Περίπου ένα χρόνο μετά την μεταμόσχευση μήτρας, οι γιατροί θα εμφυτεύσουν ένα έμβρυο στην μήτρα της γυναίκας και θα παρακολουθούν στενά όλη την εγκυμοσύνη και την καισαρική τομή που υπολογίζεται ότι θα κάνουν στις 37 εβδομάδες κυήσεως. Η μεταμόσχευση έγινε στις 26 Φεβρουαρίου και είναι μέρος μιας κλινικής δοκιμής για την οποία οι χειρουργοί ελπίζουν ότι θα οδηγήσει σε μεταμοσχεύσεις μήτρας σε άλλες 10 προσεκτικά επιλεγμένες παραλήπτριες.
Επικεφαλής της χειρουργικής ομάδας που διενήργησε την ιστορική αυτή μεταμόσχευση ήταν ο δρ. Ανδρέας Τζάκης.
Πρόκειται για την πρώτη μεταμόσχευση μήτρας στις ΗΠΑ. Πριν από δύο χρόνια, τον Οκτώβριο του 2014 η ίδια επέμβαση είχε πρωτογίνει παγκοσμίως στη Σουηδία και από αυτήν ήρθε στον κόσμο αργότερα ένα υγιέστατο αγόρι. Έκτοτε, τέσσερα παιδιά ακόμα έχουν γεννηθεί στην Σουηδία μετά από τέτοια μεταμόσχευση.
Η κύρια διαφορά μεταξύ της επέμβαση που έγινε στις ΗΠΑ και εκείνων στην Σουηδία ήταν η χρήση μήτρας από νεκρή δότρια (σε αυτή την περίπτωση ήταν μια γυναίκα περίπου 33 χρόνων), η οποία είχε προηγουμένως γεννήσει και συναινέσει εκ των προτέρων να δωρίσουν τα όργανά της.
Η μεταμόσχευση μήτρας αρχίζει με τους γιατρούς να συλλέγουν ωάρια από τις γυναίκες, που έχουν ωοθήκες, αλλά όχι σάλπιγγες, και ως εκ τούτου δεν έχουν μέρος για να πάνε τα ωάριά τους και να γονιμοποιηθούν. Η έλλειψη των σαλπίγγων απαγορεύει επίσης την εγκυμοσύνη μέσω της σεξουαλικής επαφής. Τα ωάρια αναμιγνύεται με το σπέρμα του συντρόφου τους για να σχηματίσουν πρώιμα έμβρυα, που ονομάζονται βλαστοκύστες.
Η μήτρα συλλέγεται από μία δότρια, ψύχεται και μεταμοσχεύεται γρήγορα για να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος έκθεσής της έξω από το σώμα, δήλωσε ο δρ Ανδρέας Τζάκης, ο χειρουργός ο οποίος ηγήθηκε της επέμβασης. Η διαδικασία είναι πιο δύσκολη από ό,τι άλλα είδη μεταμόσχευσης, επειδή τα αιμοφόρα αγγεία που πρέπει να επανατοποθετηθούν είναι βαθύτερα στο εσωτερικό του σώματος.
Δεν υπάρχει καμία εξέταση αίματος που να επιτρέπει στους γιατρούς να παρακολουθούν την υγεία του μεταμοσχευμένου οργάνου, είπε ο δρ Τζάκης, με αποτέλεσμα αυτό να γίνεται οπτικά και μέσω βιοψίας. Η λήπτρια πρέπει να ακολουθεί αγωγή με αντι-απορριπτικά φάρμακα έως ότου το σώμα της “αποδεχτεί” πλήρως το νέο όργανο. Οι γιατροί ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να πετύχουν μία ή δύο εγκυμοσύνες σε διάρκεια πέντε ετών, προτού αφαιρεθεί και πάλι η μήτρα.
Σε κάθε περίπτωση τα νεογέννητα θα γεννιούνται με καισαρική τομή, επειδή οι λεπτεπίλεπτες συνδέσεις στην μεταμοσχευμένη μήτρα είναι πολύ πιο ευαίσθητες και ευάλωτες στην πίεση από ό,τι μια υγιής και φυσική μήτρα κατά τη διάρκεια του τοκετού.