Φροντίδα Υγείας για όλους σε Εθνικό Επίπεδο
Είναι συνταγματική υποχρέωση του κράτους για την διασφάλιση της Υγείας των πολιτών και των κατοίκων της χώρας.
Ένα σύγχρονο Σύστημα Φροντίδας Υγείας προσδιορίζεται από την πολιτική θεώρηση, τις πολιτισμικές αξίες και την κοινωνική ευαισθησία των πολιτών και των ατόμων που το επιλέγουν να τους υπηρετήσει. Σε μια ανοικτή δημοκρατική ευρωπαϊκή κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης το σύστημα Υγείας που Το ΠΟΤΑΜΙ προτείνει σχεδιάζεται ώστε να ικανοποιεί τα ακόλουθα:
Να είναι προσβάσιμο από όλους: Να μην αποκλείεται κανένας στην λήψη υπηρεσιών υγείας ανεξάρτητα από το επίπεδο της οικονομικής του κατάστασης.
Να είναι διαφανές: Κάθε απόφαση για ρύθμιση των κανόνων παροχής φροντίδας υγείας να λαμβάνεται μετά από διαβούλευση με την κοινωνία και να γίνεται δημόσια γνωστή.
Να είναι αποτελεσματικό σε σχέση με τους διατιθέμενους πόρους: Κάθε απόφαση για δαπάνη πόρων πρέπει να επηρεάζει θετικά αντίστοιχα μετρήσιμα αποτελέσματα.
Στόχος του συστήματος Φροντίδας Υγείας πρέπει να είναι η προάσπιση και προαγωγή της Ευημερίας των πολιτών και των κατοίκων της χώρας, με τρόπο που οι δαπανώμενοι πόροι να αποδίδουν θετικά.
Σκοπός του συστήματος είναι να είναι χρήσιμο στην προσπάθεια διατήρησης και αποκατάστασης της υγείας κάθε ατόμου που αναζητά τις υπηρεσίες του.
36. Υγειονομικές ανάγκες και κάλυψη
Η χώρα μέσα από τον υγειονομικό της Χάρτη προσδιορίζει τις Υγειονομικές της ανάγκες και κατανέμει τις δυνάμεις της (Πόρους-Κεφάλαιο) για να τις καλύψει. Μια ουσιαστική ανάγκη που ακόμα δεν έχει τελεσφορήσει είναι η σύνταξη ενός επιστημονικά άρτιου υγειονομικού χάρτη που να αποδίδει ανάγλυφα τις υγειονομικές ανάγκες τις χώρας.
Το Ποτάμι τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ μιας καθολικής πλήρους υγειονομικής κάλυψης του πληθυσμού μέσα από ένα δημόσιο σύστημα φροντίδας υγείας.
Κρίσιμο ερώτημα: Το σύστημα θα πρέπει να είναι Δημόσιο ή Ιδιωτικό;
Η απάντηση πρέπει να δοθεί με βάση του «ποιος πληρώνει» την ώρα της παράδοσης των υπηρεσιών και ανεξάρτητα από την εργασιακή σχέση του ιατρικού του προσωπικού (π.χ. πλήρους ή μη και αποκλειστικής ή μη απασχόλησης).
Αν αυτός που πληρώνει είναι το Δημόσιο ή ο ασφαλιστικός οργανισμός , ανεξάρτητα με την νομική μορφή του παρόχου ή τις εργασιακές σχέσεις , το σύστημα είναι Δημόσιο.
Αν ο άρρωστος είναι αυτός που πληρώνει για να λάβει υπηρεσίες (νόμιμα ή κάτω από το τραπέζι), ανεξάρτητα από το ποιος τα εισπράττει, το σύστημα είναι Ιδιωτικό.
Κάλυψη Στόχου και Σκοπού.
Για να επιτελεστεί ο Στόχος και να εξυπηρετηθεί ο Σκοπός του συστήματος, αυτό οργανώνεται σε Εθνικό Επίπεδο, και διαρθρώνεται όπως ακολουθεί:
Α. Πρωτοβάθμιο Σύστημα Φροντίδας Υγείας.
