» Στη χώρα μας, έχοντας βιώσει με τραυματικό τρόπο την προηγούμενη περίοδο τις παρενέργειες της λιτότητας, υλοποιούμε εδώ και 2 χρόνια, ένα διαφορετικό πολιτικό σχέδιο για την Υγεία, το οποίο χαρακτηρίζεται από: την καθολική κάλυψη του πληθυσμού στην Υγεία μέσω της περίθαλψης και των ανασφάλιστων που θεσμοθετήσαμε, την «μεροληψία» υπέρ του δημόσιου συστήματος υγείας, την «ηθικοποίηση» του ΕΣΥ, τον περιορισμό της «παθητικής ιδιωτικοποίησής» του και της δυσβάστακτης οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών, τη στροφή στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και στη Δημόσια Υγεία και την έμφαση στα δικαιώματα των ασθενών. Παρά τις δυσκολίες και τα διαχρονικά προβλήματα που διαχειριζόμαστε, έχουμε ήδη δώσει επαρκή και αναγνωρίσιμα «δείγματα γραφής», όπως:
Η ενίσχυση του ΕΣΥ με μόνιμο και επικουρικό προσωπικό, η αύξηση του ορίου δαπανών στις δημόσιες δομές και στον ΕΟΠΥΥ, η διοικητική μεταρρύθμιση του συστήματος ψυχικής υγείας, η προετοιμασία των νέων αποκεντρωμένων δομών ΠΦΥ (ΤΟΜΥ), η διαφανής λίστα χειρουργείου, τα γραφεία προστασίας των δικαιωμάτων ασθενών, η μηδενική συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη των πολιτών που είναι σε ακραία φτώχεια και η αποζημίωση επιπλέον διαγνωστικών και προληπτικών εξετάσεων από τον ΕΟΠΥΥ.
Στο κρίσιμο πολιτικό ερώτημα αν στο σημερινό περιβάλλον λιτότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας υπάρχουν περιθώρια αποτελεσματικής λειτουργίας του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και του Κοινωνικού Κράτους, απαντάμε ναι, υπό την προϋπόθεση της ενίσχυσης τους με ανθρώπινους και υλικούς πόρους και της μεταρρύθμισης τους με στόχο την καθολικότητα, την ισότητα και την ποιότητα στη φροντίδα. Υπό τον όρο, δηλαδή, της σταδιακής απεμπλοκής από τη λιτότητα και της σύγκλισης των δημόσιων δαπανών υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ με τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους.
Σήμερα, επίσης, συμπληρώνονται 69 χρόνια από την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμούς Υγείας (ΠΟΥ) στις 7 Απριλίου 1948. Η επέτειος αυτή αποτελεί μια αφορμή για να επαναβεβαιώσουμε την προσήλωση μας στις αρχές του ΠΟΥ και για να επαναλάβουμε την πάγια θέση της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης ότι η Δημόσια Υγεία είναι η μόνη πραγματικά δημοκρατική πολιτική υγείας γιατί αφορά όλο τον πληθυσμό και επιδρά με ισότιμο τρόπο στους πολίτες, χωρίς διακρίσεις. Η Δημόσια Υγεία είναι επένδυση στην καθολική προστασία των ανθρώπων από τις καθημερινές και συχνά παγκοσμιοποιημένες απειλές για την Υγεία τους, είναι επένδυση στην υγειονομική ασφάλεια και την ποιότητα ζωής αλλά και στη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας και του κοινωνικού κράτους.