Η υπουργική απόφαση του Υπουργείου Εργασίας δίνει το δικαίωμα στους ειδικούς παιδαγωγούς να παρέχουν υπηρεσίες λογοθεραπείας, μια διάταξη -που όπως λένε οι θεραπευτές ειδικής αγωγής- έρχεται να καταργήσει στην πράξη τη νόμιμη άδεια ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή, δίνοντας το δικαίωμα θεραπειών σε άλλο επιστημονικό κλάδο.
«Η κυβέρνηση νομοθετεί για ακόμα μια φορά χωρίς διαβούλευση με τους επιστήμονες που καθημερινά στέκονται στο πλευρό χιλιάδων παιδιών που χρήζουν θεραπειών Ειδικής Αγωγής και των οικογενειών τους», αναφέρει η εκπρόσωπος του Πανελλήνιου Συντονιστικού Θεραπευτών Ειδικής Αγωγής Γεωργία Κόλλια.
Και εξηγεί πως οι υπεύθυνοι του υπουργείου Εργασίας: «Προσεγγίζουν το σοβαρότατο ζήτημα της πρώιμης παρέμβασης με προχειρότητα, χωρίς να έχουν ζητήσει από τους θεραπευτές να εκφράσουν τις απόψεις τους εκ των προτέρων. Για τον λόγο αυτό βλέπουμε επικίνδυνες διατάξεις, πρωτίστως για τα ίδια τα παιδιά, που ορίζουν πως ένας ειδικός παιδαγωγός μπορεί να κάνει λογοθεραπείες. Για να γίνει αντιληπτό τι περιλαμβάνει η τροπολογία του υπ. Εργασίας, είναι σαν ένας νόμος του κράτους να προβλέπει πως ένας παθολόγος μπορεί να κάνει θεραπείες για να ξεπεράσει ένα παιδί τις αναπτυξιακές δυσκολίες που αντιμετωπίζει».
Ακόμα και στην περίπτωση όμως, που ένας λογοθεραπευτής αναλάβει καθήκοντα σε ένα τέτοιο Κέντρο Διημέρευσης Ημερήσιας Φροντίδας, σημειώνουν οι θεραπευτές, είναι αδύνατο να μπορεί να παρέχει υπηρεσίες σε 35 παιδιά που χρήζουν θεραπειών, ιδιαίτερα όταν αυτός είναι μερικώς απασχολούμενος.
Κι αυτό καθώς, το κάθε παιδί θα πρέπει να δέχεται λογοθεραπευτική παρέμβαση εξατομικευμένα με συχνότητα τουλάχιστον 2-3 φορές εβδομαδιαίως.
«Το θεραπευτικό έργο θα είναι ανεπαρκές, αν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως αυτό θα υφίσταται. Ουσιαστικά, αντίκειται στην κοινώς παραδεκτή επιστημονική λογική ένας λογοθεραπευτής να βλέπει τόσο μεγάλο αριθμό παιδιών και να μπορέσει να παρέμβει αποτελεσματικά», τονίζουν οι θεραπευτές Ειδικής Αγωγής.
«Βοηθός εργοθεραπευτή… χωρίς άδεια ασκήσεως επαγγέλματος»
Για τους θεραπευτές Ειδικής Αγωγής, η κυβέρνηση νομοθέτησε για την πρώιμη παρέμβαση, χωρίς πρόβλεψη για τις κατάλληλες θεραπείες για τα παιδιά, αλλά και ποιοι θα πρέπει να τις παρέχουν, όπως λένε οι ίδιοι.
Εξηγούν δε, πως η υπουργική απόφαση ορίζει πως βοηθός εργοθεραπευτή χωρίς άδεια ασκήσεως επαγγέλματος μπορεί να κάνει εργοθεραπείες, ενώ παράλληλα προβλέπει αντικατάσταση λογοθεραπευτή από ειδικό παιδαγωγό.
«Καλούμε την υφυπουργό Εργασίας κ. Δόμνα Μιχαηλίδου να αντιληφθεί το μέγεθος της αστοχίας με την υπουργική απόφαση που εξέδωσε για την πρώιμη παρέμβαση. Τι είδους πρώιμη παρέμβαση, μπορεί να υφίσταται όταν αυτή ορίζεται χωρίς ουσιαστικά να προβλέπεται υποχρεωτικά η ύπαρξη λογοθεραπευτή ή εργοθεραπευτή στα Κέντρα Διημέρευσης και Φροντίδας. Η πλειοψηφία των παιδιών που χρήζουν πρώιμης παρέμβασης αντιμετωπίζουν σοβαρές αναπτυξιακές δυσκολίες και χρήζουν συστηματικών και εξατομικευμένων θεραπειών. Πώς μπορεί να υπάρξουν θεραπείες και αποτελεσματική πρώιμη παρέμβαση χωρίς λογοθεραπευτή ή εργοθεραπευτή;», διερωτάται ο εκπρόσωπος του Πανελλήνιου Συντονιστικού Θεραπευτών Ειδικής Αγωγής, Κώστας Ρόγκας.
Θεραπευτές ειδικής αγωγής: «Η πρώιμη παρέμβαση αντιμετωπίζεται επιπόλαια»
Η δημιουργία ενός αποτελεσματικού πλαισίου για την πρώιμη παρέμβαση αποτελεί πάγιο αίτημα του κλάδου των ειδικών θεραπευτών. Οι θεραπείες όμως, πρέπει να είναι εξατομικευμένες ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού και των γονέων του.
H πρώιμη παρέμβαση απευθύνεται σε νεογνά, βρέφη με σοβαρές αναπτυξιακές δυσκολίες αλλά και στις οικογένειές τους. Ουσιαστικά, όλη η οικογένεια πρέπει να πλαισιωθεί από μια διεπιστημονική ομάδα (φυσικοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, ψυχολόγο).
«Το ζήτημα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και πριν από οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση πρέπει να έχει προηγηθεί διαβούλευση με τους θεραπευτές. Σε διαφορετική περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος μια κυβερνητική παρέμβαση που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια να καταστεί αναποτελεσματική», λένε οι θεραπευτές.
Ο χώρος παροχής υπηρεσιών πρώιμης παρέμβασης χρήζει ειδικής διαμόρφωσης, αφού απευθύνεται σε παιδιά βρεφικής και νηπιακής ηλικίας με αναπτυξιακά προβλήματα, με πιθανή συννοσηρότητα στους τομείς της επικοινωνίας (ομιλία – λόγος), των γνωστικών ικανοτήτων, της φώνησης και ακοής, της σίτισης και κατάποσης.
«Για τη συγκεκριμένη πολύ σοβαρή παράμετρο όμως, καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει στην επίμαχη υπουργική απόφαση», καταλήγουν.