Β. Νοσοκομειακό Σύστημα Φροντίδας Υγείας.
37. Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας
Το πρωτοβάθμιο σύστημα διαρθρώνεται με σκοπό να υπηρετήσει τις προσδιορισμένες ανάγκες Φροντίδας Υγείας όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί στον υγειονομικό Χάρτη της χώρας.
Στόχος είναι η ανάπτυξη ολοκληρωμένου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) για την καθολική κάλυψη του πληθυσμού απο δίκτυο οικογενειακών γιατρών με την αξιοποίηση των δημοσίων και των ιδιωτικών δομών την αναβάθμιση του ΠΕΔΥ και την ένταξη ιδιωτών επαγγελματιών υγείας στο σύστημα της ΔΩΡΕΑΝ ΠΦΥ.
Ένα δίκτυο γενικών γιατρών, παθολόγων και χειρουργικών ειδικοτήτων, επαγγελματιών Υγείας συναφών ειδικοτήτων (π.χ. ψυχολόγων, διατροφολόγων, φυσικοθεραπευτών, νοσηλευτών}, συμβάλλονται με το σύστημα ανεξάρτητα από την προσωπική τους επιλογή του αν θα απασχολούνται και ιδιωτικά. Παροχή υπηρεσιών στο σπίτι προβλέπονται κυρίως για χρόνιους πάσχοντες και άτομα με ειδικές ανάγκες.
Η βάση του «Συμβολαίου» με το Σύστημα Υγείας είναι ότι «αναλαμβάνουν να διαφυλάξουν την Υγεία του πληθυσμού της ευθύνης τους σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση, κάνοντας χρήση των διατιθέμενων πόρων». Έτσι ο κάθε συμβαλλόμενος γιατρός γίνεται επιτηρητής του συστήματος Υγείας. Κάθε συμβαλλόμενος (-η) με το Σύστημα έχει την δυνατότητα να προτιμηθεί από ένα συγκεκριμένο αριθμό ατόμων. Για το σκοπό αυτό , και ανάλογα με τον πληθυσμό των ατόμων που κάθε συμβαλλόμενος γιατρός έχει στην φροντίδα του (της) πιστώνεται με συγκεκριμένο ετήσιο προϋπολογισμό, τον οποίο φροντίζει να τον εκτελέσει με συνέπεια και σύνεση. Διαγνωστικά και Θεραπευτικά Πρωτόκολλα επικουρούν τον γιατρό στις αποφάσεις του και στην ορθή διαχείριση των πόρων.
Τυχόν υπέρβαση του προϋπολογισμού πρέπει να δικαιολογείται κατάλληλα και να εξετάζεται συγκριτικά με αντίστοιχους προϋπολογισμούς άλλων γιατρών αντίστοιχων περιοχών. Το σύστημα θα πρέπει να είναι έτοιμο να λάβει μέτρα σε περίπτωση μη συνετής εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Ωστόσο η ανταμοιβή του γιατρού από την συνέπεια απέναντι στον πληθυσμό που φροντίζει του επιτελείται με το να ανανεώσουν την επιλογή τους σε αυτόν(-ην) και για την επόμενη χρονιά.
Η αμοιβή του γιατρού είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης των εκπροσώπων του με την Πολιτεία, και μπορεί να περιλαμβάνει και οικονομική επιβράβευση καλών αποτελεσμάτων στην βάση τεκμηριωμένων αναδρομικά στοιχείων.
38. Νοσοκομειακή Περίθαλψη στα πλαίσια του ΕΣΥ
Ο σκοπός της νοσοκομειακής περίθαλψης είναι να αποκαταστήσει την Υγεία του αρρώστου ή να την σταθεροποιήσει στο εφικτότερο βέλτιστο επίπεδο, μέσω ιατρονοσηλευτικών παρεμβάσεων και την χρήση της διατιθέμενης σύγχρονης τεχνολογίας.
Ο βαθμός ποιότητας και η ποσότητα Φροντίδας Υγείας που παρέχει κάθε νοσοκομειακή οντότητα ( Δευτεροβάθμιο ή Τριτοβάθμιο Νοσοκομείο) είναι ανάλογη των διατιθέμενων πόρων και κεφαλαίου, και προσδιορίζεται από το ποσοστό του ΑΕΠ που διατίθεται για το σκοπό αυτό.
