Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μεγάλης έρευνας στο γονιδίωμα 101 αρχαίων ανθρώπων, ως το τέλος της Εποχής του Χαλκού, δηλαδή τουλάχιστον ως το 3000 π.Χ, κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να χωνέψει το γάλα –εκτός φυσικά από το μητρικό. Όμως στην Ευρώπη, οι μεγάλες μετακινήσεις των λαών στην οποία οφείλεται και η διάδοση των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών και η πείνα, ανάγκασαν μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να πίνει το γάλα ζώων λόγω έλλειψης άλλης τροφής. Πολλοί όμως πέθαιναν από διάρροια γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορούσε να διασπάσει τη λακτόζη.
Όσοι κατάφεραν να ζήσουν ήταν αυτοί που ο οργανισμός τους δημιούργησε μετάλλαξη σε ένα γονίδιο ώστε να μπορεί να πίνει γάλα χωρίς πρόβλημα. Το μεταλλαγμένο αυτό γονίδιο υπάρχει και σήμερα στους περισσότερους Ευρωπαίους και για τον λόγο αυτό, αντίθετα με λαούς που προέρχονται από άλλες ηπείρους, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν πρόβλημα με τη λακτόζη. Αντιθέτως, το γάλα τούς είναι απαραίτητο, ιδιαίτερα στους κατοίκους της βόρειας Ευρώπης που παίρνουν από αυτό την περισσότερη βιταμίνη D, λόγω λίγων ωρών ηλιακού φωτός.
Η μελέτη αυτή που έγινε από την ομάδα του καθηγητή Eske Willerslev, του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature. Τα δε αποτελέσματά της εντυπωσίασαν τον επιστημονικό κόσμο που ως τώρα δεν μπορούσε να δώσει μία εξήγηση σε τι οφείλεται το γεγονός ότι άλλοι άνθρωποι παρουσιάζουν δυσανεξία στη λακτόζη και άλλοι όχι.