Η χημική βιομηχανία αντέγραψε τις μεθόδους της βιομηχανίας καπνού, όταν ανακάλυψε και κατέστειλε πληροφορίες για τις βλάβες στην υγεία, που προκαλούνται από την έκθεση σε PFAS (φθοροαλκυλικές ουσίες, ευρύτερα γνωστές ως “παντοτινά χημικά”), σύμφωνα με μια ανάλυση από το πανεπιστήμιο του San Francisco (UCSF).
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε χθες, 1η Ιουνίου, στο Annals of Global Health, εξετάζει έγγραφα από τις βιομηχανίες DuPont και 3M, τους μεγαλύτερους κατασκευαστές PFAS παγκοσμίως, και αναλύει τις τακτικές που ακολούθησαν για την καθυστέρηση της ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με την τοξικότητα των PFAS και, συνεπώς, για την καθυστέρηση της θέσπισης κανονισμών που διέπουν την χρήση τους.
Τα PFAS είναι ευρέως χρησιμοποιούμενα χημικά σε ρούχα, είδη οικιακής χρήσης και τρόφιμα. Είναι εξαιρετικά ανθεκτικά στη διάσπαση, δίνοντάς τους το όνομα “παντοτινά χημικά”. Είναι πλέον πανταχού παρόντα σε προϊόντα ανθρώπινης χρήσης κι εφαρμογής, αλλά και στο περιβάλλον.
Διαβάστε επίσης: Τι είναι οι ουσίες PFAS και γιατί είναι επικίνδυνες για την υγεία
“Αυτά τα έγγραφα αποκαλύπτουν σαφείς αποδείξεις ότι η χημική βιομηχανία γνώριζε τους κινδύνους των PFAS και απέτυχε να ενημερώσει το κοινό, τις ρυθμιστικές αρχές, ακόμη και τους δικούς τους υπαλλήλους, σχετικά με τους κινδύνους”, δήλωσε η δρ. Tracey J. Woodruff, καθηγήτρια και διευθύντρια του Προγράμματος για την Αναπαραγωγική Υγεία και το Περιβάλλον (PRHE) στο UCSF, πρώην ανώτερη επιστήμονας και σύμβουλος πολιτικής στην Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA) και επικεφαλής της νέας έρευνας.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που αυτά τα έγγραφα της βιομηχανίας PFAS αναλύονται από επιστήμονες χρησιμοποιώντας μεθόδους που έχουν σχεδιαστεί για να αποκαλύψουν αντίστοιχες τακτικές της καπνοβιομηχανίας.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν γνωστές εδώ και δεκαετίες
Τα μυστικά έγγραφα της βιομηχανίας χημικών ανακαλύφθηκαν στο πλαίσιο μήνυσης που κατατέθηκε από τον δικηγόρο Robert Bilott, ο οποίος ήταν ο πρώτος που μήνυσε επιτυχώς την DuPont για μόλυνση από PFAS και της οποίας η ιστορία παρουσιάστηκε στην ταινία “Dark Waters” του 2019. Ο Bilott έδωσε τα έγγραφα, τα οποία εκτείνονται σε 45 χρόνια από το 1961 έως το 2006, στους παραγωγούς του ντοκιμαντέρ «The Devil We Know», οι οποίοι τα δώρισαν στη Βιβλιοθήκη Εγγράφων Χημικής Βιομηχανίας UCSF.
“Η πρόσβαση σε αυτά τα έγγραφα μας επιτρέπει να δούμε τι γνώριζαν οι κατασκευαστές και πότε, αλλά και πώς οι ρυπογόνες βιομηχανίες κρατούν στο συρτάρι κρίσιμες πληροφορίες για τη δημόσια υγεία”, δήλωσε η πρώτη συγγραφέας της έρευνας, δρ. Nadia Gaber, η οποία ηγήθηκε της έρευνας ως συνεργάτιδα του PRHE. “Αυτή η έρευνα είναι σημαντική για να μας οδηγήσει προς μια προληπτική και όχι αντιδραστική αρχή χημικής ρύθμισης”.
Λίγα ήταν δημοσίως γνωστά για την τοξικότητα των PFAS για τα πρώτα 50 χρόνια χρήσης τους, αναφέρουν οι συγγραφείς της έρευνας με τίτλο “The Devil They Knew: Chemical Documents Analysis of Industry Influence on PFAS Science”, παρά το γεγονός ότι “η βιομηχανία χημικών κατείχε πολλαπλές μελέτες που έδειξαν δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία τουλάχιστον 21 χρόνια προτού τις δημοσιοποιήσουν”.
Η μελέτη αναφέρει: “Η DuPont είχε αποδείξεις τοξικότητας των PFAS από εσωτερικές μελέτες σε ζώα και επαγγελματικές μελέτες που δεν δημοσίευσε στην επιστημονική βιβλιογραφία και δεν ανέφερε τα ευρήματά της στην EPA, όπως απαιτείται από το TSCA. Όλα αυτά τα έγγραφα επισημάνθηκαν ως ‘εμπιστευτικά’ και σε ορισμένες περιπτώσεις, τα στελέχη του κλάδου δήλωσαν ρητά ότι ‘ήθελαν να καταστραφεί αυτό το σημείωμα’”.
