«Η συχνότητα εμφάνισης της ξηροφθαλμίας στον γενικό πληθυσμό είναι περίπου 30% και η συχνότητα αυξάνεται προϊούσης της ηλικίας των ασθενών» ανέφερε ο χειρουργός οφθαλμίατρος, Δρ Γιάννης Μάλλιας.
Επίσης ορισμένα συστηματικά αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ρευματοειδήςαρθρίτιδακαι ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος καθώς επίσης και το σύνδρομο Sjogren,σχετίζονται άμεσα με την εμφάνιση ξηροφθαλμίας.
ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Τα βασικά συμπτώματα των ασθενών που πάσχουν από ξηροφθαλμία, σύμφωνα με τους οφθαλμιάτρους είναι:
Κνησμός
Κοκκίνισμα
Τσούξιμο,
Δάκρυρροια
Σαν να έχουν άμμο
Θολή όραση
Διακυμάνσεις της όρασης
Ανάλογα με την βαρύτητα των συμπτωμάτων, ενδέχεται να επηρεαστεί σημαντικά η ποιότητα ζωής του πάσχοντος.
Όπως εξηγεί ο κ.Μάλλιας, «υπάρχει σημαντική διαφορά της βαρύτητας της νόσου και της έντασης των συμπτωμάτων,με αποτέλεσμα πολλοί ασθενείς να παραμένουν αδιάγνωστοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που μπορεί να επιφέρει σημαντικές επιπλοκές, όπως η εμφάνιση ουλοποίησης του επιπεφυκότα και εμφάνιση θόλωσης και εξέλκωσης του κερατοειδούς».
ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ -ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η ξηροφθαλμία οφείλεται είτε σε ελαττωμένη παραγωγή δακρύων είτε σε αυξημένη εξάτμισή τους, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει στη βλεφαρίτιδα.
Η αντιμετώπιση των ασθενών με ξηροφθαλμία ξεκινά με την κατάλληλη εκπαίδευση για την αποφυγή περιβαλλοντικών παραγόντων που την επιδεινώνουν.Συστήνεται η αποφυγή της χρήσης κλιματιστικών, η οδήγηση αυτοκινήτου με ανοιχτό το παράθυρο και η οδήγηση μοτοσυκλέτας χωρίς προστατευτικό κράνος με τζάμι για να προφυλάσσονται τα μάτια από τον αέρα.
Ακολούθως συστήνεται στους ασθενείς η ενστάλαξη τεχνητών δακρύων. Ανάλογα με την περίπτωση συστήνονται δάκρυα υποοσμωτικά, με υαλουρονικό ή δάκρυα χωρίς συντηρητικά.
Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνεται απόφραξη των δακρυϊκών σωληναρίων με ειδικές μικροσκοπικές ''τάπες''. Με τον τρόπο αυτό περιορίζεται η αποχέτευση των δακρύων προς την ρινική κοιλότητα, με αποτέλεσμα τα δάκρυα του ασθενούς να παραμένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην οφθαλμική επιφάνεια.
Σε ασθενείς με ξηροφθαλμία μετά από μακροχρόνια χρήση φακών επαφής συστήνεται η διακοπή της χρήσης των φακών για ένα διάστημα ή ο περιορισμός της χρήσης σε λίγες ώρες το 24ωρο.
Σε περιπτώσεις που επιμένουν,ο οφθαλμίατρος χορηγεί τεχνητά δάκρυα και στεροειδή είτε σε σταγόνες είτε σε μορφή οφθαλμικής αλοιφής, στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει τις εξάρσεις της νόσου.
Στο σημείο αυτό χρειάζεται να τονιστεί ότι οι ασθενείς που κάνουν χρήση κορτιζόνης τοπικά είτε σε σταγόνες είτε σε αλοιφή χρειάζεται να παρακολουθούνται συχνά από τον οφθαλμίατρό τους για την αποφυγή εμφάνισης επιπλοκών.