Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις αποκαθιστούν αδικίες ετών στο δημόσιο σύστημα υγείας

Πολλά χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης και ακόμα χρειάζονται παρεμβάσεις για την αποκατάσταση αδικιών και την συμπλήρωση κενών στο δημόσιο σύστημα υγείας… Προς την σωστή κατεύθυνση είναι ως εκ τούτου η υπογραφή δύο ΚΥΑ που υπεγράφησαν χθες και αναμένεται να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας λειτουργών στην Υγεία.

Διαβάστε την σχετική ενημέρωση από τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, Παύλο Πολάκη:

Η πρώτη αφορά στην συμπλήρωση του οριστικού καταλόγου των 341 Περιφερειακών, Πολυδύναμων και Ειδικών Περιφερειακών Ιατρείων και Κέντρων Υγείας σε όλη την επικράτεια, που χαρακτηρίζονται ως Ιατρεία προβληματικών και άγονων περιοχών.

Η οριστική αυτή ρύθμιση αφορά σε συγκεκριμένες οργανικές θέσεις (433) που προβλέπονται για τα ιατρεία αυτά που βρίσκονται σε δυσπρόσιτες περιοχές της χώρας μας και αποτελεί οικονομικό κίνητρο για τους ιατρούς υπηρεσίας υπαίθρου (υπόχρεους και επί θητεία) που διορίζονται σε αυτά.

Με την δημοσίευση της απόφασης τις επόμενες ημέρες στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, θα μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να ενημερωθούν σχετικά.

Η δεύτερη αφορά στην επέκταση χορήγησης της ειδικής άδειας μετ’ αποδοχών του άρθρου 105 του ν.2071/1992 σε όλους τους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης (πλην ιατρών) που υπηρετούν στα παρακάτω τμήματα και ειδικές μονάδες των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ:

α) Επειγόντων Περιστατικών,

β) Ακτινοδιαγνωστικό,

γ) Νεότερων Απεικονιστικών Μεθόδων (αξονικός – μαγνητικός),

δ) Ακτινοθεραπευτικό,

ε) Πυρηνικής Ιατρικής,

στ) Αιμοδυναμικό,

ζ) Μεταμοσχεύσεων,

η) Ειδικών Λοιμώξεων,

θ) Ψυχιατρικά Τμήματα που υποδέχονται τουλάχιστον 30% οξέα περιστατικά,

ι) Χημειοθεραπείας – Ογκολογίας,

ια) Τραπεζών γάλακτος,

ιβ) Προγεννητικού ελέγχου,

ιγ) Αντιμετώπισης στειρότητας και υπογονιμότητας,

ιδ) Αιματολογικό εργαστηριακού τομέα,

ιε) Βιοπαθολογικό και τέλος

ιστ) στους εργαζόμενους που ασχολούνται με την διάλυση κυτταροστατικών και άλλων βιολογικών φαρμάκων. Η ρύθμιση αυτή, που αποτελούσε διαχρονικό αίτημα των εργαζόμενων στους παραπάνω κλάδους, αποκαθιστά μια πολύχρονη εργασιακή αδικία στο δημόσιο σύστημα Υγείας.