Του Δημήτριου Κ. Φιλίππου, MD, PhD
Γενικού Χειρουργού
Οι βουβωνοκήλες είναι οι κήλες που αναπτύσσονται στη βουβωνική περιοχή και αποτελούν το 75-85% του συνόλου των κηλών. Η πιθανότητα ανάπτυξης βουβωνοκήλης ενός άνδρα κατά τη διάρκεια της ζωής του είναι 27%, ενώ μίας γυναίκας περίπου 3%.Οι βουβωνοκήλες διακρίνονται σε ευθείες και σε λοξές αναλόγως της πορείας και της θέσης του σάκου σε σχέση με τα ανατομικά στοιχεία της περιοχής.
Διακρίνονται επίσης, όπως όλες οι κήλες, σε απλές ή ανατασσόμενες όταν το περιεχόμενο μπορεί να επιστρέψει στην κοιλιά, σε μη ανατασσόμενες οι οποίες προβάλουν μόνιμα, σε αποφραγμένες όταν περιέχουν έντερο που έχει αποφραχθεί, και τέλος σε περιεσφιγμένες δηλαδή είναι μη ανατασσόμενες κήλες στις οποίες αιμάτωση του περιεχόμενου οργάνου έχει επηρεαστεί.
Τα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζεται η βουβωνοκήλη και τα οποία οδηγούν συνήθως τον άρρωστο στο γιατρό είναι η εμφάνιση διόγκωσης στην περιοχή (η οποία μπορεί να είναι μόνιμη ή διαλείπουσα) και το άλγος.
Στα αρχικά στάδια της κήλης τα συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια και το άλγος να εμφανίζεται μόνο όταν αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση, όπως κατά την άρση βάρους ή τη δυσκοιλιότητα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις το αρχικό σύμπτωμα είναι ένας ξαφνικός πόνος κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής προσπάθειας.
'Οσον αφορά τη χειρουργική προσέγγιση της θέματος συμφωνούν όλοι ότι εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, η αποτελεσματικότερη διόρθωση μίας βουβωνοκήλης στηρίζεται στη σωστή τοποθέτηση ενός συνθετικού εμβαλώματος.
Ενός δηλαδή συνθετικού υλικού, το οποίο είτε καθηλώνεται με λίγα ράμματα είτε απλά τοποθετείται και σταθεροποιείται στη σωστή θέση.
Με τον τρόπο αυτό αφενός μεν επιτυγχάνεται η αποτελεσματική αποκατάσταση της κήλης, αφετέρου δε μειώνεται η ταλαιπωρία του ασθενούς. Οι ιδιότητες που κάνουν μία συνθετική πρώτη ύλη κατάλληλη για προσθετική χρήση είναι οι ακόλουθες:
Να μην αλλοιώνεται από τα υγρά των ιστών, να είναι χημικά αδρανής, να μην προκαλεί φλεγμονή η αντίδραση ξένου σώματος, να μην προκαλεί αλλεργία η υπερευαισθησία, να έχει μηχανική αντοχή, να είναι αποστειρώσιμη, και τέλος να είναι σε μορφή πλέγματος, η οποία είναι καλύτερα ανεκτή σε μολυσμένο περιβάλλον και τελικά ενσωματώνεται στο κοιλιακό τοίχωμα λόγω της ανάπτυξης συνδετικού ιστού στα διάκενα.
Συγκεκριμένα, με το πλέγμα καλύπτεται το έλειμμα και ισχυροποιείται η περιοχή της κήλης, ενώ μειώνεται και σχεδόν εξαλείφεται ο κίνδυνος υποτροπής.
Η τομή για την αποκατάσταση της κήλης είναι μικρή, δεν καταλείπει σημαντική ουλή και η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε με γενική αναισθησία, είτε με ραχιαία είτε με τοπική.
Πιστεύουμε ότι η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης με τοποθέτηση πλέγματος υπό τοπική αναισθησία είναι η καλύτερη μέθοδος, επειδή είναι εύκολη, ασφαλής, φτηνή, ο ασθενής επιστρέφει την ίδια ημέρα στο σπίτι του, έχει καλά αποτελέσματα, ενώ αποφεύγεται και η διαδικασία της γενικής αναισθησίας.
Μεγάλη σημασία στη μέθοδο αυτή η οποία προτιμάται από μεγάλα κέντρα του εξωτερικού, έχει η καλή γνώση της ανατομίας και η σωστή διενέργεια τοπικής αναισθησίας. Για μεγαλύτερες και πιο παραμελημένες κήλες η επέμβαση μπορεί να γίνει με ραχιαία αναισθησία.
Με τον τρόπο αυτό ο ασθενής χειρουργείται χωρίς μεγάλο κόπο και κόστος και επιστρέφει το βράδυ σπίτι του έχοντας αντιμετωπίσει εύκολα και αποτελεσματικά ένα συχνό πρόβλημα, που μπορεί όμως να τον οδηγήσει σε περιπέτειες.
Δημήτριος Κ. Φιλίππου, MD, PhD
Γενικός Χειρουργός
http://xeirourgikh.blogspot.gr/
http://www.filippou-surgery.gr
Email: d_filippou@hotmail.com