Η ναυτία και η στομαχική αδιαθεσία ήταν το πρώτο σύμπτωμα.
Δύο εβδομάδες αφού άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος στη Βοστώνη, η Saraa Basaria ήθελε να κάνει καλή εντύπωση. Έτσι, αποφάσισε να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό ζαχαροπλαστικής της εταιρείας. Στον πάγκο της κουζίνας της, την κυρίευσε ένα αίσθημα ναυτίας. Μετά πέρασε.
Το γλυκό της κέρδισε τον διαγωνισμό. Εκείνο το βράδυ, έκανε εμετό. Τροφική δηλητηρίαση, σκέφτηκε.
Δύο μέρες αργότερα, ήταν ακόμα άρρωστη και αδύναμη από την έλλειψη φαγητού. Μέρες αργότερα, είδε τον γιατρό της. Οι ιώσεις του στομάχου μπορεί να είναι επίμονες, είπε ο γιατρός της. Έτσι η 34χρονη πήγε σπίτι της για να ξεκουραστεί.
Καθώς, όμως, η ναυτία δεν υποχωρούσε, αποφάσισε να πάει στα επείγοντα. Οι αιματολογικές ήταν φυσιολογικές. Είναι γαστρεντερικό το πρόβλημα, της είπαν. Το στρες και το άγχος πιθανόν να έπαιζαν επίσης κάποιο ρόλο. Εξάλλου, ήταν μια πολυάσχολη δικηγόρος.
Σύμφωνα με την ιστορία που παρουσιάζει η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, τις επόμενες πέντε εβδομάδες, η 34χρονη -τότε- γυναίκα έπρεπε να κοιμάται καθιστή. Διαφορετικά, ένιωθε σαν να είχε έναν ελέφαντα στο στήθος της. Ήταν τόσο αδύναμη που η αδελφή της την πήγαινε στα ιατρικά ραντεβού με αναπηρικό καροτσάκι.
Ακολούθησε αξονική τομογραφία κοιλίας, η οποία ήταν φυσιολογική. Όμως, καθώς δεν συνερχόταν, συνέχισε να πηγαινοέρχεται στα επείγοντα.
Περισσότερο από έναν μήνα μετά τον διαγωνισμό στην εταιρεία, επισκέφθηκε ωτορινολαρυγγολόγο, αφού ένας φίλος γιατρός υπέθεσε ότι μπορεί να είχε μια μάζα στο λαιμό της. Ο ΩΡΛ είδε την ωχρή επιδερμίδα της και την έστειλε στα επείγοντα για υγρά. Στο σπίτι, η γυναίκα έκανε ξανά εμετό.
Το επόμενο πρωί, αποφάσισε να πάρει άδεια από τη δουλειά της. Δεν κοιμόταν και δεν έτρωγε κανονικά και δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί κατά τη διάρκεια των meeting.
Κατά τη διάρκεια της βιντεοκλήσης που έκανε με τον γιατρό της, εκείνος, βλέποντας το αδυνατισμένο της πρόσωπο, της είπε: «Δεν έχω ιδέα τι σας συμβαίνει. Αλλά θα έπρεπε να είστε στο νοσοκομείο αυτή τη στιγμή».
Στα επείγοντα περιστατικά, όταν ανέφερε ότι δυσκολευόταν να πάρει κανονική ανάσα, ο γιατρός έδωσε εντολή να υποβληθεί σε ηλεκτροκαρδιογράφημα. Τα αποτελέσματα ήταν μη φυσιολογικά. Εισήχθη στο νοσοκομείο.
Η ναυτία ήταν από την καρδιακή ανεπάρκεια
Δύο ημέρες αργότερα, ένα υπερηχοκαρδιογράφημα έδειξε ότι η καρδιά της ήταν διογκωμένη και περιβαλλόταν από υγρό. Η διάγνωση ήταν «τελευταίο στάδιο καρδιακής ανεπάρκειας».
Η γυναίκα αντιμετώπιζε επίσης καρδιογενές σοκ, μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση κατά την οποία η καρδιά δεν μπορεί να αντλήσει αρκετό αίμα για να τροφοδοτήσει το σώμα. Όλο αυτό το διάστημα, το στομάχι της ήταν εκτός λειτουργίας, εν μέρει επειδή δεν έφτανε σχεδόν καθόλου αίμα σε αυτό.
Το κλάσμα εξώθησης της καρδιάς της, ένας δείκτης για το πόσο αίμα εξωθεί η αριστερή κοιλία με κάθε συστολή, ήταν 8% αντί 50% με 70% που είναι όταν η καρδιά είναι φυσιολογική.
