«Αχ και να είχα μια καλύτερη κρέμα…» έγραψε ο Ναπολέων όταν ήταν εξόριστος στην Αγία Ελένη. Και είχε δίκιο. Οι αιμορροΐδες που τον ταλαιπωρούσαν εκείνη την χρονιά δεν γιατρεύτηκαν, αφού οι γιατροί του δεν κατάφεραν να βρουν την κατάλληλη θεραπεία και στις 18 Ιουνίου τα ξημερώματα ο Ναπολέων υπέφερε τόσο πολύ που αναγκάστηκε να αργήσει πολύ να επιτεθεί. Η καθυστέρηση αυτή ήταν καθοριστική για την έκβαση της μάχης και τελικά και για την ήττα του γαλλικού στρατού.
Ο Αυτοκράτωρ βέβαια είχε μεγάλη δύναμη θέλησης και κατάφερε να σηκωθεί από το κρεββάτι και να οδηγήσει τον στρατό του στην μάχη, όμως πονούσε τόσο πολύ που του ήταν αδύνατον να ανεβεί στο άλογο. Σε ολόκληρη την μάχη του Βατερλώ στεκόταν όρθιος, είχε πόνους και δεν μπορούσε να ιππεύσει ούτε για μία στιγμή. Καταλαβαίνει κανείς ότι, καθώς ήταν βραχύσωμος, χωρίς να είναι πάνω στο άλογο, δεν μπορούσε καν να εποπτεύει σωστά την εξέλιξη της μάχης.
Ο Βοναπάρτης, γνωστός για την εξυπνάδα του, συνειδητοποίησε ότι καμμιά φορά τα οπίσθια είναι σημαντικότερα από το μυαλό. Οι αιμορροΐδες τον υποχρέωσαν να καθυστερήσει την μάχη, να μην ανεβεί στο άλογο, να στέκεται επί ώρες όρθιος και να πονάει και τελικά να παρακολουθεί ανήμπορος την ήττα των στρατιωτών του…