Οι Αμερικάνοι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Ντόναλντ Τζάρβις του Πανεπιστημίου του Γουαϊόμινγκ, δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS). Οι επιστήμονες τονίζουν ότι κατάφεραν να τροποποιήσουν γενετικά τους μεταξοσκώληκες με την προσθήκη γονιδίων από αράχνες, ώστε να παράγουν πιο γερό και πιο ελαστικό τεχνητό μετάξι.
Οι Αμερικάνοι ερευνητές κατάφεραν να ενσωματώσουν ειδικές πρωτεΐνες από αράχνες στο παραγόμενο μετάξι των μεταξοσκωλήκων, οι οποίες το καθιστούν πιο ελαστικό αλλά και πιο επιδεκτικό επέκτασης με αποτέλεσμα να είναι καταλληλότερο για εφαρμογές κυρίως στην ιατρική. Όπως καλύτερη συρραφή τραυμάτων, στη χρησιμοποίηση τεχνητών συνδέσμων, “σκαλωσιές” ιστών, μικροκάψουλες και άλλα.
Είναι γεγονός ότι και κατά το παρελθόν είχαν γίνει πολλές προσπάθειες για τη δημιουργία ενός ανθεκτικού υλικού από μεταλλαγμένο μετάξι, οι οποίες απέτυχαν. Με τη νέα μέθοδο παραγωγής, οι επιστήμονες είναι αισιόδοξοι ότι θα το καταφέρουν. Το νέο πρόβλημα που θα προκύψει αφορά στη μαζική παραγωγή του νέου βιο-υλικού αυτού. Εδώ και δεκαετίες, οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τρόπο να παράξουν σε βιομηχανική κλίμακα, μετάξι από αράχνες.
Το μετάξι από αράχνες θεωρείται ισχυρότερο από το χάλυβα και ανθεκτικότερο από το κέβλαρ. Θεωρητικά εάν μπορέσουν να κατασκευάσουν ένα δίχτυ από μετάξι αράχνης με πάχος όσο ένα μολύβι, έχει υπολογιστεί ότι μπορεί να πιάσει δίχως να σπάσει, αεριωθούμενο μαχητικό αεροπλάνο εν πτήση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: