Η πλήρης εφαρμογή της μεθόδου αυτής είναι ακόμα χρόνια μακριά, είπαν οι ερευνητές, ωστόσο η απόδειξη του πόσο εφικτή είναι αυτή η ιδέα ήρθε μέσα από την σχετική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science Translational Medicine.
“Η φωνή είναι ένα καταπληκτικό πράγμα, αλλά δεν το πολυσκεφτόμαστε παρά μόνο όταν κάτι πάει στραβά”, δήλωσε ο δρ Welham, αναπληρωτής καθηγητής χειρουργικής στην Σχολή Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον. Και πρόσθεσε: “Οι φωνητικές μας χορδές είναι κατασκευασμένες από ειδικό ιστό που πρέπει να είναι αρκετά ευέλικτος, ώστε να δονείται, αλλά και αρκετά ισχυρός για να πάλλεται εκατοντάδες φορές ανά δευτερόλεπτο. Είναι ένα εξαιρετικό σύστημα και πολύ δύσκολο για να αναπαραχθεί τεχνητά”.
Οι επιστήμονες άρχισαν με ιστό των φωνητικών χορδών από τέσσερις ασθενείς και ένα νεκρό άτομο, που τους είχαν αφαιρεθεί οι φωνητικές χορδές, αλλά όχι εξαιτίας καρκίνου. Χρησιμοποιώντας κύτταρα από το βλεννογόνο, εφάρμοσαν τις χορδές σε μια μικροκατασκευή κολλαγόνου και, κατά τη διάρκεια δύο εβδομάδων, αναπτύχθηκε ιστός που μοιάζει με φωνητικές χορδές. Αυτός ο ιστός, μάλιστα, παρήγαγε και πρωτεΐνες που μόνο τα κανονικά κύτταρα φωνητικών χορδών παράγουν και ανέπτυξε μεμβράνες που τον προστατεύουν από παθογόνα και ερεθιστικές ουσίες στον αεραγωγό.
Οι τεχνητές χορδές εφαρμόστηκαν πρώτη φορά σε ένα λάρυγγα που είχε αφαιρεθεί από ένα σκυλί. Ο λάρυγγας συνδέθηκε με σωλήνες και μέσα απ΄πο αυτόν οι ερευνητές “φύσηξαν” ζεστό, υγρό αέρα. Τότε, οι χορδές που είχαν ενσωματωθεί στον λάρυγγα ανταποκρίθηκαν σωματικά και παρήγαγαν ήχο, όπως ακριβώς ήταν αναμενόμενο να κάνουν!
Στη συνέχεια, για να δουν εάν οι τεχνητές χορδές θα γίνονταν αποδεκτές από το σώμα ενός ζωντανού ζώου, τις μεταμόσχευσαν σε ζωντανούς ποντικούς. Διαπίστωσαν ότι οι χορδές δεν απορρίφθηκαν από τον ζωντανό οργανισμό και ήταν σε θέση να παράγουν τους ήχους του ζώου!