της Μαρίας Τσιλιμιγκάκη
Η συρρίκνωση των λειτουργικών δαπανών, η μειωμένη χρηματοδότηση σε σχέση με το προηγούμενο έτος κατά 230 εκατ., τα άδεια ταμεία, η διενέργεια μόνο των έκτακτων χειρουργείων,
η μείωση ή διακοπή στις προμήθειες από κάποιες εταιρίες, είναι μερικά μόνο από τα αγκάθια του ΕΣΥ.
Και σα να μην έφταναν αυτά, οι διοικητές παραμένουν με το ένα… πόδι μέσα και το άλλο έξω από τα νοσοκομεία με τους …Θεσμούς να ζητούν από τον υπουργό Υγείας να ακυρώσει προηγούμενη διάταξη για το δικαίωμα να αλλάζει τις διοικήσεις αζημίως όποτε το κρίνει απαραίτητο.
Τώρα πως γίνεται να μας επισημαίνουν οι εκπρόσωποι των δανειστών, ότι ως κράτος δαπανούμε 3,1% του ΑΕΠ για τα δημόσια νοσοκομεία, με τον Μ.Ο. στην Ευρώπη να είναι 2,9% του ΑΕΠ, απορίας άξιο. Και η μόνη λογική εξήγηση που μπορούμε να δώσουμε είναι ίωσς ότι έχει καταποντιστή το ΑΕΠ της χώρας…
Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης πάντως με τους 4 της νέας τρόϊκας βρίσκεται και η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά και η κατάργηση των ψυχιατρικών νοσοκομείων στο τέλος του έτους.