Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, με ξεχωριστές δυνάμεις και αδυναμίες, αντοχές και κουράγια. Το να χάνεις την ψευδαίσθηση της αθανασίας σου είναι αναμφίβολα μεγάλη πρόκληση. Όταν, όμως, είσαι ο Διονύσης Σαββόπουλος, ακόμα και αυτό το αντιμετωπίζεις παλικαρίσια.
Ο αγαπημένος «Νιόνιος» μικρών και μεγάλων ήρθε αντιμέτωπος με τον καρκίνο του πνεύμονα στη διάρκεια της πανδημίας. Το αποκαλύπτει ο ίδιος ήρεμα και απλά στην αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε στις αρχές Ιανουαρίου. «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» είναι ο τίτλος της – και χύμα εξηγεί τι συνέβη τον Μάρτιο του 2020.
«Μια και είχα χρόνο στη διάθεσή μου, πήγα να δω τους γιατρούς, γιατί είχα κάτι ενοχλήσεις. Στις εξετάσεις διαπιστώθηκε καρκίνος στον πνεύμονα. Έτσι ξαφνικά; Όχι και τόσο ξαφνικά. Όλο γκούχου – γκούχου ήμουν το τελευταίο διάστημα. Πάνω από 50 χρόνια καπνίζω και σας το λέω αυτό για προσέχετε, να ‘χετε το νου σας. Κι αν – ο μη γένοιτο – σας συμβεί, μη φοβηθείτε, αντιμετωπίστε το, κι έχει ο Θεός», γράφει.
Η θεραπεία ήταν επίπονη. «Μου αφαίρεσαν μισό πνευμόνι κι ύστερα μπήκα σε κάποιες θεραπείες, που όσο να ’ναι έχουν τις παρενέργειές τους. Κόπωση βασικά. Μια αίσθηση μεγάλης αδυναμίας», γράφει ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Ο κορωνοϊός
Και ενώ έκανε ακόμα θεραπείες για τον καρκίνο του, κόλλησε κορωνοϊό. Ήταν πια άνοιξη 2022. Παρά τη διάγνωσή του και τις θεραπείες παρέμενε δραστήριος και συμμετείχε σε πολλές εκδηλώσεις. «Παραμέρισα τη σκιά της αρρώστιας», γράφει σε κάποιο σημείο. Σε μία από αυτές τις εκδηλώσεις, όμως, μολύνθηκε από ιό.
«Ενώ έκανα τις ανοσοθεραπείες μου κανονικά στο νοσοκομείο, μου ζήτησαν απ’ την Κύπρο να δώσω μερικές συναυλίες για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Δεν μου ήταν δυνατό ν’ αρνηθώ… Πήραμε όλες τις προφυλάξεις και κατεβήκαμε με τον Γιώτη Κιουρτσόγλου στο νησί. Εγώ πάντα μάσκα φορούσα…», αφηγείται.
Η επιστροφή του στην Ελλάδα του επιφύλαξε δυσάρεστη έκπληξη. «Μόλις γύρισα, έπεσα στο κρεβάτι με υψηλό πυρετό. Φωνάξαμε γιατρό. «Γρήγορα στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο!» διέταξε. Είχα φορτωθεί με κορονοϊό. Ήμουν που ήμουν αδύναμος απ’ τις θεραπείες, άρπαξα και τον ιό στο αεροπλάνο, διότι τα αεροπλάνα είναι θάλαμοι αερίων, και να το αποτέλεσμα», γράφει.
Η μάχη στο νοσοκομείο
Οι στιγμές στο νοσοκομείο ήταν δύσκολες και αποκαλυπτικές συνάμα, συνεχίζει ο Διονύσης Σαββόπουλος. «Κάναν σύσκεψη από πάνω μου οι γιατροί, μήπως πρέπει να μπω στην εντατική λόγω δύσπνοιας, Μεγάλη Εβδομάδα ήταν. Αποφάσισαν να περιμένουν λίγο. Μου βάλαν ορό στη φλέβα, μάσκα οξυγόνου και με πλάκωσαν στα φάρμακα, με μεγάλες δόσεις Lasix».
Και συνεχίζει ο μεγάλος τραγουδοποιός: «Ξυπνώ ένα βράδυ μούσκεμα. Είχα βρέξει εσώρουχα πιτζάμες, σεντόνια, χάλια τα ‘χα κάνει. Τώρα; Πρέπει να φωνάξω τις νοσοκόμες; Πρέπει να με δουν έτσι; Είμαι ο… Σαββόπουλος. Δεν γίνεται.
Γίνεται! Τι άλλο να έκανα, χτύπησα το κουδούνι. Κατέφθασε πρώτα η μία, είδε τί έγινε και φώναξε και τις άλλες. Ανέκφραστες και άψογες όλες τους:
«Σηκωθείτε, κύριε Σαββόπουλε».
Να γδυθώ; Έβγαλα αμήχανος τις πυτζάμες. Με ελέγξανε.
«Βγάλτε και τα εσώρουχά σας». Τα ‘βγαλα και στάθηκα στη γωνιά ντροπιασμένος, κρύβοντας με τις παλάμες μου ό,τι μπορούσα. Ένας γυμνοσάλιαγκας ήμουν, ένα τίποτα.
Κι όπως ήμουν έτσι ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί, ένιωσα ξάφνου σαν να μην έχει σημασία πια, σα ‘να φυγε ένα βάρος από πάνω μου, ανάσανα κι αφέθηκα στα χέρια των γυναικών. Με πλύνανε, μου βγάλαν να φορέσω καινούργιες πιτζάμες, με ξάπλωσαν στα καθαρά σεντόνια και με σκέπασαν.
«Χρόνια πολλά, μου είπαν φεύγοντας οι αδελφές. Είχε έρθει το Πάσχα»».
Με πληροφορίες από newsit.gr
Φωτογραφία: Eurokinissi