Iatropedia

Κώστας Λουράντος: Επαναφέρει ζήτημα διάκρισης ρόλων με τους γιατρούς

Όπως εξηγεί ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, Κώστας Λουράντος, "η διάγνωση της ασθένειας και η επιλογή του φαρμάκου ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΤΙΚΗΣ ουσίας, όπως μάθαμε στο Πανεπιστήμιο, είναι καθαρά θέμα της ιατρικής επιστήμης. Η διαχείριση και η διάθεση όμως του φαρμάκου, είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του φαρμακοποιού, γιατί εκτός των άλλων είναι και το αντικείμενο της επιστήμης του". Και κάπως έτσι επαναφέρεται το θέμα της συνταγογράφησης με δραστική ουσία...

Διαβάστε τι γράφει αναλυτικά στο λογαριασμό του στο facebook ο κ. Λουράντος:

Δύο πράγματα, για να μην χάσουμε τελικά και το μυαλό μας …

Ακόμα και σήμερα στα Πανεπιστήμια της φαρμακευτικής διδάσκεται ένα μάθημα που λέγεται «φάρμακα και επαγγελματική πρακτική» και που αφορά ειδικές γνώσεις στις ΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ και στις συνέργιες που μορούν να έχουν στον οργανισμό του ασθενή, καθώς και τις δοσολογίες των ΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ανάλογα με τις ασθένειες.

Δεν αναφέρονται ΠΟΥΘΕΝΑ εμπορικά ονόματα φαρμάκων, ούτε εταιρείες παραγωγής … Φαντάζομαι πως το ίδιο θα γίνεται και στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου.

Ομως με ένα ειδικό πρόγραμμα που λέγεται medisto και είναι εγκατεστημένο στα ιατρεία, εχουν την ευχέρια οι εταιρείες να «βλέπουν» την συνταγογράφηση, όταν οι ιατρικοί επισκέπτες τα επισκέπτονται και αναλόγως να … πράττουν. Η ΗΔΙΚΑ επίσης επιτρέπει στον ιατρό να «βλέπει» τις εκτελέσεις των συνταγών του στα φαρμακεία και αναλόγως πάλι να πράττει, φθάνοντας στο σημείο (όπως έχει αναφερθεί και στον τοίχο μου από τον ιατρικό κόσμο) να δισφημίζουν τον φαρμακοποιό, αν χορηγήσει φάρμακο διαφορετικής εταιρείας από αυτή που επέλεξε ο ιατρός.

Ολα αυτά, μαζί με τις επισημάνσεις-κλειδώματα επί των συνταγών καθώς και με νέα κόλπα που εφευρίσκονται από κάποιους (χαρτάκια, σφραγίδες, απειλές γιά αλλαγή φαρμακείου κλπ) δεν αποτελούν παρακλάδι της ιατρικής επιστήμης αλλά κάτι άλλο που δεν μου επιτρέπεται να αναφέρω, αλλά όλοι το κατανοούμε.

Ας πάμε όμως και στις υπηρεσίες που μερικοί (ελάχιστοι είναι αλήθεια) θεωρούν ότι αποτελούν αποκλειστικό προνόμοιό τους. Το φαρμακείο είτε θέλουν είτε όχι, είναι ο πιο προσβάσιμος χώρος δημόσιας υγείας και είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ να παρέχονται εκεί υπηρεσίες σε όποιους έχουν ανάγκη. Αυτό δεν αντέχει καν σε αντίθετη άποψη, ούτε και μπορεί να ισχυριστεί κανείς αντιποίηση επαγγέλματος. Αυτό τελικά που «πληγώνει» είναι ότι προσφέρονται ΔΩΡΕΑΝ, πράγμα που στερεί την ευχέρεια σε άλλους να … κερδίσουν!

Αλήθεια …. πόσες φορές π.χ. ο ιατρός δεν έχει συστήσει στον ασφαλισμένο να πηγαίνει κάθε μέρα στο φαρμακείο για να παίρνει την πίεσή του και μάλιστα να κρατά τα αποτελέσματα σε είδικό έντυπο, ώστε να αποφανθεί μετά για την πορεία της πίεσης;

Στην υγειονομική αλυσίδα οι εργαζόμενοι σε αυτή, έχουν διακριτούς ρόλους.

Η διάγνωση της ασθένειας και η επιλογή του φαρμάκου ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΤΙΚΗΣ ουσίας, όπως μάθαμε στο Πανεπιστήμιο, είναι καθαρά θέμα της ιατρικής επιστήμης.

Η διαχείριση και η διάθεση όμως του φαρμάκου, είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του φαρμακοποιού, γιατί εκτός των άλλων είναι και το αντικείμενο της επιστήμης του.

Αυτή είναι η αλήθεια…