Δημιούργησαν καινούργια μύτη από το πλευρό ασθενούς

Iatropedia
05 Ιουνίου 2013 | 06:00

Μια σπάνια χειρουργική επέμβαση που θυμίζει ταινία επιστημονικής φαντασίας, έγινε πριν από λίγες ημέρες στην Αθήνα: Δημιούργησαν μια καινούργια μύτη χρησιμοποιώντας χόνδρο από το πλευρό του ασθενούς και μια βίδα ως βάση για να στηριχτεί. Αυτό έγινε για την αποκατάσταση μιας εντελώς διαλυμένης μύτης.

Η πρωτότυπη αυτή επέμβαση έγινε από Ελληνίδα γιατρό την Ωτορινολαρυγγολόγο, πλαστική χειρουργό προσώπου, κα Αργυρώ Κυπραίου. Το αποτέλεσμα της επεμβάσεως μάλιστα, θα είναι μόνιμο, λειτουργικό και αισθητικά άψογο.

Πριν από 3 χρόνια ο συγκεκριμένος ασθενής είχε υποβληθεί σε ένα απλό θεωρητικά χειρουργείο του ρινικού διαφράγματος, με οδυνηρά όμως αποτελέσματα. Του είχαν αφαιρέσει μεγάλα τμήματα διαφράγματος, με αποτέλεσμα να υπάρχει παραμόρφωση (δυσμορφία) της μύτης. Η μύτη είχε πέσει προς τα κάτω και είχε γίνει αρκετά πλακουτσωτή. Αυτό, είχε προκαλέσει στον ασθενή εκτός από τα ανατομικά, και μεγάλα ψυχολογικά προβλήματα.

Η εξέταση

Μετά από την ενδελεχή εξέτασή του, αποδείχθηκε πως έλειπαν πολλά κομμάτια από το διάφραγμα της μύτης, γι' αυτό και είχε προκληθεί τόσο μεγάλη παραμόρφωση. Στο χειρουργείο αποκαλύφθηκε το πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις.
«Έπρεπε», λέει η χειρουργός Αργυρώ Κυπραίου, «να κάνουμε αποκατάσταση και σίγουρα χρειαζόμασταν μεγάλα κομμάτια ιστού για να τα χρησιμοποιήσουμε ως θεμέλια σε μια καινούργια μύτη. ΄Έπρεπε να δημιουργήσουμε νέο διάφραγμα, καινούργιους πλάγιους χόνδρους και στηρίγματα της μύτης, ώστε να σταθεί στο ύψος της».

Η ολική χειρουργική παρέμβαση δεν μπορούσε να γίνει λαμβάνοντας χόνδρο από το αυτί, κάτι που συνηθίζεται, επειδή δεν αρκούσε για την αποκατάσταση του συγκεκριμένου προβλήματος.
«Θέλησα να κάνω ότι κάναμε στο εξωτερικό. Προχωρήσαμε, δηλαδή, σε αποκατάσταση λαμβάνοντας χόνδρο από το πλευρό. Από το 6ο 7ο πλευρό πήραμε ένα μεγάλο χόνδρινο κομμάτι, περίπου 8-10 εκατοστών, αρκετά χοντρό ώστε να το μεταφέρουμε αυτούσιο στο εσωτερικό της μύτης. Στο χειρουργείο χρειάστηκαν 2 ώρες προετοιμασίας».

Η χειρουργική ομάδα, πήρε το τμήμα του πλευρού, το λείανε, το προετοίμασε σε μικρά λεπτά κομμάτια τα οποία τέθηκαν σε ένα ειδικό υγρό -ήθελαν να δουν ποια από αυτά θα έπαιρναν κάποια κάμψη-, ώστε τελικά να ληφθεί όσο το δυνατόν μεγάλο και ευθύ κομμάτι.

Μετά την προετοιμασία άρχισαν να συναρμολογούν αυτά τα λεπτά κομμάτια, για να φτιάξουν τον σκελετό της νέας μύτης. Έγιναν νέο διάφραγμα, καινούργιοι πλάγιοι χόνδροι. «Η πυραμίδα όλης της μύτης έγινε καινούργια και ήρθε το δέρμα και την κάλυψε», λέει η κα Α. Κυπραίου, η οποία επέμενε πως είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσεις υλικό από τον ίδιο τον οργανισμό, επειδή δεν απορρίπτεται και μένει σταθερό στον χρόνο, αφού δεν το απορροφάει. Το συνθετικό υλικό είναι πολύ πιο εύχρηστο, αλλά μπορεί να το απορρίψει ο οργανισμός: «Έχουμε δει περιστατικά στα οποία απορρίφτηκε το μόσχευμα και δημιουργήθηκαν πληγές και αποστήματα».

Χρησιμοποίησαν βίδα

Όμως, τα προβλήματα δεν σταμάτησαν σε αυτό το σημείο: «Στο χειρουργείο διαπιστώσαμε πως δεν υπήρχε καμία οστέινη βάση στο διάφραγμα, ώστε να στηριχτεί η όλη αυτή η κατασκευή. Έπρεπε να στηριχτεί κάπου στη μέση γραμμή για να είναι σταθερή η μύτη και να μην γέρνει στις κινήσεις του προσώπου. Έπρεπε να μπει μια βάση στο οστέινο πάτωμα της μύτης».
Τοποθετήθηκε, λοιπόν, μια ειδική βίδα από υλικά που χρησιμοποιούνται στα ορθοπαιδικά και γναθοχειρουργικά χειρουργεία, πάνω στην οποία στηρίχτηκε ολόκληρη η υπερακατασκευή και η οποία «δεν πρόκειται να αφαιρεθεί εφ΄ όρου ζωής».

Το αποτέλεσμα της επέμβασης

Η επέμβαση αυτή έχει μόνιμο και σταθερό αποτέλεσμα και η αποκατάσταση της διαλυμένης κυριολεκτικά μύτης ήταν αισθητική και λειτουργική -μια μύτη που είναι πολύ πλακουτσωτή, το δέρμα της έχει πέσει προς τα κάτω και δεν έχει στηρίγματα δεν αναπνέει κανονικά. Ο αέρας δεν μπορεί να εισέλθει στη μύτη.