Σύμφωνα με τα αποτελέσματα σχετικής μελέτης ερευνητών του Rensselaer Polytechnic Institute στην Ν. Υόρκη που παρουσιάσθηκαν στην διάσκεψη της Acoustical Society of America στο Πίτσμπεργκ, οι φυσικοί ήχοι είναι πολύ καλύτεροι ως «ακουστική κάλυψη» σε σύγχρονα, «ανοικτά» γραφεία, απ’ ότι ο τυχαίας συχνότητας ηλεκτρονικός θόρυβος –γνωστός και ως «λευκός θόρυβος» – που χρησιμοποιείται στα μεγάλα γραφεία τα τελευταία 40 χρόνια. Σε πειράματα που πραγματοποίησε ο μουσικολόγος και ειδικός στην ακουστική Jonas Braasch στο Rensselaer, εξέθεσε 12 συμμετέχοντες σε τρία διαφορετικά είδη ακουστικών ερεθισμάτων ενώ εκτελούσαν μια εργασία που απαιτούσε εξαιρετική συγκέντρωση: τυπικό θόρυβο γραφείου, ακουστικό τοπίο γραφείου με «φυσική» κάλυψη και χωρίς καθόλου ήχο.
Ο φυσικός ήχος που μιμείτο το κελάρυσμα τρεχούμενου νερού βουνίσιας πηγής βρέθηκε ότι είχε αρκετά τυχαία συχνότητα ώστε να μην αποσπά την προσοχή, καθιστάμενος έτσι ιδανικός ως ηχοκάλυψη. Επίσης, οι ερευνητές διεπίστωσαν ότι οι εργαζόμενοι έγιναν πιο αποδοτικοί και ήταν σε καλύτερη διάθεση σε σύγκριση με συναδέλφους τους που εκτίθεντο σε παραδοσιακούς ήχους γραφείου. Ο φυσικός ήχος τρεχούμενου νερού, πέραν της ιδιότητάς του να εμποδίζει να ακούγονται οι συνομιλίες από άλλους –κάτι που γνώριζαν καλά στον Μεσαίωνα και δη οι Οθωμανοί Σουλτάνοι που έκαναν τις απόρρητες συνομιλίες τους δίπλα σε… σιντριβάνια– μπορεί όπως λέει ο J. Braasch να χρησιμοποιηθεί και για την βελτίωση του ηθικού των ασθενών στα νοσοκομεία οι οποίοι περνούν μέρες ολόκληρες κλεισμένοι σε έναν θάλαμο.