Οι τροϊκανοί ήρθαν με εξαιρετικά άγριες διαθέσεις απέναντι στον τομέα της Υγείας καθότι θεωρούν ότι ελάχιστα έχουν γίνει και οι δαπάνες έχουν ξεφύγει.
Γι αυτό, με βάσει και τα όσα έχουν διαμηνύσει οι «τεχνικοί» της τρόικα, ζήτησαν να ψαλιδιστεί εκ νέου η φαρμακευτική δαπάνη. Εξάλλου θεωρούν ότι τα φάρμακα αποτελούν τη μεγάλη πληγή του συστήματος ανεξάρτητα βέβαια εάν οι Έλληνες ασθενείς υποφέρουν από τις ελλείψεις. Αυτό μάλλον δεν τους αφορά καθόλου.
Βέβαια ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λυκουρέντζος επιχείρησε να αποκρύψει τις κακές διαθέσεις της τρόικας λέγοντας μετά τη συνάντηση ότι η συνεργασία ήταν ουσιαστική και χρήσιμη.
«Έχει γίνει αναγνώριση της προσπάθειας γι αυτό και συμβιβασμοί, υπαναχωρήσεις και αποτυχίες δεν μπορούν να υπάρξουν» είπε σε κατ ιδίαν συνομιλίες του αμέσως μετά.
Ο κ.Λυκουρέντζος μάλιστα μετά τη συνάντηση με την τρόικα δεν παρέλειψε να στείλει και το μήνυμά του σε όσους διαφωνούν με τους επιδιωκόμενους στόχους λέγοντας ότι: «εκείνοι που εκδηλώνουν διαφορετική άποψη, να ξέρουν ότι δεν εκβιάζομαι»!
Ποιους εννοούσε άραγε…
Πάντως η τρόικα πιέζει τόσο να μειωθεί η ίδια η φαρμακευτική δαπάνη, όσο και να επιστρέψουν οι φαρμακοβιομηχανίες ένα νέο ποσό (ήδη είναι να καταβάλουν ένα άλλο κονδύλι γνωστό ως rebate) που θα ξεπερνά τα 100 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για μια άλλη έκπτωση που ονομάζεται claw back και θα κοστίσει πολύ στις τσέπες των εταιρειών. Βέβαια παρότι ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ) δηλώνει πως αυτό αποτελεί «κόκκινη γραμμή» και δε θα πληρωθεί ποτέ, τα πράγματα μάλλον είναι διαφορετικά. Οι εταιρείες ισχυρίζονται ότι δεν μπορεί η τρόικα να ζητήσει κι άλλο ποσό, τη στιγμή που η ελληνική πολιτεία τους χρωστά ακόμη και από το 2007.
Ωστόσο το claw back έχει θεσμοθετηθεί μέσω του εφαρμοστικού νόμου και είναι αμφίβολο εάν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.
Γι αυτό και καθόλου τυχαία η τρόικα δεν πιέζει τον Ανδρέα Λυκουρέντζο να ζητήσει τα χρήματα από τους φαρμακοβιομηχάνους.
Πάντως το θέμα προκαλεί τριβές και εντός του υπουργείου Υγείας. Από τη μία ο Ανδρέας Λυκουρέντζος θα απαιτήσει τα χρήματα από τις φαρμακευτικές εταιρείες (ήδη με εντολή του ο Γ.Γ. Αντώνης Δημόπουλος απέστειλε σχετική επιστολή σε κάθε εταιρεία ξεχωριστά), ενώ από την άλλη ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Μάριος Σαλμάς σε κατ ιδίαν συνομιλίες αφήνει να εννοηθεί ότι ο ίδιος δε συμφωνεί με κάτι τέτοιο γιατί θα βλάψει την ανάπτυξη.
Τώρα αν οι εταιρείες θα πληρώσουν είναι μια άλλη υπόθεση.
Το ζήτημα είναι ότι ο Ανδρέας Λυκουρέντζος μάλλον θα επιδιώξει να βαδίσει στα βήματα του προκατόχου του και να γίνει το …καλό παιδί της τρόικας. Εξάλλου αντιστάσεις δεν αναμένεται να υπάρξουν πολλές. Ούτε στην οδηγία των δανειστών μας να κοπούν και άλλα χρήματα από τα νοσοκομεία, δεδομένου ότι τα λειτουργικά έξοδα έχουν ξεφύγει.
Τώρα αν και πάλι οι ασθενείς μένουν χωρίς φαγητό στο ΕΣΥ επειδή δεν έχουν αποπληρωθεί οι προμηθευτές, και αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο…
Δήμητρα Ευθυμιάδου