Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η νήσος του Αγίου Παύλου βρίσκεται περίπου 600 χλμ. βόρεια από τις Αλεούτιες νήσους και αρχικά αποτελούσε τμήμα της «γέφυρας» ξηράς που κάλυπτε το σημερινό Βερίγγειο πορθμό, προτού τα νερά ανέβουν μετά τη σταδιακή άνοδο της θερμοκρασίας και το λιώσιμο των πάγων της τελευταίας παγετωνικής περιόδου. Εκτός από τα μαμούθ, τα μόνα άλλα μεγάλα ζώα που παγιδεύθηκαν στο νεοδημιούργητο νησί κατά τους προϊστορικούς χρόνους, ήσαν οι αρκτικές αλεπούδες, ενώ οι αρκούδες εμφανίσθηκαν πριν από 4.000 χρόνια και οι άνθρωποι δεν έφθασαν εκεί παρά το 1787 μ.Χ.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γεωεπιστημών Ράσελ Γκράχαμ του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), χρησιμοποίησαν διάφορες μεθόδους για να αναλύσουν μια πληθώρα στοιχείων σχετικά με τη ζωή και το τέλος των μαμούθ.
Η ανάλυση δειγμάτων DNA από γεωτρήσεις στα ιζήματα λιμνών έδειξαν την παρουσία μαμούθ στο νησί του Αγίου Παύλου έως πριν από 5.650 χρόνια (με περιθώριο σφάλματος συν/πλην 80 χρόνια). Στη συνέχεια εξαφανίζεται κάθε γενετικό ίχνος των μαμούθ.
Το συγκεκριμένο νησί που δημιουργήθηκε πριν από 13.500 έως 14.700 χρόνια, συνεχώς συρρικνώνεται, καθώς ανεβαίνουν τα νερά και σήμερα καταλαμβάνει πλέον έκταση 110 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Όσο περισσότερο μίκραινε το νησί, τόσο πιο δύσκολο ήταν για τα μαμούθ να ζήσουν σε αυτό και να βρουν νερό για να πιούν, καθώς οι λίμνες γλυκού νερού εξαφανίζονταν η μία μετά την άλλη, ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και οι σημερινοί ελέφαντες λόγω κλιματικής αλλαγής.
Οι ανάγκες των μαμούθ σε νερό θα ήσαν πολύ μεγάλες, καθώς τα σημερινά «ξαδέρφια» τους, οι ελέφαντες, χρειάζονται 70 έως 200 λίτρα τη μέρα.
Εκτός από τα μαμούθ του Αγίου Παύλου, εκτιμάται ότι στην αρκτική νήσο Βράγκελ μερικά μαμούθ έζησαν ακόμη περισσότερο, πιθανώς έως πριν από 4.000 χρόνια.