Κινούνται αργά, απελπιστικά αργά κι εμείς βιαζόμαστε πολύ, μα πάρα πολύ. Συχνά παραπατούν και χάνουν την ισορροπία τους αλλά δεν είναι μεθυσμένοι, δεν κάνουν πλάκα και σίγουρα δεν είναι αξιοπερίεργο. Αντιμετωπίζουν όχι μόνο σοβαρά κινητικά αλλά και ψυχολογικά προβλήματα, στρες και κατάθλιψη. Κι εμείς, ίσως πει κάποιος. Ναι, όμως εμείς δεν έχουμε Πάρκινσον…
Προκαλεί θλίψη και εύλογο προβληματισμό το γεγονός ότι 69.000 άνθρωποι στην Βρετανία που πάσχουν από την νόσο έχουν βιώσει εχθρότητα και αγένεια από τον κόσμο που παρεξηγεί την κατάστασή τους, σύμφωνα με σχετικά στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας με αφορμή την έναρξη της Parkinson's Awareness Week στην Βρετανία. Το ένα τρίτο των πασχόντων (32%) έχει γίνει θέαμα, το ένα τέταρτο (25%) θεωρήθηκε εξαιτίας των συμπτωμάτων της ασθένειας ότι τελεί υπό την επήρεια αλκοόλ ενώ ένας στους δέκα (11%) έγινε αντικείμενο κοροϊδίας για τον ίδιο λόγο.
Βρετανοί ειδικοί τονίζουν ότι η συμπεριφορά αυτή έχει βαθιά επίδραση στην ψυχολογική υγεία των πασχόντων: από εκείνους που βίωσαν αρνητικές αντιδράσεις, το 45% δήλωσε ότι αισθάνθηκαν «κατώτεροι», το 36% «εκφοβισμό» και ένα 22% ένιωσε σαν να ήταν «αόρατοι». Από τους 127.000 ασθενείς με Πάρκινσον στην Βρετανία, το 46% πάσχει από κατάθλιψη και ένα 62% υποφέρει από έντονο στρες εξαιτίας της κατάστασής του.
Η απλή ευγένεια και οι ξεχασμένοι καλοί τρόποι μπορούν να αλλάξουν την ζωή αυτών των ανθρώπων, θυμίζει ο νευρολόγος καθηγητής Ντέιβιντ Μπερν, Κλινικός Διευθυντής της Parkinson's UK. «Η κατανόηση, η υπομονή και η συμπάθεια κάνουν την διαφορά ως προς το αν αισθάνονται φυλακισμένοι στο ίδιο τους το σπίτι ή αν θα έχουν την αυτοπεποίθηση να βγουν στον κόσμο».
Αλέξανδρος Θεολόγου