Στόχος του ΠΟΤΑΜΙΟΥ είναι το ποσοστό του ΑΕΠ που διατίθεται για την Φροντίδα Υγείας να φτάσει στον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Η νοσοκομειακή περίθαλψη οφείλει να μην κάνει διάκριση μεταξύ του ασφαλισμένου και του ανασφάλιστου, του πολίτη της χώρας και του ευρισκόμενου στην επικράτεια της αρρώστου που δεν είναι Έλληνας πολίτης.
Ένα Νοσοκομείο που υπηρετεί το Σύστημα Υγείας οφείλει να ισοσκελίζει τα έξοδα με τα έσοδα. Ένα νοσοκομείο με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό συνεισφέρει στην εθνική οικονομία με την αποκατάσταση της Υγείας των αρρώστων μελών του πληθυσμού, ενισχύει το αίσθημα συνοχής και αλληλεγγύης στους κατοίκους της χώρας και παρέχει αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες της.
Η βασική πηγή χρηματοδότησης της λειτουργίας κάθε νοσοκομείου πρέπει κυρίως να προέρχεται από τους οργανισμούς ασφάλισης (ΕΟΠΥΥ, ιδιωτική ασφάλιση, κλπ) των αρρώστων , αλλά και από τον κρατικό προϋπολογισμό για τους οικονομικά αδύνατους, ανέργους ,κλπ. Εφόσον πρόκειται για αλλοδαπούς επισκέπτες από τις χώρες που οι υπήκοοί τους εξυπηρετήθηκαν από το σύστημα υγείας της χώρας μας το κόστος θα απαιτείται από αυτές. Στην περίπτωση των μη νόμιμα εισελθόντων στην χώρα (παράτυποι μετανάστες) όταν αυτοί νοσηλεύονται τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και διεθνείς οργανισμοί (Ηνωμένα Έθνη) πρέπει να συνεισφέρουν στο κόστος αυτό.
Ο τρόπος της λειτουργίας του νοσοκομείου και της διάθεσης και αξιοποίησης της χρηματοδότησης του πρέπει να διέπεται από Σφαιρικούς Προϋπολογισμούς.
Οι βασικοί χρηματοδότες πρέπει να ενημερώνονται για την αποτελεσματικότητα αλλά και την αποδοτικότητα των χρησιμοποιούμενων πόρων. Το Νοσοκομείο πρέπει να μπορεί να αποδείξει ότι ενδιαφέρεται όχι μόνον για τον αριθμητικό όγκο των αρρώστων που αντιμετωπίζει αλλά και για την ποιότητα των αποτελεσμάτων που επιτυγχάνει.
Ο τρόπος της διοίκησης αλλά και της οργάνωσης του σύγχρονου νοσοκομείου θα πρέπει να διέπεται από τις αρχές του σύγχρονου management και την ορθολογική διαχείριση των πόρων με βάση προσυμφωνημένους με την πολιτεία σκοπό και στόχους. Στο ίδιο πλαίσιο πρέπει ανά τακτικά διαστήματα η διοίκησή του να επιλέγεται αξιοκρατικά, να λογοδοτεί δημόσια και να αξιολογείται με διαφάνεια. Τα νοσοκομεία πρέπει να ανεξαρτητοποιηθούν, να αποκτήσουν αυτονομία που θα διασφάλιζει τη λειτουργία τους από την κομματοκρατια και τις «πολιτικές» παρεμβάσεις. Οι κομματικοί διορισμοί διοικητών είναι πρακτική έξω από τις αντιλήψεις του ΠΟΤΑΜΙΟΥ για την δημόσια διοίκηση.
