Ας δούμε όμως πως περιγράφουν την κατάσταση κύκλοι της Ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας…
«Ουσιαστικά» υποστηρίζουν, «ο εφαρμοστικός νόμος για το νέο μνημόνιο -που έφερε στη Βουλή το υπουργείο Υγείας- θεσμοθετεί διατάξεις οι οποίες θα εξαφανίσουν από τα ράφια των ελληνικών φαρμακείων και νοσοκομείων όλα τα φάρμακα που διασφαλίζουν την Υγεία και -τελικά- την ίδια την αξιοπρέπεια του Ελληνα.
Η ρύθμιση για τη δραστική ουσία, που -πρακτικά- υποχρεώνει τον φαρμακοποιό να προμηθεύει τον Ελληνα ασθενή με το φθηνότερο φάρμακο που κυκλοφορεί στην παγκόσμια αγορά, θα έχει συνέπεια να «ταΐζουν» εμάς και τα παιδιά μας με φάρμακα τριτοκοσμικής, αν όχι αμφιβόλου, προελεύσεως.Και, σίγουρα, αμφιβόλου ποιότητας.»
Οι φαρμακοβιομήχανοι επιρρίπτουν ευθύνες και στον Υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο γιατί όπως λένε, αρχικά τους είχε ενημερώσει ότι δεν θα προχωρούσε στη θεσμοθέτηση της «συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία» αλλά στη συνέχεια το έκανε.
Οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι αναφέρονται και στις επιπτώσεις τόσο στην οικονομία όσο και στην ανεργία που θα φέρει το νέο μνημόνιο και οι εφαρμοστικοί του νόμοι στον τομέα της βιομηχανίας φαρμάκων.
«Με την ψήφιση του συγκεκριμένου εφαρμοστικού νόμου, η υγεία του Ελληνα πολίτη πρόκειται να χαθεί. Και μαζί της θα χαθούν και δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία, στην πράξη διώχνει από την αγορά όλα τα άλλα φάρμακα, εκτός από τα φθηνότερα, χωρίς -ουσιαστικά- να λαμβάνει υπόψη την ποιότητά τους και το κακό που μπορεί να προξενήσουν σε έναν ολόκληρο πληθυσμό, τον οποίο αφήνουν άοπλο και εκτεθειμένο σε λοιμούς, μεταδοτικές και θανατηφόρες ασθένειες.»
Και καταγγέλουν ότι πίσω από όλα κρύβεται πολυεθνική εταιρία η οποία παράγει σκευάσματα φθηνά, σε χώρες του τρίτου κόσμου και στη συνέχεια τα φέρνει στην Ελλάδα.
«De facto, την επομένη της εφαρμογής του μέτρου αυτού, όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις που παράγουν φάρμακα θα οδηγηθούν στο λουκέτο. Το ίδιο θα ισχύσει και για τις -σημαντικές- επενδύσεις στην Ελλάδα ξένων πολυεθνικών, οι οποίες δε θα έχουν άλλη λύση παρά να εγκαταλείψουν τη χώρα μας.»
Εάν τελικά συμβεί αυτό, τότε: «20.000 άνθρωποι και οι οικογένειες τους, θα προστεθούν στον μακρύ κατάλογο της ανεργίας που μαστίζει τη χώρα, σε συνθήκες πρωτοφανούς κρίσης και εξαθλίωσης, ενώ ταυτόχρονα η εθνική μας οικονομία θα στερηθεί τους διόλου ευκαταφρόνητους φόρους που καταβάλλουν σήμερα οι βιομηχανίες φαρμάκων, που κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγηθούν σε λουκέτο».