Καταγγελία ασθενών: «Ακριβαίνουν όχι μόνο τα φάρμακα των 2 ευρώ αλλά και τα ακριβά, εις βάρος των ασθενών»

Η Ένωση Ασθενών Ελλάδας αναγνωρίζει από τη μία, την ανάγκη αναπροσαρμογής στις τιμές των πολύ φθηνών φαρμάκων, τα οποία κινδυνεύουν να αποσυρθούν ή βρίσκονται σε έλλειψη, αλλά από την άλλη επισημαίνει τον κίνδυνο σημαντικής επιβάρυνσης στον οικογενειακό προϋπολογισμό των οικογενειών που έχουν ασθενείς. 

Όπως αναφέρουν σε καταγγελία τους οι ασθενείς τα βγάζουν δύσκολα πέρα μετά τις αυξήσεις των φαρμάκων έχοντας μειωμένους μισθούς και συντάξεις και για τον λόγο αυτό ζητούν από την Πολιτεία αναπροσαρμογή των ποσοστών συμμετοχής των ασθενών στην αγορά φαρμάκων.

Απαραίτητες οι μικρές αυξήσεις στα πολύ φθηνά φάρμακα, αλλά…

Η διαφύλαξη της πρόσβασης όλων των ασθενών στα φάρμακα και τις θεραπείες που έχουν ανάγκη είναι «απαράβατη αρχή», όπως λένε, όμως, το δικαίωμα αυτό τέθηκε σε δοκιμασία το προηγούμενο διάστημα εξαιτίας σημαντικών ελλείψεων σε κρίσιμα φάρμακα, που «ναι μεν συνιστά πανευρωπαϊκό πρόβλημα, αλλά ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί πολλούς συμπολίτες μας».

Οι μικρές αυξήσεις στα πολύ μικρά φάρμακα είναι απαραίτητες, παραδέχεται η Ένωση Ασθενών Ελλάδος, και εξηγεί περαιτέρω, πως όταν τα φάρμακα αυτά παρουσιάζουν χαμηλές τιμές προκαλούν ελλείψεις στην αγορά, επειδή είναι ασύμφορα και οι εταιρείες δεν να τα παράγουν.

Στη συνέχεια, τα ίδια ή παρόμοια φάρμακα εισάγονται στην Ελλάδα μέσω άλλων καναλιών, αλλά σε πολύ υψηλότερη τιμή ή να συνταγογραφούνται πιο ακριβά νεότερα φάρμακα με αντίστοιχη επιβάρυνση των ασθενών, λόγω της υψηλότερης συμμετοχής.

Οι ασθενείς καταγγέλλουν ωστόσο, πως από τη δική τους έρευνα, αλλά και από καταγγελίες που δέχονται από εκπροσώπους ασθενών «προκύπτουν σημαντικές αυξήσεις όχι μόνο σε σκευάσματα του ενός και των δύο Ευρώ αλλά και σε πολύ πιο ακριβά φάρμακα,γεγονός που εκτοξεύει αντίστοιχα το κόστος συμμετοχής για τους ασθενείς», όπως λένε.

Η Ένωση Ασθενών Ελλάδας έχει τονίσει επανειλημμένα ότι απαιτούνται διαρθρωτικά μέτρα στο φάρμακο προς την κατεύθυνση μιας εθνικής στρατηγικής, αλλά «τα μέτρα αυτά δεν μπορούν να επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τους ασθενείς, καθώς σε κάθε παρέμβαση που αφορά τη φαρμακευτική δαπάνη θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν ότι το ποσό που από την τσέπη τους οι Έλληνες ασθενείς για φάρμακα είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 ετών με πολλαπλές χρόνιες παθήσεις αγγίζει το 40%»

Αυτό σημαίνει, λένε οι ασθενείς, πως ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού έχει αυξημένες ανάγκες σε φάρμακα λόγω συννοσηροτήτων, και παράλληλα περιορισμένα εισοδήματα (χαμηλές συντάξεις κτλ.) και δυσκολεύεται περισσότερο να ανταποκριθεί στα έξοδα της αγοράς ή της συμμετοχής στα φάρμακα.

Ένωση Ασθενών Ελλάδος: Τι προτείνει στην Πολιτεία

Η Ένωση Ασθενών Ελλάδας στηρίζει τις προσπάθειες της Πολιτείας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για την εξεύρεση λύσεων γι’ αυτό το σύνθετο και πολυεπίπεδο πρόβλημα, όμως, όπως αναφέρουν τα μέλη της, για να αποφευχθούν όσο το δυνατόν περισσότερο ελλείψεις που θα θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία των πολιτών, προτείνει τα εξής:

Α) Να επανεξετάσει και να προβεί σε παρεμβάσεις στο θεσμικό πλαίσιο που αφορά τα ποσοστά συμμετοχής των ασθενών στο κόστος των φαρμάκων, και δη για κατηγορίες χρονίων ασθενών που δεν είναι σήμερα ενταγμένες στο καθεστώς της μηδενικής συμμετοχής ή αυτής του 10% καθώς και για ηλικιωμένους ασθενείς με συννοσηρότητες και χαμηλά εισοδήματα, επεκτείνοντας με στοχευμένα εισοδηματικά κριτήρια το θετικό μέτρο της πλήρους απαλλαγής πρώην δικαιούχων ΕΚΑΣ από τη συμμετοχή τους στη φαρμακευτική δαπάνη.

«Αυτές οι παρεμβάσεις θα ανακουφίσουν τις κατηγορίες ασθενών και πολιτών που πλήττονται περισσότερο από τις αυξήσεις, και για τις οποίες η πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή πρόσβαση στη φαρμακευτική τους αγωγή, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους», όπως λένε.

Β) Να διασφαλίσει και να διευκολύνει την δωρεάν και έγκαιρη πρόσβαση όλων των ασθενών σε γιατρούς των κατάλληλων ειδικοτήτων που θα προβαίνουν στη συνταγογράφηση των αναγκαίων φαρμάκων, ώστε η δαπάνη των ασθενών να περιορίζεται στο ποσό της συμμετοχής και να μην αναγκάζονται να καλύπτουν το σύνολο της δαπάνης από την τσέπη τους, συμπιέζοντας ακόμα περισσότερο το διαθέσιμο εισόδημα τους, σε μια εποχή όπου οι βασικές δαπάνες διαβίωσης έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.