Kατά την επέμβαση τον ασθενή φρόντισαν συνολικά 10 άτομα, γιατροί, νοσηλευτικό προσωπικό, τεχνολόγος ακτινολογικού μηχανήματος καθώς και επαγγελματίας Υγείας εκπαιδευμένος στην διαχείριση εξειδικευμένων χειρουργικών υλικών.
Παρά το υψηλό επίπεδο επικινδυνότητας, λόγω των ταυτόχρονων σοβαρών προβλημάτων υγείας, ο 70χρονος υποβλήθηκε πρώτα σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή και στην συνέχεια σε αντιμετώπιση ανευρύσματος κοιλιακής αορτής με τοποθέτηση ενδοαγγειακών μοσχευμάτων, στον ίδιο χειρουργικό χρόνο.
Οι δύο επεμβάσεις διενεργήθηκαν από την επικεφαλής χειρουργό και συντονίστρια Γενική Χειρουργό, Διευθύντρια της Β’ Κλινικής Ρομποτικής Χειρουργικής & Χειρουργικής Ογκολογίας του Metropolitan General, Ελένη Καραφώκα-Μαύρου και την ομάδα της, τον επιμελητή χειρουργικής, Μάριο Παπαχρυσοστόμου και την αναισθησιολόγο, Μαρία Ψαρρού σε συνεργασία με τον υπεύθυνο της αγγειοχειρουργικής ομάδας, τον Νικόλαο Πατέλη και τον συνεργάτη Αγγειοχειρουργό Ιωάννη Τσάγκο.
Ο ασθενής έλαβε ήδη εξιτήριο
Εξαιτίας της διπλής χειρουργικής επέμβασης με μεγάλο βαθμό δυσκολίας και προσθετικό επίπεδο επικινδυνότητας αξιοποιήθηκε όλη η διαθέσιμη (και για τις δύο ειδικότητες) σύγχρονη βιοϊατρική τεχνολογία. Με στόχο την καλύτερη ανταπόκριση στις ανάγκες του ασθενούς, οι δύο χειρουργικές ομάδες συντονίστηκαν πλήρως στην επιλογή και προετοιμασία της χειρουργικής αίθουσας, στην επιλογή εξοπλισμού, εργαλείων και ειδικών υλικών και στην ενημέρωση και τον συντονισμό του εξειδικευμένου βοηθητικού προσωπικού και για τις δύο επεμβάσεις.
Οι δυο ομάδες συνεργάστηκαν από το στάδιο της διάγνωσης και κατά την ανίχνευση των πιθανών κινδύνων για την υγεία του ασθενούς, αλλά και για την πορεία αυτής μετά την επέμβαση. Χάρη στην καλή έκβαση, δεν χρειάστηκε νοσηλεία στην μονάδα, καθώς τα δύο χειρουργεία δεν πραγματοποιήθηκαν με την ανοικτή μέθοδο.
Ο ασθενής νοσηλεύθηκε σε απλή κλίνη και την επομένη σιτίσθηκε και κινητοποιήθηκε κανονικά. Μάλιστα, ο ασθενής έλαβε εξιτήριο τη 2η μετεγχειρητική ημέρα.
Αναφερόμενη στο ιατρικό εγχείρημα η κ. Καραφώκα – Μαύρου επεσήμανε ότι «η χρήση σύγχρονων χειρουργικών τεχνικών και εξελιγμένων εργαλείων, αποτελεί ένα ακόμη θεραπευτικό «όπλο» στην φαρέτρα των χειρουργών της νέας χιλιετίας. Οι δυνατότητες αυτές βρίσκουν πρόσφορο πεδίο εφαρμογής στην αντιμετώπιση ασθενών με σύνθετες παθήσεις, υψηλό επίπεδο επικινδυνότητας και δυσκολία στην ιεράρχηση προτεραιοτήτων, ως προς τη σειρά με την οποία θα πρέπει να αντιμετωπισθούν. Η συνύπαρξη εξειδικευμένων χειρουργικών ομάδων στον ίδιο ασθενή, στον ίδιο χειρουργικό χρόνο, μειώνει το κόστος και τους χρόνους νοσηλείας, βελτιώνει το θεραπευτικό αποτέλεσμα αλλά και το ψυχολογικό και συναισθηματικό φορτίο του ασθενούς και της οικογένειας του».