Την καταγγελία κάνει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία, (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος, ο οποίος επισκέφθηκε το πρωί το Νοσοκομείο «Αττικόν».
Ο ίδιος περιγράφει την εικόνα που αντίκρυσε και δίνει στη δημοσιότητα σχετικές φωτογραφίες.
«Επισκέφθηκα το πρωί το «Αττικό Νοσοκομείο». Την ώρα που άρχιζε η εφημερία του. Ετοιμάζονταν για πόλεμο οι συνάδελφοι. Γεμάτη η κεντρική είσοδος με φορεία άδεια έτοιμα να υποδεχθούν ασθενείς. Τρεις ώρες μετά την εκκίνηση της εφημερίας και η κεντρική είσοδος είναι γεμάτη ασθενοφόρα, γεμάτα ασθενείς τα Επείγοντα και μεγάλη ταλαιπωρία για εξέταση. Τα ασθενοφόρα σταθμεύουν στη Κεντρική είσοδο γιατί ανακαινίζονται τα Επείγοντα. Οι λιγοστοί εργαζόμενοι γιατροί, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς και άλλοι, ήρωες τρέχουν και δεν φθάνουν. Όπως σε κάθε μεγάλο νοσοκομείο. Το Αττικό Νοσοκομείο ξεκίνησε την εφημερεία με ράντζα από τη προηγούμενη εφημερεία. Φταίει το Αττικό; Ασφαλώς και όχι», σημειώνει.
Τα ράντζα αποτελούν χρόνια παθογένεια του συστήματος υγείας, όπως λέει, κυρίως στα μεγάλα νοσοκομεία του κέντρου και της περιφέρειας και κυρίως στα παθολογικά περιστατικά. Το φαινόμενο των ράντζων προκαλείται από την αυξημένη προσέλευση ασθενών στα επείγοντα κατά τις ημέρες εφημερίας.
«Πάρα πολλά μεγάλα νοσοκομεία για να αποφύγουν την ανάπτυξη ράντζων νοσηλεύουν τα υπεράριθμα παθολογικά περιστατικά σε χειρουργικές κλινικές. Αναρωτιόμαστε ποιο από τα δύο είναι το χειρότερο κακό, καθότι οι νοσηλείες παθολογικών περιστατικών σε επεμβατικές κλινικές αυξάνει το δείκτη νοσοκομειακών λοιμώξεων. Μπορεί να λύσει αυτό το ζήτημα η καθημερινή εφημερία των νοσοκομείων; Ασφαλώς και όχι. Δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό να το υποστηρίξει. Στα μεγάλα νοσοκομεία θα αυξηθεί η συνολική προσέλευση, άρα και τα ράντζα ή οι νοσηλείες παθολογικών περιστατικών σε χειρουργικές ειδικότητες. Θα αυξηθούν κατά πολύ οι διακομιδές ασθενών από νοσοκομείο σε νοσοκομείο προκειμένου να αντιμετωπίζονται», εξηγεί ο Μιχάλης Γιαννάκος.
Συμπληρώνει δε πως πολλά από τα νοσοκομεία της περιφέρειας έχουν απωλέσει το δευτεροβάθμιο χαρακτήρα τους λόγω ελλείψεων βασικών ειδικοτήτων γιατρών, νοσηλευτών και άλλων ειδικοτήτων με αποτέλεσμα να διακομίζουν τα περιστατικά σε άλλα νοσοκομεία.
«Οι ασθενείς αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια στα μεγάλα νοσοκομεία. Στη χώρα μας λειτουργούν 3,5 νοσοκομειακές κλίνες ανά 100.000 κατοίκους εν αντιθέσει με το μέσο όρο των χωρών της Ευρώπαικής Ενωσης που είναι 5,3 κλίνες ανά 100.000 κατοίκους. Τι χρειαζόμαστε για να διορθωθεί η κατάσταση; Όχι διοικητικά μέτρα όπως καθημερινές εφημερείες που θα διαλύσουν τα μεγάλα νοσοκομεία. Προσλήψεις προσωπικού με κίνητρα προσέλκυσης. Ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Ανάπτυξη του θεσμού του οικογενειακού γιατρού που τώρα δεν υφίσταται. Περισσότερα παθολογικά νοσοκομειακά κρεβάτια και ασφαλή λειτουργία των περιφερειακών νοσοκομείων με προσλήψεις προσωπικού», καταλήγει ο ίδιος.