«Αν προσεύχεστε», είπε ένας γιατρός στην οικογένειά της, «τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή».
Το επόμενο πρωί, η 34χρονη δεν ήταν καλύτερα. Αλλά δεν είχε και επιδεινωθεί. Ο γιατρός της ήθελε να δει αν η φαρμακευτική αγωγή μπορούσε να βοηθήσει την καρδιά της. Μια εβδομάδα αργότερα, καθώς δεν είχε παρουσιάσει σημαντική βελτίωση, της είπε ότι χρειαζόταν μεταμόσχευση καρδιάς. Και, όσο θα περίμενε να βρεθεί συμβατό μόσχευμα, χρειαζόταν μια συσκευή υποβοήθησης της αριστερής κοιλίας (ΣΥΑΚ – LVAD), ένα μηχάνημα που εμφυτεύεται στο στήθος και ουσιαστικά κάνει τη δουλειά της αριστερής πλευράς της καρδιάς.
Περίπου δύο μήνες αφότου άρχισαν τα στομαχικά προβλήματα, η γυναίκα υποβλήθηκε σε επέμβαση για να της τοποθετηθεί LVAD.
Όταν ξύπνησε από την επέμβαση, μπορούσε να ανασάνει κανονικά. Ήταν ευγνώμων, αλλά η αλλαγή στη ζωή της ήταν δραματική. Έπρεπε να συνηθίσει τα καλώδια που προεξείχαν από το σώμα της, να καθαρίζει το δέρμα για να αποφύγει τη μόλυνση και να διατηρεί τη συσκευή φορτισμένη, πράγμα που σήμαινε φορητές μπαταρίες την ημέρα και σύνδεση σε πρίζα τη νύχτα.
Η επιστροφή σε μια καλύτερη κανονικότητα
Επτά μήνες αφότου ξεκίνησε η δοκιμασία της, επέστρεψε στη δουλειά της με μερική απασχόληση, με τον εξοπλισμό της συσκευής κρυμμένο σε μια κομψή τσάντα. Η δουλειά τη βοήθησε να νιώσει περισσότερο ο εαυτός της. Άρχισε να κάνει γιόγκα, διαλογισμό, να κρατά ημερολόγιο, να γυμνάζεται με προσωπικό γυμναστή και να κάνει πεζοπορία.
Σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την τοποθέτηση της συσκευής, η 34χρονη υπεβλήθη σε ένα συνηθισμένο υπερηχογράφημα για να δει πού βρίσκεται. Η εξέταση έδειξε ότι η καρδιά της αντλούσε πολύ περισσότερο αίμα από το αναμενόμενο. Μετά από περισσότερες εξετάσεις, ο γιατρός τής είπε: «Βρίσκεστε σε ύφεση. Δεν χρειάζεστε τη συσκευή και δεν θα χρειαστείτε μεταμόσχευση».
Η ίδια και οι γιατροί της επέλεξαν να «παροπλίσουν» το LVAD της – θα παρέμενε μέσα της αλλά θα απενεργοποιείτο, αντί να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεσή του. Πέρασε στο νοσοκομείο τα Χριστούγεννα του 2023 και επέστρεψε στο σπίτι της την Πρωτοχρονιά.
Μετά τις γιορτές επέστρεψε κανονικά στη δουλειά της. Άρχισε να ταξιδεύει σε διάφορα μέρη του κόσμου, πήγε στη Γαλλία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πήρε πιστοποίηση για να διδάσκει γιόγκα. Όπως λέει η αδελφή της, «ζει καλύτερα από ποτέ»: «Ζει πραγματικά».
Δεν έμαθε ποτέ την αιτία του προβλήματος της καρδιάς της -θα μπορούσε να είναι κάποιος ιός-, αλλά πιστεύει ότι το γεγονός ότι έγινε πιο δραστήρια βοήθησε στην ανάρρωσή της.
Σύμφωνα με την ίδια, βοήθησε και το ότι βρήκε τον τρόπο να συνδεθεί με το σώμα της και τον εαυτό της: «Η εύρεση μιας κάποιας γαλήνης όταν ήμουν σε αναταραχή έδωσε στο σώμα μου τον χώρο που χρειαζόταν για να θεραπευτεί».
Φωτογραφία: iStock
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο Jamie Foxx εξομολογείται: Έπαθα εγκεφαλικό, δεν θυμάμαι 20 μέρες από τη ζωή μου
Κρυολόγημα: Σκόρδο, χυμός πορτοκάλι και κοτόσουπα ή βιταμίνες και συμπληρώματα διατροφής;