Ομοφωνία υπήρξε στο χθεσινό συμβούλιο των υπουργών Υγείας της ΕΕ στις Βρυξέλλες, ως προς την απόφαση τα πιστοποιητικά εμβολιασμού να έχουν “ημερομηνία λήξης”, με σκοπό την επίσπευση της τρίτης δόσης, ενόψει και του νέου κινδύνου που ακούει στο όνομα “παραλλαγή Όμικρον”.
Ωστόσο, δεν βρέθηκε κοινός τόπος μεταξύ τους για το διάστημα που θα απαιτηθεί για τη λήψη της αναμνηστικής δόσης, η οποία θα προσφέρει παράταση της ισχύος των πιστοποιητικών και μεγαλύτερο τείχος προστασίας από την πανδημία.
Η Κομισιόν έχει ήδη προτείνει, η λήξη των ευρωπαϊκών πιστοποιητικών εμβολιασμού να έρχεται στους 9 μήνες από τη χορήγηση της δεύτερης δόσης (ή της πρώτης στην περίπτωση της Johnson & Johnson) και να αρχίσει να ισχύει από τις 10 Ιανουαρίου και μετά, οπότε ανοίγουν τα ταξίδια στην ΕΕ.
Η πρόταση βρίσκει σύμφωνα τα περισσότερα κράτη – μέλη, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα, καθώς θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για την τρίτη δόση και την ολοκλήρωση της θωράκισης των πολιτών απέναντι στον κορονοϊό.
Δεν αποκλείεται μάλιστα να μειώνει σημαντικά το ενδεχόμενο σοβαρής νόσου και απέναντι στη παραλλαγή Όμικρον.
Τι ζήτησε η Ελλάδα
Ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης έθεσε μια ακόμη παράμετρο στους ευρωπαϊους ομολόγους του, λέγοντας πως η ελληνική πλευρά υποστηρίζει μέτρα που θα ενθαρρύνουν τους ευρωπαίους πολίτες να πραγματοποιήσουν όσο το δυνατόν νωρίτερα την ενισχυτική δόση, “ακόμη και νωρίτερα από το εννεάμηνο”, όπως είπε, προσθέτοντας πως “θα πρέπει σιγά- σιγά να συζητήσουμε την ισχύ των πιστοποιητικών σε ένα χρόνο που να διαφυλάσσει την ανοσία των πολιτών”.
«Το 9μηνο είναι πολύς χρόνος», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Υγείας.
Η πρόταση του κ. Πλεύρη ακολουθεί τη γραμμή της κυβέρνησης, που με πρόσφατη απόφαση της έφερε τη δυνατότητα λήψης της αναμνηστικής δόσης στους 3 μήνες μετά την ολοκλήρωση του βασικού εμβολιασμού με δύο δόσεις. Δηλαδή πολύ νωρίτερα από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες του iatropedia.gr, ωστόσο, δεν αποκλείεται η Ελλάδα να χρειαστεί να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα, εάν την ερχόμενη εβδομάδα υπάρξει κατάληξη της Κομισιόν στους 9 μήνες. Πάγια θέση της χώρας μας είναι, πως πρέπει να υπάρχει ένας ευρωπαϊκός συντονισμός και μια κοινή θέση για τα ευρωπαϊκά πιστοποιητικά εμβολιασμού, τα οποία θα πρέπει να έχουν ενιαία ημερομηνία λήξης, καθώς τα χρησιμοποιούν οι πολίτες στις μετακινήσεις και τα ταξίδια τους στην Ευρώπη.
Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, πως η πλειοψηφία των χωρών στηρίζουν την πρόταση των 9 μηνών, ενώ κάποιες ζήτησαν το όριο λήξης του ευρωπαϊκού Πιστοποιητικού Εμβολιασμού να παραταθεί ακόμα και στους 12 μήνες. Η Σλοβακία μάλιστα διατύπωσε την πρόταση, το μέτρο να ξεκινήσει να εφαρμόζεται από τις αρχές Φεβρουαρίου και όχι στα μέσα Ιανουαρίου.
Η πολυφωνία αυτή, προκύπτει γιατί πολλές χώρες αναγκάζονται συχνά να λάβουν μονομερείς αποφάσεις, ανάλογα με τα επιδημιολογικά δεδομένα και τις ανάγκες που αντιμετωπίζουν στον πόλεμο ενάντια στην πανδημία.
“Κλειδί” για την ασφάλεια της Ευρώπης η τρίτη δόση
Η χώρα μας πρόσφατα κατάφερε να εκτοξεύσει τον αριθμό των ημερήσιων εμβολιασμών, με το μέτρο της υποχρεωτικότητας στους άνω των 60 ετών, αλλά και με το άνοιγμα της πλατφόρμας για την αναμνηστική δόση στους τρεις μήνες. Οι εμβολιασμοί της αναμνηστικής δόσης πλησιάζουν πλέον τα 2 εκατομμύρια.
Η σύντμηση των προθεσμιών για το άνοιγμα της τρίτης δόσης, καθώς και της ισχύος των πιστοποιητικών εμβολιασμού και νόσησης, αναμένεται να λειτουργήσει ως έμμεσος μοχλός πίεσης για την αύξηση των εμβολιασμών και τη μεγαλύτερη ασφάλεια των πολιτών ακόμη και απέναντι στον νέο ιό Όμικρον.
Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC) δείχνει ότι η προστασία του εμβολίου μειώνεται μετά τους πρώτους έξι μήνες και συνιστά τη χορήγηση ενισχυτικών δόσεων για την παράταση της ανοσίας, πέρα από αυτό το χρονικό πλαίσιο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει ότι δίνει μία παράταση τριών επιπλέον μηνών πέρα από τους έξι, ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη ευελιξία στις χώρες της ΕΕ για να προσαρμόσουν τις εκστρατείες εμβολιασμού τους.
Ωστόσο, υπογραμμίζει πως η πολιτική Υγείας είναι εθνική αρμοδιότητα και κάθε χώρα αναπτύσσει τη δική της στρατηγική για την ανάπτυξη του εμβολιαστικού της προγράμματος.