Η άσκηση υψηλής έντασης κόβει την όρεξη, σύμφωνα με μελέτη

Μάλιστα, τα ευρήματα για τη σχέση έντασης άσκησης – πείνας ήταν ακόμη πιο εμφανή μεταξύ των γυναικών.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε online στις 24 Οκτωβρίου στο Journal of the Endocrine Society, διερευνά την πολύπλοκη σχέση μεταξύ της άσκησης, της ορμόνης γκρελίνης και της πείνας που αισθάνεται κανείς.

Η γκρελίνη είναι ευρέως γνωστή ως «η ορμόνη της πείνας», λόγω της ικανότητάς της να διεγείρει την όρεξη.

Οι ερευνητές προσπάθησαν επίσης να συμπληρώσουν κενά στη βιβλιογραφία, ειδικά όσον αφορά το φύλο. Ενώ υπάρχει πληθώρα διαθέσιμων ερευνών σχετικά με την άσκηση και την όρεξη, οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι ελάχιστες από αυτές αφορούν γυναίκες.

Επιπλέον, οι προηγούμενες μελέτες χρησιμοποιούσαν συνήθως μόνο μία μορφή της γκρελίνης, γνωστή ως ακυλιωμένη γκρελίνη (AG), αλλά η τελευταία αυτή έρευνα προσφέρει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα συμπεριλαμβάνοντας μια δεύτερη μορφή, την αποακυλιωμένη γκρελίνη (DAG).

«Το βασικό μήνυμα που λαμβάνουμε από τη μελέτη είναι ότι η άσκηση, ιδιαίτερα σε υψηλότερη ένταση, καταστέλλει τη συνολική, την ακυλιωμένη και τη μη ακυλιωμένη γκρελίνη, και η επίδραση αυτή φαίνεται να είναι πιο έντονη στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες», δήλωσε στο Healthline η Alice Thackray, ανώτερη επιστημονική συνεργάτης για τον μεταβολισμό της άσκησης στο Πανεπιστήμιο Loughborough, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα.

Τόσο η Thackray όσο και οι συγγραφείς της μελέτης αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε σχετικά με τις επιδράσεις της άσκησης στην όρεξη, αλλά η μελέτη συμβάλλει στην επιβεβαίωση προηγούμενων ευρημάτων και υποδεικνύει έναν πιθανό μηχανισμό.

Πώς η άσκηση επηρεάζει την «ορμόνη της πείνας»

Το σώμα σας καίει συνεχώς θερμίδες, ακόμη και όταν βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας. Όταν ασκείστε, οι ενεργειακές απαιτήσεις του σώματός σας αυξάνονται επίσης, καίγοντας περισσότερες θερμίδες, γεγονός που μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε πεινασμένοι. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα.

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η άσκηση μπορεί επίσης να καταστείλει την πείνα. Οι ακριβείς λόγοι γι’ αυτό δεν είναι απολύτως βέβαιοι, αλλά οι ερευνητές έχουν εστιάσει στην επίδραση της άσκησης στην κυκλοφορούσα γκρελίνη.

Στη μελέτη τους, οι ερευνητές διερεύνησαν αυτή τη σχέση χρησιμοποιώντας 14 ενήλικες – οκτώ από τους οποίους ήταν άνδρες και έξι γυναίκες. Οι συμμετέχοντες ήταν νεότεροι ενήλικες: ο μέσος όρος ηλικίας για τους άνδρες ήταν 43 ετών και 32 ετών για τις γυναίκες. Οι συμμετέχοντες δεν ήταν υπέρβαροι, με τις δύο ομάδες να έχουν μέσο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) περίπου 22.

Κάθε συμμετέχων είχε τρεις τυχαιοποιημένες επισκέψεις άσκησης. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους οι συμμετέχοντες δεν ασκούνταν καθόλου ή έκαναν άσκηση μέτριας ή υψηλής έντασης.

Οι συμμετέχοντες έπρεπε επίσης να απαντούν σε ερωτήσεις σχετικά με την όρεξη, το αίσθημα κορεσμού και την επιθυμία τους να φάνε, ώστε να δημιουργηθεί ένα σύνθετο σκορ της αντιλαμβανόμενης πείνας.

Και στις δύο ομάδες, η άσκηση υψηλής έντασης κατέστειλε την DAG, αλλά οι γυναίκες, των οποίων η βασική τιμή της γκρελίνης ήταν ήδη υψηλότερη από τους άνδρες, παρουσίασαν δραματική πτώση της AG.

Γιατί η ένταση της άσκησης έχει σημασία

Ο αντίκτυπος της άσκησης στα επίπεδα πείνας και γκρελίνης ποικίλλει ανάλογα με την ένταση της άσκησης. Η άσκηση υψηλής έντασης είχε τη σημαντικότερη επίδραση στη γκρελίνη τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Ωστόσο, η πείνα όπως την αισθάνονταν έλεγε μια διαφορετική ιστορία.

Για τις γυναίκες, τόσο η άσκηση υψηλής έντασης όσο και η άσκηση μέτριας έντασης οδήγησαν σε σχεδόν πανομοιότυπες βαθμολογίες πείνας, οι οποίες ήταν και οι δύο υψηλότερες από την ομάδα ελέγχου (που δεν ασκείτο). Για τους άνδρες, η άσκηση υψηλής έντασης οδήγησε σε μειωμένη αντιληπτή πείνα σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, ενώ η μέτρια άσκηση οδήγησε σε αυξημένη πείνα.

Αλλά η πιο σημαντική πτυχή της άσκησης υψηλής έντασης μπορεί να έχει να κάνει με το γαλακτικό, το οποίο οι συγγραφείς θεωρούν ότι μπορεί να εμπλέκεται στην «επαγόμενη από την άσκηση καταστολή της γκρελίνης».

Ουσιαστικά, όταν ασκείστε, το σώμα σας παράγει γαλακτικό οξύ ως υποπροϊόν. Όταν το σώμα σας παράγει γαλακτικό ταχύτερα από όσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί αερόβια, το σώμα σας έχει περάσει αυτό που ονομάζεται «κατώτατο όριο γαλακτικού οξέος».

Για να περάσετε αυτό το όριο, πρέπει να κάνετε άσκηση υψηλής έντασης. Και μπορεί να είναι η παρουσία γαλακτικού οξέος το «κλειδί» για τον μετριασμό της πείνας.

«Οι μεταβολές της γκρελίνης που προκαλούνται από την άσκηση παρατηρήθηκαν παράλληλα με την αύξηση του γαλακτικού, η οποία έχει προταθεί προηγουμένως ως πιθανός μηχανισμός καταστολής της γκρελίνης με την άσκηση», ανέφερε χαρακτηριστικά η Thackray.

Φωτογραφία: iStock

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

E.coli: Οι κολοσσοί του fast food πετούν ο ένας μετά τον άλλο εκτός καταλόγου τα κρεμμύδια

Πάτρα: Έκλεισε σχολικό συγκρότημα μετά από κρούσμα μηνιγγίτιδας – Μαθήτρια λιποθύμησε μέσα στην τάξη