Στην επιστολή τους ζητούν από τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς να κατανοήσουν την επείγουσα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και απειλεί όχι μόνο την αξιοπρέπεια αλλά και την πορεία της ασθένειας και της ζωής των ασθενών με καρκίνο. Η απειλή προέρχεται από την μη παροχή των φαρμακευτικών σκευασμάτων, που οι ασθενείς έχουν άμεση ανάγκη και δικαιούνται από το σύστημα υγείας.
Η ΔΕΔΙΔΙΚΑ (Διασωματειακή Επιτροπή Διεκδίκησης Δικαιωμάτων Καρκινοπαθών) είχε επισημάνει την ήδη υπάρχουσα έλλειψη βασικών φαρμάκων από τις 3 Μαΐου 2012, ζητώντας από τον ΕΟΠΥΥ την άμεση λύση του προβλήματος. Δυστυχώς, το θέμα όχι μόνον δεν αντιμετωπίσθηκε έγκαιρα, αλλά οξύνθηκε παίρνοντας τις σημερινές τρομακτικές του διαστάσεις.
Η λύση, που δόθηκε την περασμένη εβδομάδα από τον Υπουργό Υγείας επιχειρεί να αντιμετωπίσει βραχυπρόθεσμα, το οξυμένο εδώ και καιρό πρόβλημα των ελλείψεων που παρατηρούνται σε νοσοκομειακά φάρμακα και φάρμακα υψηλού κόστους που χορηγούνται από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.
Η λύση αυτή, αν και προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν έχει αποδείξει ακόμα τη βιωσιμότητά της, ενώ αντίθετα έχει οδηγήσει σε μια απίστευτη ταλαιπωρία και σύγχυση τους ίδιους τους καρκινοπαθείς που δεν γνωρίζουν από πού θα προμηθευτούν τα φάρμακά τους. Την ίδια στιγμή παραμένει, και μέρα με την ημέρα γιγαντώνεται, το πρόβλημα της προμήθειας των φαρμάκων, για την αντιμετώπιση του καρκίνου και των συνεπειών του, από τα ιδιωτικά φαρμακεία.
Η διακοπή της επί πιστώσει χορήγησης φαρμάκων στους ασφαλισμένους από τα ιδιωτικά φαρμακεία, εξαναγκάζει τους καρκινοπαθείς σε διακοπή της θεραπείας τους, αφού δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν στο υψηλό κόστος των φαρμάκων τους, περιμένοντας, «Κύριος οίδε», πότε θα αποζημιωθούν για αυτά από το ασφαλιστικό τους ταμείο.
Επί πλέον, εκκρεμούν απλήρωτα τιμολόγια αγοράς αναλωσίμου υλικού (οξυγόνο, καθετήρες, ουροσυλλέκτες, τραχειοσωλήνες κλπ), τα οποία εδώ και 6 μήνες καταθέτουν οι καρκινοπαθείς στα ασφαλιστικά τους ταμεία, έχοντας τα ήδη πληρώσει στους ιδιώτες προμηθευτές. Για τα τιμολόγια αυτά μέχρι σήμερα δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα για την πληρωμή τους, με αποτελέσμα να έχουν οδηγήσει ήδη σε οικονομική ασφυξία τους ασθενείς και τις οικογένειές τους.
Οι σύλλογοι ασθενών με καρκίνο τονίζουν ότι όλα τα παραπάνω συνιστούν απειλή για τη ζωή των ασθενών και παίρνουν διαστάσεις ανθρωπιστικής καταστροφής, η άμεση αντιμετώπιση της οποίας είναι συνταγματικά επιβεβλημένη.
Κλείνοντας την επιστολή τους, οι σύλλογοι ασθενών με καρκίνο απαιτούν από τα πολιτικά κόμματα να τοποθετηθούν και να δεσμευθούν. απαντώντας στο δίλημμα των ημερών:
«Θα αφήσουν τους καρκινοπαθείς, χωρίς φάρμακα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή τους ή θα δώσουν άμεση λύση για να μπορέσει να συνεχιστεί η προμήθεια των φαρμάκων τους;»