Η… σκοτεινή πλευρά της «ορμόνης του έρωτα»

Η ωκυτοκίνη ή οξυτοκίνη είναι ένα νευροπεπτίδιο που παράγεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου και εκκρίνεται από τον οπίσθιο αδένα της υπόφυσης. Ο τρόπος με τον οποίο η εγκεφαλική αυτή χημική ουσία επηρεάζει τις πράξεις μας θυμίζει εκπληκτικά την επίδραση του αλκοόλ, ανακάλυψαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπέρμινγκχαμ. Όπως το αλκοόλ δίνει… κουράγιο για να ανταπεξέλθουμε σε μια δύσκολη κατάσταση «λύνοντας» κοινωνικούς αναστολείς όπως είναι ο φόβος, το άγχος και το στρες, ομοίως και η ωκυτοκίνη, καταστέλλοντας την δράση κέντρων του προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου αυξάνει τις θετικές κοινωνικές συμπεριφορές που εκφράζονται με τον αλτρουϊσμό, την γενναιοδωρία και την συμπάθεια. Όμως υπάρχει και η «άλλη πλευρά».

Χορηγούμενη ρινικά σε εθελοντές στο πλαίσιο της σχετικής μελέτης, η ωκυτοκίνη έδειξε να αντικατοπτρίζει τις επιπτώσεις της κατανάλωσης αλκοόλ. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να παίρνουμε από μόνοι μας την ορμόνη ή να πίνουμε για να αισθανόμαστε πιο δυνατοί σε δύσκολες στιγμές, τονίζουν οι επιστήμονες. Και αυτό γιατί όπως το ποτό έχει παρενέργειες, έτσι και η ωκυτοκίνη μπορεί να κάνει τα άτομα πιο επιθετικούς, αλαζόνες, ζηλόφθονους έναντι όσων θεωρούν ανταγωνιστές τους και μεροληπτικούς υπέρ ανθρώπων του «κύκλου τους» εις βάρος άλλων.

Ακόμη χειρότερα, μπορεί να βάλει κάποιον σε σοβαρούς μπελάδες καθώς χάνεται η αίσθηση του φόβου και η κριτική αυτοσυγκράτηση που μας προστατεύουν από επικίνδυνες καταστάσεις με αποτέλεσμα να παίρνονται περιττά ρίσκα που αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να ληφθούν. Ο Δρ. Steven Gillespie από την Σχολή Ψυχολογίας του University of Birmingham επισημαίνει στην επιθεώρηση Neuroscience and Biobehavioral Reviews ότι παρά την «σκοτεινή πλευρά» της, η ωκυτοκίνη ίσως αποβεί κλινικώς χρήσιμη καθώς πέραν των αισθηματικών, ως νευροχημική ουσία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην θεραπεία ψυχολογικών και ψυχιατρικών παθήσεων.