Η δημόσια λογοδοσία των νοσοκομείων πρέπει να είναι ενταγμένη στην πρακτική της διοίκησης των. Στην κοινωνία θα πρέπει να παρουσιάζεται ένα σύστημα συγκριτικής παρουσίασης συγκεκριμένων δεικτών αποτελεσμάτων ανά ιατρονοσηλευτική παρέμβαση με στοιχεία επικαιροποιημένα από κάθε νοσοκομείο του συστήματος. Έτσι θα αναπτυχθεί η αναγκαία άμιλλα μεταξύ των νοσοκομείων, θα αυξηθεί η διαφάνεια της χρήσης των πόρων και θα ενισχυθεί το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης των πολιτών σε αυτά. Αδύναμα νοσοκομεία ή μονάδες (οι δείκτες των οποίων υπολείπονται των άλλων δεν θα αποκλείονται από το σύστημα ούτε θα τιμωρούνται με αποστέρηση πόρων, αλλά θα βοηθούνται από άλλα πιο αποτελεσματικά στο να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους. Κάθε γιατρός από την Πρωτοβάθμιας Φροντίδα Υγείας μαζί με τον άρρωστο και την οικογένειά του θα μπορούν να συμβουλεύονται και να επιλέγουν το αποτελεσματικότερο νοσοκομείο με βάση και τους δημοσιοποιημένους δείκτες αποτελεσματικότητας. Αυτό θα επιφέρει ένα ανταγωνισμό αριστείας μεταξύ των νοσοκομείων που θα επιβραβεύει τα καλύτερα και θα υποκινεί τα άλλα για βελτίωση των αποτελεσμάτων τους. Ο τελικός αποδέκτης του συνολικού οφέλους του ανταγωνισμού θα είναι η Κοινωνία. Τα Διαγνωστικά και Θεραπευτικά Πρωτόκολλα (με την συμβολή των επιστημονικών συλλόγων) οφείλουν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία της κλινικής διαχείρισης και κλινικής διακυβέρνησης και συγκριτικής αξιολόγησης των αποτελεσμάτων τους.
Τα νοσοκομεία οφείλουν να ολοκληρώσουν την ψηφιακή διαχείριση των δεδομένων του αρρώστου, αξιοποιώντας τα ήδη εγκατεστημένα προγράμματα του Ηλεκτρονικού Ιατρικού Φακέλου αρρώστου, και ενισχύοντας την ασφάλεια των προσωπικών τους δεδομένων. Είναι διαπιστωμένη η έλλειψη διαλειτουργικότητας μεταξύ των ψηφιακών υποσυστημάτων του ίδιου νοσοκομείου που οφείλεται στη διαφορετικότητα των επιμέρους υποσυστημάτων που υποστηρίζονται από διαφορετικούς αναδόχους. Έτσι δεν μπορούν να βελτιώσουν τον τρόπο παρακολούθησης της διακίνησης φαρμάκων, εξετάσεων, αναλωσίμων και υπηρεσιών που αγοράζουν από τρίτους.
Τα νοσοκομεία οφείλουν να περιορίσουν το διοικητικό κόστος και να ελέγχουν την μισθοδοσία τους μέσω δικών τους προγραμμάτων. Σήμερα η μισθοδοσία εκδίδεται από την ΗΔΙΚΑ ΑΕ με συνέπεια να μην υπάρχει online διασύνδεση με τα νοσοκομεία, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την μη άμεση και έγκυρη πληροφόρηση για τη δαπάνη μισθοδοσίας ανά τμήμα του νοσοκομείου. Η εφαρμογή της Αναλυτικής Λογιστικής ως υποχρέωση προβλέπεται από 1/1/2012. Στα περισσότερα Νοσοκομεία εφαρμόζεται με προσδιορισμό του κόστους μόνο σε επίπεδο κέντρο κόστους και όχι και σε επίπεδο φορέα κόστους όπως προβλέπεται από τον Ν. 4046/2012.
Το Διπλογραφικό Λογιστικό Σύστημα από πλευράς Διοικήσεων των Δ.Μ.Υ. αντιμετωπίζεται ως νομική υποχρέωση που τα νοσοκομεία πρέπει να εκπληρώσουν και όχι ως εργαλείο στα χέρια τους για την άσκηση αποτελεσματικής διοίκησης. Επείγει η σύνταξη εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας των νοσοκομείων αφού αυτό θα έχει συνέπεια ο Εσωτερικός Ελεγκτής (auditor) να είναι σε θέση να ασκήσει αποτελεσματικά το έργο του δεδομένου ότι ελέγχει διαδικασίες και όχι πρόσωπα. Στερούνται δηλαδή τα νοσοκομεία της χώρας μας ενός καταστατικού χάρτη λειτουργίας. Το γεγονός αυτό είναι απόρροια του τρόπου διορισμού των διοικήσεων. Οι θέσεις των Διοικητών δεν πρέπει να κομματικές αλλά κατ’ εξοχή επαγγελματικές και τεχνοκρατικές.
