Σε πειράματα που πραγματοποίησαν με ποντίκια, επιστήμονες προέβησαν σε μεταμόσχευση καρδιάς και μετά προκάλεσαν την απόρριψη του οργάνου. Την επόμενη φορά όμως που μεταμόσχευσαν το όργανο μετά την πάροδο μιας εβδομάδας από την πρώτη μεταμόσχευση, ο οργανισμός των ζώων όχι μόνο δεν απέρριψε το μόσχευμα αλλά η νέα καρδιά συνέχισε να λειτουργεί κανονικά καθ’ όλη την διάρκεια της μελέτης.
Όπως εξηγούν στην επιθεώρηση Nature Communications όπου δημοσιεύεται η σχετική μελέτη, η απόρριψη του μοσχεύματος λαμβάνει χώρα εντός εβδομάδων ενώ τυχόν επόμενες προσπάθειες αποτυγχάνουν ακόμα πιο γρήγορα εξαιτίας της κατάστασης συναγερμού του ανοσοποιητικού συστήματος. Η «ανοσολογική μνήμη» είναι και ο λόγος που οι λήπτες οργάνων εξαρτώνται σχεδόν δια βίου από ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που αποτρέπουν το ενδεχόμενο απόρριψης. Όμως η συγκεκριμένη έρευνα έδειξε ότι η ανοσολογική μνήμη δεν είναι μια απαρεγκλίτως μόνιμη κατάσταση, επισημαίνει η Anita Chong, καθηγήτρια Μεταμοσχευτικής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και μια εκ των συγγραφέων της μελέτης.
Η ανοσολογική ανοχή –η αποδοχή ενός μοσχεύματος χωρίς μακροπρόθεσμη ανοσοκαταστολή– είναι δυνατή, έστω και με δυσκολία, σε ορισμένους ασθενείς αλλά μια βακτηριακή λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει απόρριψη. Αφαιρώντας από ποντίκια με ανοσολογική ανοχή την παθογόνο αιτία της απόρριψης του μοσχεύματος (τα βακτήρια) οι ερευνητές απέδειξαν ότι μόλις το ανοσοποιητικό εξάλειψε την απειλή αμέσως επέστρεψε στην προηγούμενη κατάσταση της ανοσολογικής ανοχής, αποδεχόμενο και νέα μεταμόσχευση καρδιάς.
Οι μέθοδοι επίτευξης ανοχής διαφέρουν μεταξύ ποντικιών και ανθρώπων, ωστόσο οι μηχανισμοί μάλλον είναι κοινοί, λέει η Δρ. Marisa Alegre, καθηγήτρια Ιατρικής στο ίδιο Πανεπιστήμιο. «Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι η ανοχή ασθενών που βιώνουν απόρριψη μπορεί να αντιμετωπιστεί με βραχυπρόθεσμη ανοσοκατασταλτική αγωγή για να προστατευθεί το μόσχευμα και μετά να διακοπεί με την επιστροφή της ανοχής».