Η άσκηση συμβάλλει στην διατήρηση της κινητικότητας των ηλικιωμένων

Αυτός είναι και ο λόγος που δραστήρια άτομα της τρίτης ηλικίας έχουν λιγότερα κινητικά προβλήματα παρά την ηλικία τους, εξηγούν ερευνητές του Rush University Medical Center του Σικάγο στην επιθεώρηση Neurology. Όπως επισημαίνουν, η σχέση φυσικής δραστηριότητας και κινητικών λειτουργιών στους ηλικιωμένους είναι γνωστή. Λιγότερο κατανοητή είναι η βιολογική βάση αυτής της σχέσης.

Οι μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλων ηλικιωμένων εμφανίζουν μικρές λευκές κηλίδες γνωστές ως λευκή ύλη. Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός τους, τόσο οξύτερα κινητικά προβλήματα αντιμετωπίζει το άτομο, σε βαθμό ακόμη και να μην μπορεί να βαδίσει, λένε οι ειδικοί. Μελετώντας τις μαγνητικές τομογραφίες ομάδας ατόμων ηλικίας από 60 έως 96 ετών που δεν έπασχαν από άνοια, σε συνδυασμό με τεστ κινητικών επιδόσεων, οι ερευνητές διεπίστωσαν ότι όσοι είχαν επαυξημένη λευκή ύλη αντιμετώπιζαν προβλήματα στην κίνηση, σε αντίθεση με εκείνους που ασκούντο καθημερινά και χαρακτηρίζοντο από καλύτερες κινητικές επιδόσεις.

Ωστόσο την διαφορά δεν έκανε η ποσότητα της λευκής ύλης αλλά η φυσική δραστηριότητα, όπως έδειξαν οι περιπτώσεις ατόμων που περπατούσαν 1,5 ώρα παραπάνω κάθε μέρα. Το συμπέρασμα των επιστημόνων είναι ότι παραμένοντας δραστήριοι, οι ηλικιωμένοι μπορούν να παρακάμψουν τα αποτελέσματα που έχει στην κινητικότητά τους η λευκή ύλη, η οποία συνδέεται με διανοητικά προβλήματα, εγκεφαλικά επεισόδια, ακόμη και με θάνατο. Βεβαίως, σημειώνουν οι επιστήμονες, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι σημαντικό ρόλο παίζουν και άλλοι παράγοντες όπως το βάρος, τα καταθλιπτικά συμπτώματα, τυχόν καρδιαγγειακές παθήσεις και η πνευμονική λειτουργία του ατόμου.