Κάθε κεφαλιά, κάθε σύγκρουση με έναν συμπαίκτη, είναι και μια μικρή αλλά επαναλαμβανόμενη διάσειση που σε βάθος χρόνου οδηγεί σε έλλειμμα προσοχής, υποστηρίζουν ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ζάγκρεμπ, παρουσιάζοντας τα σχετικά ευρήματα στo 1o Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Νευρολογίας στο Βερολίνο. Η ομάδα του Δρα Boris Radic εξέτασε 70 άτομα που δεν είχαν σχέση με το ποδόσφαιρο και συγκρίνοντάς τα με μια εξίσου ευμεγέθη ομάδα ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών που έπαιζαν σε ομάδα παλαιμάχων, διαπίστωσαν ότι όσοι δεν ασχολούντο με την μπάλα είχαν σημαντικά καλύτερες επιδόσεις σε γνωστικά τεστ τα οποία απαιτούσαν μεγαλύτερη προσοχή και ταχύτητα αντίδρασης.
Οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές υστερούσαν σε όλα τα σχετικά τεστ –πλην εκείνων που είχαν ως στόχο την λήψη άμεσων αποφάσεων. Επίσης, οι ερευνητές διεπίστωσαν στους ποδοσφαιριστές… αλλαγές στο μέτωπο και την μετωποκροταφική περιοχή με την βοήθεια ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος. «Αυτές οι αποκλίσεις μπορεί να σχετίζονται με το αποδειχθέν γνωστικό έλλειμμα, ωστόσο δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι είναι συγκεκριμένες γι’ αυτή την διαταραχή» εξηγεί ο Δρ. Ράντιτς. Ειδικοί σημειώνουν ότι προηγούμενες μελέτες έχουν εγείρει το ζήτημα των μακροπρόθεσμων επιβλαβών επιπτώσεων στην γνωστική λειτουργία από τραύματα στο κεφάλι, ακόμη και από τις κεφαλιές σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, γι’ αυτό και όπως λένε θα πρέπει να υπάρξει σχετική ενημέρωση, ειδικά των αμέτρητων ερασιτεχνών ανά τον κόσμο, ώστε το δημοφιλές αυτό σπορ να καταστεί ασφαλέστερο.