Στην ανακοίνωση από το υπουργείο υγείας αναφέρεται συγκεκριμένα:
Στις 07-08 Οκτωβρίου 2016 πραγματοποιήθηκε το 18ο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Management Υπηρεσιών Υγείας στο Γ.Ν. Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη, με κύρια θεματική την την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και την απεμπλοκή της από τα νοσοκομεία.
Με το πέρας των εργασιών του συνεδρίου, ο πρόεδρος της ΕΕΜΥΥ Γιώργος Ι. Στάθης, παρουσίασε τα συμπεράσματα και τόνισε τις προτεραιότητες της πολιτικής υγείας. Παρακαλούμε τον κο Στάθη, όντας πρόεδρος μιας αμιγώς επιστημονικής εταιρείας και συγκεκριμένα ενός τόσο σημαντικού τομέα όπως της υγείας, να διασταυρώνει τα στοιχεία του και να καταθέτει με επιστημονική επιχειρηματολογία τις προτάσεις της εταιρείας. Οι ατεκμηρίωτες απόψεις δεν συνάδουν με την φύση της εταιρείας και συμβάλλουν αρνητικά στο κοινωνικό αντίκτυπο των υπηρεσιών υγείας.
Ο πρόεδρος της ΕΕΜΥΥ Γιώργος Ι. Στάθης αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην στήριξη και ενεργοποίηση των 560 Κέντρων Υγείας και Μονάδων ΠΕΔΥ, που υπάρχουν ήδη, με σκοπό να εξασφαλιστούν υπηρεσίες σε 19.000 πολίτες ανά κάθε μονάδα. Αφενός, το σύνολο των Κέντρων Υγείας και Μονάδων Υγείας ανέρχεται στις 331 δομές σε όλη την χώρα. Αφετέρου, η απλή διαίρεση του συνολικού πληθυσμού της χώρας με τον αριθμό των δομών δεν συνιστά πολιτική υγείας. Κέντρα υγείας σε απομακρυσμένες και νησιωτικές περιοχές εξυπηρετούν πολύ μικρότερο πληθυσμό, και μονάδες υγείας στον αστικό ιστό πολύ μεγαλύτερο, καθιστώντας την ανισοκατανομή των σημείων πρόσβασης εγγενής παθογένεια του ελληνικού συστήματος υγείας. Η τομεοποίηση των υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που βρίσκεται σε ισχύ από τον Ιανουάριο του 2016, εξετάζει τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες της κάθε περιοχής ξεχωριστά, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα των κατά τόπους παρεμβάσεων.
Επίσης αναφέρεται ότι είναι απαραίτητη η ενσωμάτωση σε ενιαίο οργανισμό Πρωτοβάθμιας – Επείγουσας Φροντίδας των 560 (σημ: που είναι 331) δομών, του ΕΚΑΒ και των αυτόνομων Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) που πρέπει να συσταθούν στα Νοσοκομεία. Όχι μόνο δεν είμαστε αντίθετοι στην ολοκληρωμένη και συνεχή παροχή φροντίδας και περίθαλψης, αλλά μάλιστα κινούμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση. Η αφηρημένη όμως εννοιολογική σύνδεση της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας με αυτή της πρωτοβάθμιας και επικεντρωμένης στην κοινότητα φροντίδας, διαιωνίζει μια στρέβλωση που δεν επέτρεψε την ορθή ανάπτυξη, μιας καθολικής εθνικής πολιτικής με έμφαση στην προαγωγή και την πρόληψη. Η πρώτη επαφή με το σύστημα δεν ταυτίζεται απαραίτητα με τις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Η ανακοίνωση του συνεδρίου αναφέρει επιπροσθέτως, ότι “η διάγνωση δεν πραγματοποιείται «με την επίκρουση και την ακρόαση» του ασθενούς, αλλά σε ολοκληρωμένες μονάδες κλινικοεργαστηριακού ελέγχου”, υποστηρίζοντας εμμέσως ότι ένας Γενικός Γιατρός δεν μπορεί να τελέσει το έργο του χωρίς τον απαραίτητο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό. Η παγκόσμια εμπειρία και βιβλιογραφία αποδεικνύουν ότι αυτό απέχει πολύ από την επιστημονική πραγματικότητα και επίσης η συγκεκριμένη άποψη της ΕΕΜΥ έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ίδια τους την πρόταση για “μετατροπή” θέσεων Ειδικευομένων, από τις κορεσμένες ειδικότητες σε αυτή της Γενικής Ιατρικής.
Όσον αφορά την “ηλεκτρονικοποίηση της διαχείρισης των ασθενών”, η παρατήρησή μας έγκειται στην λεπτή γραμμή μεταξύ διαχείρισης ασθένειας, που αφορά ένα νοσοκεντρικό σύστημα και ολιστικής προσέγγισης του πληθυσμού, που αφορά ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Τέλος, θα επιθυμούσαμε να μας εξηγηθεί ο όρος “δημοσιοϋπαλληλοποίηση”, με ποιο τρόπο είναι αντίθετος στην άσκηση της ιατρικής και να μας υποβληθούν συγκριτικά δεδομένα αξιολόγησης αποτελεσματικότητας των υγειονομικών που αμείβονται από το δημόσιο με αυτών που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, είτε της χώρας μας είτε κάποιας άλλης χώρας, με παρόμοιους οικονομικούς, κοινωνικούς και υγειονομικούς δείκτες.