Όπως τονίζουν όλοι οι αρμόδιοι φορείς, η μη πρόσβαση στην εκπαίδευση, η υποχρέωση σε γάμο σε μικρή ηλικία, αλλά και η μη κατάργηση «εθίμων» που υποτιμούν την ανθρώπινη υπόσταση των γυναικών, όπως είναι η κλειτοριδεκτομή σε χώρες της Αφρικής, είναι τα βασικά στοιχεία εκμετάλλευσης των γυναικών παγκοσμίως που τις καθιστούν ανθρώπους και πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Αλλά για να μην κρύβουμε το κεφάλι στην άμμο, ακόμα και στον «πολιτισμένο» δυτικό κόσμο, οι γυναίκες πρέπει σε πολλές περιπτώσεις να εγκαταλείψουν την καριέρα τους για να αποκτήσουν οικογένεια, πρέπει να εξαρτώνται οικονομικά από τον σύζυγο ή τον πατέρα, πρέπει να κάνουν παιδιά, πρέπει να φορούν μαντίλες, πρέπει να έχουν γυναίκα γιατρό, πρέπει να φροντίζουν μόνες τα οικιακά, πρέπει, πρέπει, πρέπει… αν θέλουν να είναι αποδεκτές κοινωνικά.
Η επιλογή είναι μια πολυτέλεια για εκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως και όχι μόνο στην Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Ασία! Κι ας δείχνει το ημερολόγιο 2017, κι ας υπάρχουν χιλιάδες γυναίκες σε ηγετικές θέσεις της πολιτικής και του επιχειρηματικού κόσμου!
Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στο οποίο αναφέρει:
Η βαθιά και πολύπλευρη κρίση -οικονομική, κοινωνική και πρωτίστως κρίση αξιών- που έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις και πλήττει και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως δε την Ελλάδα, οφείλεται εν πολλοίς και στο ότι δεν έχουμε αξιοποιήσει, τουλάχιστον σε όλη του την έκταση, το ανθρώπινο κεφάλαιο το οποίο είναι ικανό αλλά και διαθέσιμο.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας μάς παρέχει, λοιπόν, την ευκαιρία -ακόμη δε περισσότερο μας επιβάλλει το χρέος- να αναλογισθούμε τις ευθύνες που αντιστοιχούν σε καθένα, ανάλογα με τον ρόλο του, για το ότι υπάρχει ένα σημαντικό έλλειμμα ως προς την πλήρη αξιοποίηση της γυναίκας αφενός στο πεδίο της ατομικής και ιδίως της συλλογικής ανθρώπινης δημιουργίας. Και, αφετέρου, στο πεδίο κατάλληλης οργάνωσης της κοινωνίας υπό όρους επαρκώς θωρακισμένης κοινωνικής συνοχής.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ας μη μείνει, λοιπόν, μια συνηθισμένη επέτειος και ας αποτελέσει την αφετηρία τόσο για τη συμπλήρωση των θεσμικών κενών που εμποδίζουν την πλήρη ανάδειξη της προσωπικότητάς της όσο και για την ολοκληρωμένη εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου, το οποίο ισχύει μεν πλην όμως είτε δεν εφαρμόζεται είτε εφαρμόζεται ατελώς».
Πρόβλημα η απασχόληση
Το Thomson Reuters Foundation ρώτησε περίπου 100 άτομα στη Βρετανία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ, την Αιθιοπία, την Κένυα, τη Σενεγάλη, την Ινδία, την Ταϊλάνδη, τη Βραζιλία και την Κολομβία ποιες θεωρούν ότι είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για τις γυναίκες.
Οι απαντήσεις κυμαίνονταν από ανησυχίες για τη βία σε βάρος των γυναικών έως την άνιση κατανομή των υποχρεώσεων ενός νοικοκυριού, ωστόσο η κυρίαρχη ανησυχία ήταν η απασχόληση – οι γυναίκες να έχουν ισότιμη πρόσβαση στις θέσεις εργασίας, ίσο μισθό και να έχουν την ευελιξία να ισορροπούν την εργασία τους με την ανατροφή των παιδιών τους.
«Για κάθε γυναίκα το να έχει καλύτερη ζωή σημαίνει να έχει καλύτερη δουλειά. Αυτό θα κάνει καλύτερη τη ζωή – μια εργασία και ένας μισθός για να φροντίζει τον εαυτό της και αυτούς που εξαρτώνται από εκείνη», δήλωσε ο Γιολραντί Σαϊεμί, 44 ετών, πωλητής κοσμημάτων σε αγορά της Μπανγκόγκ.
Ενώ ο Αμπντουλαγιέ Ντιόπν Ντάο, 26 ετών, φύλακας στο Ντακάρ της Σενεγάλης, δήλωσε ότι η ζωή για τις γυναίκες στη χώρα του είναι δύσκολη. «Ξυπνούν νωρίς για να βρουν δουλειά, για να αγοράσουν ψάρια και λαχανικά, για να σκουπίσουν και να φροντίσουν το σπίτι. Εάν δώσουμε στις γυναίκες καλές δουλειές, εάν δημιουργήσουμε επιχειρήσεις για αυτές, μπορούμε να βοηθήσουμε τις οικογένειές μας», δήλωσε.