Και συνεχίζουν στο ίδιο ύφος:
• Είναι αυτοί που γνωρίζουν πολύ καλά, ως πρώην μέλη της Διοίκησης, για τις πάνω από 600 εκκρεμείς αιτήσεις μεταθέσεων, που φρόντισαν να κληρονομήσει η σημερινή Διοίκηση, πέραν των όσων επιπλέον αιτήσεων είχαν επιμελώς «χαθεί» στα αρχεία.
• Είναι αυτοί που εσκεμμένα διέλυσαν το πρώτο Υπηρεσιακό Συμβούλιο, το οποίο επιτέλους για πρώτη φορά στην ιστορία του ΕΚΑΒ, θα γνωμοδοτούσε για μεταθέσεις, σύμφωνα με τα όσα επιτάσσουν οι κανόνες περί μεταθέσεων του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων.
• Όσο για τους «συναδέλφους που υπηρετούν πολλά χρόνια σε κάποια περιοχή με σοβαρά οικογενειακά προβλήματα, προβλήματα υγείας και τις μεταθέσεις προς περιοχές που έχουν ελλείψεις σε προσωπικό», αργά τους θυμήθηκαν!
Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας
Οι εργαζόμενοι :
• Γνωρίζουν πολύ καλά τι συνέβαινε τόσα χρόνια, και βλέπουν και τι συμβαίνει σήμερα. Ξέρουν ποιοι είναι αυτοί που για χρόνια αγνοούσαν κοινωνικές ανάγκες συναδέλφων, ποιοι συναλλασσόταν για ρουσφετολογικές μεταθέσεις και μετατάξεις, ποιοι πουλούσαν εκδούλευση και πόσο μακριά απείχαν αλλά και απέχουν οι απόψεις όλων αυτών από την αξιοκρατία.
• Γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι έδιναν «συγκεκριμένες υποσχέσεις για μεταθέσεις» και όχι “αόριστες υποσχέσεις” από την Διοίκηση, γιατί προφανώς γνώριζαν εκ των προτέρων ποιοι θα μετατεθούν, πριν ακόμα και από τη γνωμοδότηση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου.
• Όπως επίσης γνωρίζουν πολύ καλά ότι πλέον τηρείται απαρέγκλιτα η νομιμότητα τόσο στις μεταθέσεις, όσο και στις μετατάξεις, σε πλήρη πάντα συμφωνία με τις ανάγκες της Κοινωνίας.
Όσο για τις συγκεκαλυμμένες απειλές και την έμμεση προσπάθεια τρομοκράτησης των μελών του Υπηρεσιακού Συμβουλίου, δηλώνουμε ρητά προς πάσα κατεύθυνση ότι τέτοιου είδους μέθοδοι δεν θα έχουν καμία απολύτως τύχη, επ΄ ουδενί δεν πρόκειται να τις ανεχθούμε και σε αυτούς που αρέσκονται να τις χρησιμοποιούν και σε εργαζομένους απειλώντας ότι “θ’ αλλάξουν τα πράγματα και θα δείτε”, συνιστούμε να είναι πιο προσεκτικοί γιατί εκτίθενται επικίνδυνα.
Το μέγεθος των απειλών τους εκφράζει και το μέγεθος του πανικού και της αγωνίας τους για τα προνόμια που χάνουν. Ήρθε η ώρα, το πολιτικό προσωπικό του παλιού πελατειακού κράτους και του γνωστού ξεπερασμένου ρουσφετολογικού πολιτικού συστήματος, να κατανοήσει πλέον ότι τα
πολιτικά ήθη και οι πρακτικές του παρελθόντος που γνώριζε πολύ καλά και στις οποίες είχε «διακριθεί», έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί!
Οι επιθανάτιοι σπασμοί του ξοφλημένου πολιτικά συστήματος, είναι πλέον ξεκάθαρα ορατοί!
Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας