επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει. Και αυτό διότι δημιουργούνται εν αγνοία μας στο περιβάλλον νέες ενώσεις οι οποίες ενέχουν τον κίνδυνο να κάνουν τα βακτήρια περισσότερο ανθεκτικά στα χρησιμοποιούμενα σήμερα φάρμακα, με σοβαρότατες επιπτώσεις για την υγεία.
Οι τυπικές μέθοδοι επεξεργασίας υγρών αποβλήτων προβλέπουν απολύμανση με υπεριώδη ακτινοβολία, όζον και χλώριο για την μείωση των συγκεντρώσεων φαρμακευτικών ενώσεων. Ωστόσο, όπως ανακάλυψε στο εργαστήριο, το χλώριο «μεταμόρφωσε» την δοξυκυκλίνη –ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο αντιβιοτικό για την αντιμετώπιση μολύνσεων που καταλήγει στο περιβάλλον μέσω των υγρών αποβλήτων– σε μια νέα αντιβιοτική ένωση, πιο ισχυρή από την δοξυκυκλίνη!
«Δοκιμές που έγιναν σε υγρά απόβλητα έδειξαν την παρουσία σχεδόν κάθε γνωστού αντιβιοτικού που υπάρχει και εμείς δοκιμάσαμε μόνο την δοξυκυκλίνη» λέει χαρακτηριστικά. Η ακούσια μεταμόρφωση αντιβιοτικών συστατικών σε νέες ισχυρότερες ενώσεις απειλεί να δημιουργήσει πολύ πιο επικίνδυνους πολυανθεκτικούς στα αντιβιοτικά «σούπερ-ιούς» απ’ όσους γνωρίζουμε, προειδοποιούν οι ειδικοί, ελπίζοντας να βρεθούν νέοι τρόποι επεξεργασίας για την διάλυση των φαρμάκων στα απόβλητα ή να μην καταλήγουν εκεί από την αρχή.