39. Νοσοκομειακές οντότητες πέραν του συστήματος υγείας
Το ιδιωτικό νοσηλευτήριο παρέχει υπηρεσίες Υγείας σε πελάτες-αρρώστους που μπορούν να καλύψουν τις αντίστοιχες δαπάνες για την αποκατάσταση ή διατήρηση του επιπέδου υγείας τους. Η ποσότητα των παροχών είναι ανάλογη της χρηματοδοτικής ικανότητας του πελάτη-αρρώστου ή του ασφαλιστικού φορέα που τον καλύπτει.
Είναι αναμενόμενο ένα Ιδιωτικό νοσηλευτήριο να μην έχει την κάλυψη κρατικής επιχορήγησης. Για το σκοπό αυτό φροντίζει να αντλεί κεφάλαια από την ελεύθερη οικονομία, άρα θα πρέπει να λειτουργεί με σκοπό τα έσοδα να υπερκαλύπτουν τα έσοδα και να προκύπτει ξεκάθαρο κέρδος για τους επενδυτές που έχουν τοποθετήσει τα χρήματα τους σε αυτό.
Πρόσβαση σε αυτό το νοσοκομείο έχουν όσοι μπορούν και θέλουν να πληρώσουν.
Ωστόσο λόγω του μεγέθους της χώρας της γεωγραφικού αναγλύφου αλλά και των προτεραιοτήτων που κάθε ιδιώτης επενδυτής θέτει , είναι δυνατόν σε μια γεωγραφική περιφέρεια να προσφέρονται υπηρεσίες υγείας από ιδιωτικό νοσηλευτήριο τέτοιες που αφ’ ενός μεν να απαντούν ειδικότερα στις ανάγκες του αρρώστου, εφόσον δεν διατίθενται σε αντίστοιχο νοσοκομείο της ίδιας περιφέρειας που να ανήκει στο Σύστημα.
Σε μια τέτοια περίπτωση και με βάση προσυμφωνημένα τιμολόγια και κανόνες θα μπορούν να αγοραστούν συγκεκριμένες υπηρεσίες υγείας για λογαριασμό του άρρωστου από το ιδιωτικό νοσηλευτήριο και να καλυφθούν από τον ασφαλιστικό οργανισμό ή από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η αποζημίωση πρέπει να έχει βάση τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια που ασφαλώς προϋποθέτει την χρησιμοποίηση των Διαγνωστικών και Θεραπευτικών Πρωτοκόλλων.
Συστήνεται επιτροπή εμπειρογνωμόνων και διαπραγμάτευσης προκειμένου να εξετάζει τις ανάγκες σε συγκεκριμένες υπηρεσίες φροντίδας υγείας, την προσφορά και την ζήτηση ανά περιφέρεια και να προσδιορίζει τους όρους συνεργασίας.
Η Υγεία είναι το τελευταίο και αδιαπραγμάτευτο καταφύγιο των πολιτών, στην παρούσα συγκυρία είναι χωρίς αστερίσκους άμεση προτεραιότητα.
Το ΠΟΤΑΜΙ Μπορεί:
-να προωθήσει ένα σύστημα Υγείας που θα προσφέρει πραγματικά δωρεάν, καθολικά, υψηλού επιπέδου φροντίδες υγείας στους Έλληνες πολίτες με βάση την ανάλογη Συνταγματική επιταγή.
Το ΠΟΤΑΜΙ Μπορεί
-και υπόσχεται ένα σύστημα Φροντίδας Υγείας για τους Έλληνες πολίτες που θα είναι η ομπρέλα και το καταφύγιο προστασίας που έχουν ανάγκη.