Iatropedia

Απόγνωση στις καρδιολογικές κλινικές: Δεν υπάρχει προϋπολογισμός για βηματοδότες και απινιδωτές

Μέχρι το τέλος του προηγούμενο έτους έκαναν υπομονή οι γιατροί για τους "κουτσουρεμένους" προϋπολογισμούς των δημόσιων νοσοκομείων που είχαν εξανεμιστεί προ μηνών. Αλλά με την αρχή του έτους, δεν μπορούν πια να βλέπουν τους ασθενείς τους να "σπρώχνονται" προς τα ιδιωτικά νοσοκομεία λόγω της μεγάλης αναμονής για την τοποθέτηση της σωτήριας συσκευής.

Το αποκλειστικό ρεπορτάζ του iatropedia αποκαλύπτει σήμερα ότι στο Κοργιαλένειο-Μπενάκειο (Ερυθρός) ο διοικητής έχει επιβάλλει σχεδόν λειτουργία… Κέντρου Υγείας στους καρδιολόγους των δύο κλινικών του τριτοβάθμιου αυτού νοσοκομείου. Ασθενείς που στέλνονται από την επαρχία για να τους τοποθετηθεί ένας βηματοδότης ή απινιδωτής, αλλά και ασθενείς από το Λεκανοπέδιο, πρέπει να περιμένουν εβδομάδες με κίνδυνο της ζωής τους πριν αντιμετωπιστούν. Πληροφορηθήκαμε μάλιστα ότι γυναίκα ασθενής 50 ετών που έχει συνεχή λιποθυμικά επεισόδια, περιμένει νοσηλευόμενη από την αρχή της εβδομάδας να βρεθεί ένας βηματοδότης…

Αντίστοιχη είναι και η κατάσταση στο Ιπποκράτειο Αθηνών όπου ναι μεν τοποθετούνται περί τους 10 βηματοδότες την εβδομάδα, αλλά οι ανάγκες είναι για 20!

Το κόστος

Ένας βηματοδότης στοιχίζει σήμερα 600-700 ευρώ και με τα ηλεκτρόδια φτάνει τα 1000 ευρώ. Ο δε απινιδωτής, στοιχίζει περίπου 3.500. Κι αν λάβουμε υπόψη ότι πριν από 8 χρόνια, τα ίδια μηχανήματα στοίχιζαν 9.000 και 20.000 αντίστοιχα, καταλαβαίνουμε ότι παρά την εξυγίανση που έχει επέλθει, τα νοσοκομεία δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο.

Βία κατά των γιατρών

Δεν είναι περίεργο λοιπόν που κάποιοι ασθενείς και συνοδοί ασθενών απειλούν θεούς και δαίμονες με θύματα τους  τελευταίους τροχούς της αμάξης: Γιατρούς και νοσηλευτές.

Όπως αποκάλυψε το ρεπορτάζ μας, ασθενής που πήρε εξιτήριο μετά από 40-45 ημέρες νοσηλείας και αναμονής χωρίς να μπει τελικά ο απινιδωτής που χρειάζεται για να κρατηθεί στη ζωή, απείλησε τους γιατρούς ότι θα στείλει μπράβους για να τους «τιμωρήσουν». Αλλά οι γιατροί δεν είναι υπεύθυνοι για τις ελλείψεις καθώς δεν είναι εκείνοι που διαχειρίζονται τον προϋπολογισμό του νοσοκομείου. Την ευθύνη φέρνει και η διοίκηση και οι αρμόδιοι από το υπουργείο.