Iatropedia

Οι επιζώντες του Έμπολα ανοίγουν τον δρόμο για τον σχεδιασμό εμβολίων

Η μελέτη των κυττάρων του ανοσοποιητικού νοσηλευμένων επιζώντων του φονικού ιού Έμπολα ρίχνει περισσότερο φως στο πώς το ανοσοποιητικό αντιμάχεται τον ιό, οδηγώντας στην εξεύρεση νέων «όπλων» για την καταπολέμησή του.

Τα πρώτα ευρήματα της μελέτης των κυττάρων Β και Τ τεσσάρων επιζώντων του Έμπολα που νοσηλεύθηκαν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Έμορυ το 2014 αποκάλυψαν υψηλά επίπεδα κινητοποίησης του ανοσοποιητικού τους κατά την οξεία φάση της νόσου. Η ανοσολογική αντίδραση αποτέλεσε έκπληξη για τους ερευνητές του Εmory University και του αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών καθώς άλλες έρευνες υποστήριζαν ότι η δυνατότητα απόκρισης του οργανισμού ενδεχομένως είχε απομειωθεί.

«Τα ευρήματά μας αντικρούουν την ιδέα ότι η λοίμωξη από τον Έμπολα είναι ανοσοκατασταλτική, τουλάχιστον στους ασθενείς που μπορέσαμε να μελετήσουμε» λέει η επικεφαλής ερευνήτρια Δρ. Αννίτα ΜακΈλροϋ, τονίζοντας την σημασία που μπορεί να έχει η υποστηρικτική φροντίδα, επιτρέποντας στο ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς να πολεμήσει την λοίμωξη. Η κατάστασή τους καταδείκνυε το επίπεδο κινητοποίησης του ανοσοποιητικού τους: δύο ήταν πολύ άρρωστοι, ο τρίτος ήταν ακόμη χειρότερα απαιτώντας αναπνευστική υποστήριξη και θεραπεία για νεφρική βλάβη ενώ η κατάσταση του τετάρτου ήταν συγκριτικά ηπιότερη.

Αν και τρείς εξ αυτών εμφάνισαν στο νοσοκομείο λεμφοπενία, οι ερευνητές εντόπισαν ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό ενεργοποιημένων κυττάρων Β και Τ ακόμη και όταν οι ασθενείς έφυγαν από το νοσοκομείο, μόλις ο ιός κατέστη μη ανιχνεύσιμος στο αίμα τους. Αυτό σημαίνει ότι τα αντιγόνα στο Έμπολα παραμένουν στο σώμα για αρκετές εβδομάδες. Οι επιστήμονες εστίασαν την προσοχή τους στα κύτταρα Β των ασθενών τα οποία είναι σημαντικά για την παραγωγή αντισωμάτων κατά του ιού και τα κυτταροτοξικά CD8+ T τα οποία σκοτώνουν άμεσα τα μολυσμένα κύτταρα και στοχοποιούν αρκετές πρωτεΐνες, ανάμεσά τους και μια στο εσωτερικό του ιού που ονομάζεται ΝΡ. Ωστόσο η συγκεκριμένη πρωτεΐνη λείπει από τα εμβόλια που δοκιμάζονται κλινικώς τώρα στην Αφρική και η προσθήκη της στα υπάρχοντα εμβόλια θα μπορούσε να ενισχύσει την αντίδραση των κυττάρων Τ.