Ιωάννα Αλυσανδράτου: Αν δεν έχεις καταφέρει να εργαστείς ως ασθενής με ΠΥ, δεν παίρνεις αναπηρική σύνταξη

Μαρία Τσιλιμιγκάκη
04 Μαΐου 2018 | 15:03

Στον Καιάδα ρίχνουν από την Πολιτεία 500 άτομα με πρωτογενή, πνευμονική αρτηριακή υπέρταση, μια νόσο σπάνια που αφορά κυρίως νέες γυναίκες. Αν οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν καταφέρει να βρουν μια εργασία γραφείου, χωρίς σκάλες, με καθαρό περιβάλλον και ανεκτή θερμοκρασία (όπως επιβάλλει η κατάστασή τους), δεν έχουν ένσημα. Κι αν δεν έχουν μαζέψει ένσημα, δεν παίρνουν ποτέ και αναπηρική σύνταξη!

Στη διαδικτυακή συνέντευξη που παραχώρησε σήμερα στο iatropedia η πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ατόμων με Πνευμονική Υπέρταση, Ιωάννα Αλυσανδράτου, πληροφορηθήκαμε για άλλη μια φορά ότι ο χρόνια και σοβαρά πάσχων στην χώρα μας είναι παιδί ενός κατώτερου…κράτους!

Καταρχάς έχουν πετύχει να παίρνουν 4μηνη συνταγή με τα φάρμακά τους και να μην έχουν συμμετοχή στα πιο ακριβά που πρέπει να προμηθευτούν από φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Παρεμπιπτόντως στα υπόλοιπα, που σχετίζονται έμμεσα με τη νόσο, πληρώνουν κανονικά συμμετοχή 25%!

Η 4μηνη συνταγή όμως, δεν σημαίνει ότι ο ασθενής προμηθεύεται τα φάρμακά του και τα έχει σπίτι του στην αρχή κάθε τετραμήνου… έχει μεν την συνταγή αλλά πρέπει να πηγαίνει κάθε μήνα σε φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ να προμηθευτεί τις ποσότητες του μήνα! Κι αν κατοικεί σε μικρή πόλη ή χωριό, τότε πρέπει να πάει κάποιος δικός του σε μεγάλο αστικό κέντρο να βρει φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η διάγνωση γίνεται μετά κόπων και βασάνων, με αποτέλεσμα για κάποιους να χάνεται η ευκαιρία να αντιμετωπίσουν τη νόσο στα πρώτα 2 στάδια, που είναι και πιο ελαφριά τα συμπτώματα, αλλά να τους γίνεται η διάγνωση σε τρίτο ή τέταρτο στάδιο οπότε έχουν «βαρύνει» αρκετά!

Όπως μας εξηγεί εξάλλου η κυρία Αλυσανδράτου, η μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 30-40 έτη ενώ υπάρχουν και αρκετά παιδιά και έφηβοι που ασθενούς και το πληροφορούνται από τις τρυφερές αυτές ηλικίες. Αυτά τα απιδιά, αν καταφέρουν να σπουδάσουν, δεν θα μπορέσουν καθόλου εύκολα να βρουν εργασία καθώς δεν μπορούν να ανεβαίνουν σκάλες, να σκύβουν, να καταπονούνται ή να ζουν επί ώρες σε κλειστό χώρο με …καπνιστές και σκόνη! Κι αν δεν καταφέρουν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα ένσημα, όχι μόνο δεν έχουν επίδομα -ούτως ή άλλως- αλλά δεν θα έχουν τα επόμενα χρόνια ούτε μια υποτυπώδη σύνταξη!

Κι όχι μόνον αυτό, αλλά δεν έχουν καν ένα σηματάκι αναπήρου στα αυτοκίνητά τους για να μπορούν να σταθμεύουν κοντά στο σπίτι τους ή έξω από καταστήματα και υπηρεσίες.