«Αναλύοντας το Νομοσχέδιο Λοβέρδου στον τομέα του φάρμακο και των Φαρμακείων, αυτά που θα αλλάξουν για τον ασθενή από την επόμενη ημέρα δεν μπορούν να μας γεμίζουν συνολικά με αισιοδοξία, πλην ελάχιστων σημείων που κρίνονται θετικά..
Ακόμα δεν δείχνει να έχει απομακρυνθεί ο κίνδυνος αύξησης της χρηματικής συμμετοχής των ασθενών στα φάρμακα, καθώς το Υπουργείο κρατά κλειστά τα χαρτιά του στο θέμα, την ώρα που δημοσίως έχει εκφραστεί δυστυχώς η πρόθεση αυτή, δηλ. η συμμετοχή να αυξηθεί, ακόμα και με απλή Υπ. Απόφαση.
Από την άλλη πλευρά η ευρεία χρήση γενόσημων είναι επιλογή που θα ελαφρύνει τόσο τα Ασφ. Ταμεία όσο και τους ασθενείς, ενώ δεν υπάρχει κάποια χειροπιαστή ένδειξη ότι θα αλλάξει κάτι συγκριτικά με σήμερα στον τομέα της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων, κάτι που κρίνεται θετικό.
Όσο για το θέμα της δραστικής ουσίας στη συνταγογράφηση, αυτή η πολύ διαδεδομένη μέθοδος διεθνώς οπωσδήποτε θα βελτιώσει θεαματικά την ευκολία στην πρόσβαση στο απαραίτητο φάρμακο για τους ασθενείς, θα μειώσει τη δαπάνη αλλά και θα κάνει ακόμα ποιοτικότερες τις υπηρεσίες υγείας προς τον πολίτη.
Στο σκέλος των Φαρμακείων από την άλλη, το Νομοσχέδιο διαμορφώνει μία πολύ πιο ζοφερή εικόνα.
Η πρώτη μεγάλη παρενέργειά του Νομοσχεδίου, είναι ότι μηδενίζοντας σχεδόν το ποσοστό κέρδους για τα ακριβά φάρμακα, στην πράξη καθιστά τη χορήγησή τους από τα Φαρμακεία αδύνατη.
Αυτό θα αναγκάσει σταδιακά τους φαρμακοποιούς να διακόψουν τελείως τη χορήγησή τους και αυτόματα θα εξωθήσει τους ασθενείς να τα αναζητούν πλέον μόνο στα λίγα Νοσοκομεία και στα ελάχιστα Κρατικά Φαρμακεία, κάτι που για τις εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο που τα χρειάζονται (υπολογίζονται σε 400.000 ασθενείς), θα αποτελέσει βαρύ πλήγμα στην εξυπηρέτησή τους και στην ποιότητα ζωής τους. Ας σημειωθεί επίσης ότι στα Νοσοκομεία για διαφόρου λόγους τα περισσότερα φάρμακα δεν υπάρχουν, και αυτό αποδεικνύεται από τις πολλές καταγγελίες που μου γίνονται, κυρίως από απόρους. Έτσι υπάρχουν αρκετοί άποροι που πληρώνουν από την .. άδεια τσέπη τους τα φάρμακα για να ζήσουν!
Επιπλέον, η εμμονή στην απορρύθμιση του ωραρίου των Φαρμακείων, που υπονομεύει την αύξηση του αριθμού των ομοιόμορφα διασπαρμένων και διαθέσιμων Φαρμακείων εκτός ωραρίου για το κοινό, προοιωνίζει τη συνέχιση της προσπάθειας που θα κάνουμε και στο μέλλον να αλλάξουμε τη ρύθμιση.
Πρώτον γιατί αυτή στρέφεται σε βάρος της εξυπηρέτησης του κόσμου και δεύτερον γιατί είναι εκτός πλαισίου του Μνημονίου κάτι που σημαίνει ότι ποτέ η Τρόικα δεν την αξίωσε. Αποτελεί ατομική και μόνο επιλογή του νυν υπουργού υγείας που μπορεί να μη δεσμεύει απαραίτητα και τους διαδόχους του.»