Καταστολή πληροφοριών για την προστασία κάποιου προϊόντος
Η έρευνα τεκμηριώνει ένα χρονοδιάγραμμα του τι γνώριζε η βιομηχανία χημικών έναντι της δημόσιας γνώσης και αναλύει τις στρατηγικές που χρησιμοποίησε για την καταστολή πληροφοριών ή την προστασία των επιβλαβών προϊόντων της. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Ήδη από το 1961, σύμφωνα με μια έκθεση της εταιρείας, ο Επικεφαλής Τοξικολογίας της Teflon ανακάλυψε ότι τα υλικά Teflon είχαν “την ικανότητα να αυξάνουν το μέγεθος του ήπατος των αρουραίων σε χαμηλές δόσεις” και συμβούλεψε να χειρίζονται τα χημικά “με εξαιρετική προσοχή” και ότι “η επαφή με το δέρμα πρέπει να αποφεύγεται αυστηρά”.
- Σύμφωνα με ένα εσωτερικό εταιρικό σημείωμα του 1970, το Εργαστήριο Haskell που χρηματοδοτήθηκε από την DuPont βρήκε ότι το C8 (ένα από τα χιλιάδες PFAS) είναι “πολύ τοξικό όταν εισπνέεται και μέτρια τοξικό όταν καταπίνεται”. Και σε μια ιδιωτική έκθεση του 1979 για την DuPont, τα εργαστήρια Haskell διαπίστωσαν ότι σκύλοι που εκτέθηκαν σε μία μόνο δόση PFOA “πέθαναν δύο ημέρες μετά την κατάποση”.
- Το 1980, η DuPont και η 3M έμαθαν ότι δύο από τις οκτώ έγκυες εργαζόμενες που είχαν εργαστεί στην κατασκευή του C8 γέννησαν παιδιά με γενετικές ανωμαλίες. Η εταιρεία δεν δημοσίευσε την ανακάλυψη ούτε είπε στους υπαλλήλους γι’ αυτό, και το επόμενο έτος ένα εσωτερικό εταιρικό σημείωμα ανέφερε: “Δεν γνωρίζουμε στοιχεία για γενετικές ανωμαλίες που προκαλούνται από το C8 στη DuPont”.
Παρά αυτά και άλλα παραδείγματα, η DuPont διαβεβαίωσε τους υπαλλήλους της το 1980 ότι το C8 “έχει χαμηλότερη τοξικότητα, όπως το επιτραπέζιο αλάτι”. Παραπέμποντας σε εκθέσεις μόλυνσης των υπόγειων υδάτων με PFAS κοντά σε ένα από τα εργοστάσια παραγωγής της DuPont, ένα δελτίο τύπου του 1991 ανέφερε: “Το C8 δεν έχει γνωστές τοξικές ή κακές επιπτώσεις στην υγεία στον άνθρωπο στα επίπεδα συγκέντρωσης που ανιχνεύτηκαν”.
Καθώς η προσοχή των Μέσων Ενημέρωσης για την μόλυνση από PFAS αυξήθηκε μετά από αγωγές το 1998 και το 2002, η DuPont έστειλε email στην EPA ζητώντας: “Χρειαζόμαστε την EPA για να πούμε γρήγορα (ακόμα και αύριο το πρωί) τα εξής: Ότι τα καταναλωτικά προϊόντα που πωλούνται με την επωνυμία Teflon είναι ασφαλή και ότι μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστό ότι προκαλούνται επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία από το PFOA”.
Το 2004, η EPA επέβαλε πρόστιμο στην DuPont επειδή δεν αποκάλυψε τα ευρήματά της για το PFOA.
Ο διακανονισμός των 16,45 εκατομμυρίων δολαρίων ήταν η μεγαλύτερη ποινή που επιβλήθηκε βάσει του περιβαλλοντικού νόμου των ΗΠΑ εκείνη την εποχή. Αλλά αντιστοιχούσε σε ένα μικρό κλάσμα των ετήσιων εσόδων 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων της DuPont από το PFOA και το C8 το 2005.
“Καθώς πολλές χώρες επιδιώκουν νομική και νομοθετική δράση για να περιορίσουν την παραγωγή PFAS, ελπίζουμε να βοηθηθούν από το χρονοδιάγραμμα των αποδεικτικών στοιχείων που παρουσιάζονται σε αυτήν την έρευνα”, δήλωσε η δρ. Woodruff. “Αυτό το χρονοδιάγραμμα αποκαλύπτει σοβαρές αποτυχίες στον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ ρυθμίζουν επί του παρόντος τις επιβλαβείς χημικές ουσίες”.
Πηγή: https://scitechdaily.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια χαρακιά στο αντικολλητικό τηγάνι αρκεί για να απελευθερώσει χιλιάδες “παντοτινά χημικά”
Κίνδυνος υγείας από τα ψάρια γλυκού νερού στις ΗΠΑ
φωτό: iStock