Να θυμίσουμε ότι η καθηγήτρια ψυχιατρικής Μένη Μαλλιώρη, αναγκάστηκε σε παραίτηση από την προεδρία του ΔΣ του ΟΚΑΝΑ στα τέλη του 2013 από την τότε υφυπουργό Υγείας, Ζέττα Μακρή. Η υπερασπιστική της γραμμή τότε ήταν ότι «τα πορίσματα (του ΣΕΥΥΠ) αναφέρονται σε ελέγχους που είχαν γίνει πριν το 2009, ενώ εγώ ανέλαβα τον ΟΚΑΝΑ το 2010».
Έκτοτε η υπόθεσή της δεν έχει τελεσιδικήσει.
Διαβάστε παρακάτω το σχόλιο της κ. Μαλλιώρη:
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας κ. Π. Πολάκης αναφέρεται απαξιωτικά στις δράσεις του ΟΚΑΝΑ και ειδικότερα στην προγραμματική σύμβαση μεταξύ ΚΕΕΛΠΝΟ – ΟΚΑΝΑ. Λόγοι που συνδέονται με την δικαστική διερεύνηση του θέματος, την επιλογή της σιωπής τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωση των σχετικών εκθέσεων του ΣΕΥΥΠ, την γνώση ότι συχνά οι πολιτικοί υπερβάλλουν στο πλαίσιο της κομματικής αντιπαράθεσης, μου επέβαλαν τη στάση της “ψυχραιμίας” και της διακριτικής, θέλω να πιστεύω, ενημέρωσης του Πρωθυπουργού, μέσω επιστολής μου, στις 4 Νοεμβρίου 2016.
Με την ευκαιρία της συζήτησης στην Βουλή, στις 12 Απριλίου του 2017, σχετικά με την Σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα Θέματα Υγείας ο κ. Πολάκης μεταξύ άλλων ανέφερε, “να μην κουβεντιάσουμε για την προγραμματική σύμβαση ΚΕΕΛΠΝΟ-ΟΚΑΝΑ που πήρε 10 εκατομμύρια για να προσλάβει εκατόν τριάντα άτομα επί εποχής Λοβέρδου, και σε οκτώ μήνες τα έφαγαν και τα δέκα, κάνοντάς τα γυψοσανίδες στα κτήρια, τα υπάρχοντα, των δομών του ΟΚΑΝΑ”.
Διαβάζοντας αυτές τις δηλώσεις, ευελπιστούσα ότι η παρούσα διοίκηση του ΟΚΑΝΑ θα ενημέρωνε την προισταμένη της αρχή, δηλαδή τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, αν πράγματι με τα χρήματα της σύμβασης ΚΕΕΛΠΝΟ-ΟΚΑΝΑ, έγιναν “γυψοσανίδες στα κτήρια τα υπάρχοντα”, δεδομένου ότι και τόσο ο σημερινός πρόεδρος όσο και ο αντιπρόεδρος του ΟΚΑΝΑ δούλευαν σε κάποιες από αυτές τις “γυψοσανίδες”.
Όφειλαν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να αντιδράσουν στις δηλώσεις αυτές υπερασπιζόμενοι την αλήθεια που είναι, ότι με τα χρήματα αυτά έγιναν, 35 νέες θεραπευτικές μονάδες ανά την Ελλάδα με αποτέλεσμα να εξυπηρετούνται σήμερα 8.325 θεραπευόμενοι έναντι των 4.500 πριν την δημιουργία τους!
Όφειλαν επίσης να ενημερώσουν, σχετικά με την αναφορά του αναπληρωτή υπουργού, “για να προσλάβει εκατόν τριάντα άτομα επί εποχής Λοβέρδου”, ότι λόγω μνημονίου ποτέ δεν έγιναν οι προσλήψεις αυτές. Εντούτοις οι 35 νέες μονάδες και λειτούργησαν και αναγνωρίστηκαν σαν μία από τις πλέον αποτελεσματικές ενέργειες και μάλιστα σε εποχή οικονομικής κρίσης.
Είναι πράγματι άχαρο να “ευλογεί κανείς τα γένια του” αλλά η διαστρέβλωση της αλήθειας προκαλεί χειρότερα συναισθήματα. Η δικαιοσύνη θα κρίνει αν πράγματι η τότε διοίκηση του ΟΚΑΝΑ, της οποίας είχα την τιμή να προεδρεύω, “σε οκτώ μήνες τα έφαγε και τα δέκα εκατομμύρια” όπως ισχυρίζεται ο αναπληρωτής υπουργός.
Μέχρι τότε όμως, η απαξίωση ενός έργου που αφορά τους 600 και πλέον εργαζόμενους του ΟΚΑΝΑ, τους 8.325 θεραπευόμενους και τις οικογενειές τους, τις τοπικές κοινωνίες που με αξιοσημείωτο ενθουσιασμό στήριξαν τα θεραπευτικά αυτά προγράμματα και την διεθνή αναγνώριση της χώρας μας σχετικά με την αντιμετώπιση της δραματικής αύξησης του Aids στους χρήστες ναρκωτικών, είναι τουλάχιστον άδικη και προκλητική. Και η πρόκληση αυτή σπάει ακόμη και την επιλογή της σιωπής…….