Iatropedia

Δείτε πως γίνετε η διάγνωση παθήσεων του θυρεοειδούς

Όταν ο θυρεοειδής δεν λειτουργεί σωστά τότε προκαλεί πολλά προβλήματα στην λειτουργία του οργανισμού. Για να διαπιστώσετε αν ο θυρεοειδής έχει πρόβλημα πρέπει να υποβληθείται σε εξετάσεις οι οποίες διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες: τις εργαστηριακές (αιματολογικές όπως συνηθίζουν να τις αποκαλούν οι ασθενείς) και τις απεικονιστικές. Δείτε πως γίνεται η διάγνωση

Του Δημήτριου Κ. Φιλίππου, MD, PhD

Γενικού Χειρουργού

Εργαστηριακές εξετάσεις: Η πρόοδος της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια έχει επιτρέψει τη βιοχημική εκτίμηση της θυρεοειδικής λειτουργίας μέσω της μέτρησης της ελεύθερης θυροξίνης του ορού (Τ4) και της TSH. Με την υψηλής ευαισθησίας μέτρηση της TSH είναι σήμερα δυνατό να διαχωρίσουμε τα κατεσταλμένα επίπεδα ΤSH ( όπως συμβαίνει στον υπερθυρεοειδισμό) από τα χαμηλά αλλά φυσιολογικά επίπεδα TSH των ευθυρεοειδικών καταστάσεων. Παρόλα αυτά οι νέες δοκιμασίες δεν είναι διαγνωστικές και πρέπει να ερμηνεύονται σε συνδυασμό με την κλινική εικόνα. Η TSH του ορού είναι ο πιο ευαίσθητος δείκτης θυρεοειδικής λειτουργίας και αποτελεί την εξέταση εκλογής σε υποψία διαταραχής του θυρεοειδούς.

Θυρεοειδικά αντισώματα: Τα πολύ αυξημένα επίπεδα αυτοαντισωμάτων κατευθύνουν τη διάγνωση προς κάποια θυρεοειδίτιδα, συνηθέστερη από τις οποίες είναι η θυρεοειδίτιδα Ηashimoto (αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα), ενώ σπανιότερες είναι η De Quervain, και η Riedle.

Έλεγχος με ραδιοϊσότοπα: Η μέθοδος αυτή βοηθάει στη διαφορετική διάγνωση των όζων. Λέγεται ότι ένας λειτουργικός όζος είναι λιγότερο πιθανό να είναι κακοήθης από ένα μη λειτουργικό ( κύστη, κολλοειδής όζος, αιμορραγία και καρκίνος δεν είναι λειτουργικά).

Υπερηχογράφημα: Το υπερηχογράφημα είναι συνήθως η πιο ευαίσθητη μέθοδος για ανακάλυψη όζων. Μια πολυοζώδης βρογχοκήλη μπορεί να διαγνωστεί από το υπερηχογράφημα ενώ από την κλινική εκτίμηση να φαίνεται ως μονήρης όζος. Μια πολυοζώδης βρογχοκήλη, θεωρείται ότι είναι πιο σπάνιο να είναι κακοήθης παρά ένας μονήρης όζος.

Το υπερηχογράφημα βοηθάει στην παρακολούθηση των όζων του θυρεοειδούς ώστε να υπολογίζεται η πιθανή μεταβολή στο μέγεθος τους κατά τη διάρκεια ενός χρονικού διαστήματος και ακολούθως να συζητάται με τον ασθενή η κατάλληλη αντιμετώπιση. Επίσης είναι χρήσιμο στη διαφορική διάγνωση μιας συμπαγούς από μια κυστική μάζα. Το υπερηχογράφημα θεωρείται καλύτερο από αξονική τομογραφία στη μελέτη της σύστασης του αδένα.

Αξονική τομογραφία: Η αξονική τομογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί κυρίως για διερεύνηση της πιθανότητας ύπαρξης πιεστικών φαινομένων στο λαιμό σε περίπτωση ευμεγέθους πολυοζώδους βρογχοκήλης με οπισθοστερνική επέκταση. Ο επαναλαμβανόμενος έλεγχος με αξονική τομογραφία επιτρέπει την παρακολούθηση της επέκτασης μιας βρογχοκήλης τέτοιου τύπου.

Η πιο φθηνή βέβαια και αποτελεσματική εξέταση για τη διάγνωση της φύσης των όζων του θυρεοειδούς είναι η βιοψία. Είναι ο καλύτερος τρόπος διερεύνησης ενός όζου για κακοήθεια. Πρέπει να γίνεται από ένα έμπειρο κυτταρολόγο/παθολογοανατόμο.

Δημήτριος Κ. Φιλίππου, MD, PhD

Γενικός Χειρουργός

http://xeirourgikh.blogspot.gr/

http://www.filippou-surgery.gr

Email: d_filippou@hotmail.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Πότε ο θυρεοειδής δεν λειτουργεί σωστά; Όλα σημάδια!