Περίπου το 1/3 των ασθενών με μείζονα κατάθλιψη, εμφανίζονται ως ανθεκτικοί στη θεραπεία με φάρμακα, δηλαδή δεν ανταποκρίνονται και δεν υποχωρούν τα συμπτώματα, παρά τις αλλαγές στη φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνουν.
«Σε αυτές τις περιπτώσεις, το r-TMS (ο επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός – repetitive Transcranial Magnetic Stimulation) θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μια εναλλακτική θεραπεία ή και σαν ενισχυτική θεραπεία, παράλληλα με τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα ή την ψυχοθεραπεία» τονίζει η ψυχίατρος Παναγιώτα Δριμάλα.
Σύμφωνα με την ίδια, «έχει φανεί ότι η θεραπεία r-TMS διευκολύνει τον ασθενή να ανταποκρίνεται καλύτερα στη φαρμακευτική αγωγή. Οι ασθενείς λοιπόν, που δεν ανταποκρίνονται στην φαρμακευτική αγωγή ή που δεν μπορούν να ανεχτούν τα φάρμακα, θα μπορούσαν να εξετάσουν σαν επιλογή τη θεραπεία με r-TMS».
Ο επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός που εφαρμόζεται σε πλήθος θεραπευτικών κέντρων σε ΗΠΑ και Ευρώπη, χρησιμοποιεί σύντομους παλμούς ενός μαγνητικού πεδίου για να διεγείρει τα νευρικά κύτταρα σε περιοχές του εγκεφάλου που πιστεύεται ότι συμμετέχουν στον έλεγχο της διάθεσης.
Όπως υπογραμμίζει η κ. Δριμάλα, η θεραπεία r-TMS είναι ασφαλής και αποτελεσματική και διεξάγεται στα πλαίσια ενός ιατρείου. Η κύρια φάση της θεραπείας περιλαμβάνει 30 συνεδρίες διάρκειας 45 λεπτών περίπου, οι οποίες πραγματοποιούνται σε καθημερινή βάση (εκτός Σαββατοκύριακου), για διάστημα 6 εβδομάδων.
Κατά τη διάρκεια των θεραπευτικών συνεδριών, ο ασθενής κάθεται άνετα και χαλαρώνει στην καρέκλα της θεραπείας. Ένα μαγνητικό πηνίο ακουμπά ελαφρά στο κεφάλι του και χορηγεί εστιασμένη μαγνητική διέγερση απευθείας σε περιοχές του εγκεφάλου που είναι γνωστό ότι υπολειτουργούν ή υπερλειτουργούν σε ασθενείς με κατάθλιψη. Ο ασθενής ακούει έναν ήχο «κλικ» και αισθάνεται ένα ελαφρύ «χτύπημα» στο σημείο που ακουμπά το πηνίο.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της συνεδρίας ο ασθενής είναι ξύπνιος και σε εγρήγορση. Μετά το τέλος της συνεδρίας ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει αμέσως στις συνήθεις δραστηριότητές του, καθώς δεν επηρεάζεται η εγρήγορση ή οι γνωστικές του λειτουργίες.
Μάλιστα οι ειδικοί υπογραμμίζουν το γεγονός ότι το r-TMS δεν παρουσιάζει και δεν επιτείνει καμία από τις παρενέργειες που προκαλούνται από τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, όπως γαστρεντερικές ενοχλήσεις, ξηροστομία, σεξουαλική δυσλειτουργία, αύξηση βάρους ή καταστολή.
Η θεραπεία διέγερσης του εγκεφάλου για την κατάθλιψη r-TMS εφαρμόζεται στο κέντρο «ΝΟΟΣ ΕΥΔΙΑ», σε συνεργασία με το «ΥΓΕΙΑnet» του Ομίλου «ΥΓΕΙΑ».
Κατάθλιψη
Η κατάθλιψη είναι μία διαταραχή με σοβαρές παρενέργειες, η οποία πλήττει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Συγκεκριμένα, 350 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από τα συμπτώματα της κατάθλιψης, εκ των οποίων τα 2/3 είναι γυναίκες. Μέχρι το έτος 2030, η κατάθλιψη προβλέπεται να γίνει η πιο διαδεδομένη αιτία αναπηρίας.
H κατάθλιψη ανήκει στις Διαταραχές της Διάθεσης και στους ασθενείς συνυπάρχουν πέντε (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα συμπτώματα:
-Καταθλιπτική διάθεση
-Έντονη ελάττωση του ενδιαφέροντος ή της ευχαρίστησης
-Σημαντική απώλεια ή αύξηση του βάρους ή ελάττωση ή αύξηση της όρεξης
-Αϋπνία ή υπερυπνία
-Ψυχοκινητική διέγερση ή επιβράδυνση
-Κόπωση ή απώλεια της ενεργητικότητας
-Αισθήματα αναξιότητας ή υπέρμετρης ή απρόσφορης ενοχής
-Ελαττωμένη ικανότητα σκέψης ή συγκέντρωσης ή αναποφασιστικότητα
-Επανερχόμενες σκέψεις θανάτου.
Επιπλέον, για να τεθεί η συγκεκριμένη διάγνωση, τα συμπτώματα δεν πρέπει να πληρούν τα κριτήρια ενός μεικτού επεισοδίου, θα πρέπει να προκαλούν κλινικά σημαντική ενόχληση ή έκπτωση της κοινωνικής, επαγγελματικής ή άλλων περιοχών της λειτουργικότητας, να μην οφείλονται στις άμεσες φυσιολογικές δράσεις μίας ουσίας και να μην εξηγούνται καλύτερα με Πένθος.
Αίτια κατάθλιψης
Δεν υπάρχει μία και μοναδική αιτία που να εξηγεί την εμφάνιση της κατάθλιψης. Όπως και πολλές άλλες διαταραχές, έτσι και η καταθλιπτική διαταραχή φαίνεται πως είναι αποτέλεσμα συνδυαστικής δράσης διαφορετικών παραγόντων.
Η κυρίαρχη επιστημονική θεωρία είναι ότι η κατάθλιψη προκαλείται από μια ανισορροπία των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου. Ωστόσο, τόσο τα ψυχοπιεστικά γεγονότα ζωής όσο και η γενετική προδιάθεση (ιστορικό κατάθλιψης στην οικογένεια) αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης της διαταραχής.